Burjuva cemiyeti, kendi için mütemadiyen yahudiyi meydana çıkarmakta ve yaratmaktadır.Yahudi dininin temeli aslında ne idi? Ameli ihtiyaç egoismi...
Yahudinin tek Tanrıcılığı, o halde, hakikatte, birçok ihtiyaçların çok tanrıcılığıdır.Refah yerlerini hatta ilahi kanunu bir mevzu haline getiren bir, çok tanrıcılık.Ameli ihtiyaç egoismi burjuva cemiyetinin prensibidir ve bu sıfatla, burjuva cemiyeti siyasi hali tamamıyla doğurduğu zamandan itibaren meydana çıkar. Pratik ihtiyaç ve egoism tanrısı, paradır.
Para, İsrailoğullarının kıskanç tanrısıdır.Onun önünde başka hiçbir tanrı tutunamaz.Para insanın bütün tanrılarına boyun eğdirir ve onları mal haline getirir. Para her şeyin umumi değeridir. Be sebepten dolayı o bütün alemi kendi değerinden uzaklaştırmıştır; insanlar alemini olduğu gibi, tabiatı da… Para, insandan ayrılan insanın mahiyetidir ve bu yabancı mahiyet ona hükmeder ve tapınır.
Yahudilerin tanrısı asrileşmiştir ve alemin tanrısı olmuştur. Poliçe;işte yahudilerin hakiki tanrısı budur! Onun tanrısı mevhum poliçedir.
Hususi mülkiyet ve paranın saltanatı ile tabiata hükmedilebileceği fikri dinin fiilen alçalmasıdır ki, bu, yahudi dininde mevcuttur fakat orada ancak muhayyilede mevcuttur. Bu manada Thomas Münzer, her mahlukun, sudaki balıkların, havadaki kuşların, topraktaki nebatların mülkiyete kalbedilmesinin tahammül edilemez bir şey olduğunu söylüyor. Mahluklar da hür olmalıdır.
Yahudi dininde, mücerret bir şekilde dahil bulunan, teoriyi, sanatı, tarihi, kendi hedefi olarak nazarı itibare alınan insanı istihfaf etmek fikri gerçek ve şuurlu görüştür; para adamın faziletidir. Hatta erkekle kadın arasındaki münasebetler bile bir ticaret mevzuu olurlar! Kadın bir trafik mevzuu haline gelir.
Yahudinin mevhum ve hayali milliyeti tüccarın,para adamının milliyetidir.Yahudinin temelsiz ve sebepsiz kanunu, temelsiz ve sebepsiz ahlaklılık ve hukukun, sırf formel olan ayinlerin dini karikatürüdür.
Burada da insanın ulvi statüsü, kanuni statüdür.Yahudi cezvitliği, Bauer’in Talmud’da varlığını ispat ettiği ameli cezvitlik, egoizm alemi ve bu alemde hakim olan kanunlar münasebetidir.
Yahudinin tek Tanrıcılığı, o halde, hakikatte, birçok ihtiyaçların çok tanrıcılığıdır.Refah yerlerini hatta ilahi kanunu bir mevzu haline getiren bir, çok tanrıcılık.Ameli ihtiyaç egoismi burjuva cemiyetinin prensibidir ve bu sıfatla, burjuva cemiyeti siyasi hali tamamıyla doğurduğu zamandan itibaren meydana çıkar. Pratik ihtiyaç ve egoism tanrısı, paradır.
Para, İsrailoğullarının kıskanç tanrısıdır.Onun önünde başka hiçbir tanrı tutunamaz.Para insanın bütün tanrılarına boyun eğdirir ve onları mal haline getirir. Para her şeyin umumi değeridir. Be sebepten dolayı o bütün alemi kendi değerinden uzaklaştırmıştır; insanlar alemini olduğu gibi, tabiatı da… Para, insandan ayrılan insanın mahiyetidir ve bu yabancı mahiyet ona hükmeder ve tapınır.
Yahudilerin tanrısı asrileşmiştir ve alemin tanrısı olmuştur. Poliçe;işte yahudilerin hakiki tanrısı budur! Onun tanrısı mevhum poliçedir.
Hususi mülkiyet ve paranın saltanatı ile tabiata hükmedilebileceği fikri dinin fiilen alçalmasıdır ki, bu, yahudi dininde mevcuttur fakat orada ancak muhayyilede mevcuttur. Bu manada Thomas Münzer, her mahlukun, sudaki balıkların, havadaki kuşların, topraktaki nebatların mülkiyete kalbedilmesinin tahammül edilemez bir şey olduğunu söylüyor. Mahluklar da hür olmalıdır.
Yahudi dininde, mücerret bir şekilde dahil bulunan, teoriyi, sanatı, tarihi, kendi hedefi olarak nazarı itibare alınan insanı istihfaf etmek fikri gerçek ve şuurlu görüştür; para adamın faziletidir. Hatta erkekle kadın arasındaki münasebetler bile bir ticaret mevzuu olurlar! Kadın bir trafik mevzuu haline gelir.
Yahudinin mevhum ve hayali milliyeti tüccarın,para adamının milliyetidir.Yahudinin temelsiz ve sebepsiz kanunu, temelsiz ve sebepsiz ahlaklılık ve hukukun, sırf formel olan ayinlerin dini karikatürüdür.
Burada da insanın ulvi statüsü, kanuni statüdür.Yahudi cezvitliği, Bauer’in Talmud’da varlığını ispat ettiği ameli cezvitlik, egoizm alemi ve bu alemde hakim olan kanunlar münasebetidir.