tevbeYA-HAK
Kayıtlı Kullanıcı
Sıkışıp kaldığım şu hengameden sıyrılmam için tebessümüne muhtacım...
ben daha yokluğunla baş edemezken üstüme çullanan bunca acıya,
bunca başıboşluğa ve anlamsızlığa karşı koyacak gücüm yok...
sen beni bilirsin YARİM!!!
benim bilemediğim sensin...
adını anmadığım, anmaya çalıştığım, yapamadığım...
anıma adını düşüremediğim,
adında anımı bulamadığım...
YAR dediğim, yarama YAR edemediğim...
bu imkansız kurutur umut tohumlarımı..
yakar yıkar içimi...
karşı koyamam sensizliğin kalbime hükmetmesine...
beni sar RABBİM!!!
rahmetinle öyle bir sar ki...
unuttur dağlardan yüce kederimi...
erit içimdeki firavunu...
nemrutlarım dize gelsin...
bıraksın kalbimin peşini...
iki kaşımın arasında pusuya yatmış bir iblisi kucaklıyorum sensiz uyuduğum her gece...
adını anamadığım dillerim, seni göremeyen gözlerim...
ve seni sevmeye güç yetiremiyen kalbimle sızıyorum her gece duvar diplerine...
bu keşliğe, bu serseriliğe tamah ettirme nefsimi
SEVDİĞİM!!!
sevdğim derken yerin dibine girdiğim...
içinde bunca pisliği barındıran küfür kokulu kalbime adını almaya ar ettiğim...
aynaya her bakışımda,
şeytanı görür oldum şah damarımda...
bilirim SEN ondan daha yakınsın bana...
BIRAKMA BENİ SEVDİĞİM SEVMEDİĞİM KUCAKLARA...
hadi döndür beni uzaklardan...
RAHİM esmanın tecellisini bekliyor kalbim ölümüne bir susuzlukla...
sana açım..yalnız SANA...
ey kalbime hüznünü koyan AŞK...
AŞKIM!!!
YARİM!!!
SEVDİĞİM!!!
RABBİM!!!
kaldır kalbime çöreklenen balçığı...
kalbime bulanan şu çamuru yırt...
yüreğim yalnızca SANA dır...
ben daha yokluğunla baş edemezken üstüme çullanan bunca acıya,
bunca başıboşluğa ve anlamsızlığa karşı koyacak gücüm yok...
sen beni bilirsin YARİM!!!
benim bilemediğim sensin...
adını anmadığım, anmaya çalıştığım, yapamadığım...
anıma adını düşüremediğim,
adında anımı bulamadığım...
YAR dediğim, yarama YAR edemediğim...
bu imkansız kurutur umut tohumlarımı..
yakar yıkar içimi...
karşı koyamam sensizliğin kalbime hükmetmesine...
beni sar RABBİM!!!
rahmetinle öyle bir sar ki...
unuttur dağlardan yüce kederimi...
erit içimdeki firavunu...
nemrutlarım dize gelsin...
bıraksın kalbimin peşini...
iki kaşımın arasında pusuya yatmış bir iblisi kucaklıyorum sensiz uyuduğum her gece...
adını anamadığım dillerim, seni göremeyen gözlerim...
ve seni sevmeye güç yetiremiyen kalbimle sızıyorum her gece duvar diplerine...
bu keşliğe, bu serseriliğe tamah ettirme nefsimi
SEVDİĞİM!!!
sevdğim derken yerin dibine girdiğim...
içinde bunca pisliği barındıran küfür kokulu kalbime adını almaya ar ettiğim...
aynaya her bakışımda,
şeytanı görür oldum şah damarımda...
bilirim SEN ondan daha yakınsın bana...
BIRAKMA BENİ SEVDİĞİM SEVMEDİĞİM KUCAKLARA...
hadi döndür beni uzaklardan...
RAHİM esmanın tecellisini bekliyor kalbim ölümüne bir susuzlukla...
sana açım..yalnız SANA...
ey kalbime hüznünü koyan AŞK...
AŞKIM!!!
YARİM!!!
SEVDİĞİM!!!
RABBİM!!!
kaldır kalbime çöreklenen balçığı...
kalbime bulanan şu çamuru yırt...
yüreğim yalnızca SANA dır...