YALVARIR YAKARIRIZ...
Bismillah la başlar, el açarız alemlerin RABBİNE.
Diz çöker ve secde ederiz kainatın SAHİBİNE.
Hem aciz,hem de muhtacız varlığın SEBEBİNE.
Ve yalvarır yakarırız en sevdiğin NEBİNE.
Sen ki hep ümmetim ümmetim diyensin.
O ümmet ki her zaman seni sevdi bilirsin.
Şimdi onlar perişan, çok zordalar bilesin.
Sana geldik ya nebi, aff etmeyi seversin.
Ebu Cehil, Firavun ve necis olan Nemrutlar,
Birlik olup bir değil, milyonları buldular.
Şehitlerin kanıyla denizler oluşturdular.
Dünyanın her yerini, inan kana boğdular.
Bağdat da, Filistin de, yakılan her ağıtta,
Anılırsın ana ve babaların tam bağrında.
Çocuklara gelince, onlar hem aç hem hasta,
Afganlım, Çeçenlim, inan canım hep yasta.
Hani açlıktan taş bağladığın o kutsal yerler,
Şiş ve yağlı göbekli, zalimlerin elindeler.
Bu zalimler doymazlar kan ile beslenirler,
Ümmetinin kanını, içtikçe hep şişerler,
Müslüman’ın durumu, benziyor şu misale,
Yelkenli gemi gibi, rüzgar bekler dört gözle.
Bütün kalpler çevrilmiş,tek yön var o kıble.
Bitecektir bu dertler, rüzgar olan şefaatle.
Biz deriz şefaat,sen dersin hep ümmet.
Aslında beklediğimiz, İsrafil den ibaret.
Sur dan gelen o rüzgar,yelkenlere isabet.
Canımız sana feda, sultanımız can Ahmet.
Hayati SEFİL (acizanekul)
Alıntıdır....
B)B)
Bismillah la başlar, el açarız alemlerin RABBİNE.
Diz çöker ve secde ederiz kainatın SAHİBİNE.
Hem aciz,hem de muhtacız varlığın SEBEBİNE.
Ve yalvarır yakarırız en sevdiğin NEBİNE.
Sen ki hep ümmetim ümmetim diyensin.
O ümmet ki her zaman seni sevdi bilirsin.
Şimdi onlar perişan, çok zordalar bilesin.
Sana geldik ya nebi, aff etmeyi seversin.
Ebu Cehil, Firavun ve necis olan Nemrutlar,
Birlik olup bir değil, milyonları buldular.
Şehitlerin kanıyla denizler oluşturdular.
Dünyanın her yerini, inan kana boğdular.
Bağdat da, Filistin de, yakılan her ağıtta,
Anılırsın ana ve babaların tam bağrında.
Çocuklara gelince, onlar hem aç hem hasta,
Afganlım, Çeçenlim, inan canım hep yasta.
Hani açlıktan taş bağladığın o kutsal yerler,
Şiş ve yağlı göbekli, zalimlerin elindeler.
Bu zalimler doymazlar kan ile beslenirler,
Ümmetinin kanını, içtikçe hep şişerler,
Müslüman’ın durumu, benziyor şu misale,
Yelkenli gemi gibi, rüzgar bekler dört gözle.
Bütün kalpler çevrilmiş,tek yön var o kıble.
Bitecektir bu dertler, rüzgar olan şefaatle.
Biz deriz şefaat,sen dersin hep ümmet.
Aslında beklediğimiz, İsrafil den ibaret.
Sur dan gelen o rüzgar,yelkenlere isabet.
Canımız sana feda, sultanımız can Ahmet.
Hayati SEFİL (acizanekul)
Alıntıdır....
B)B)