Gün ağarmaya
Başlamıştı, geceden
Kalan umutlarıyla
Ne baharlar açmıştı,
Suskun kalan gönlün bitmeyen
Hicran yolculuğunda ve bir ağıtla
Kaybolan yıllara,
Açmayan umutlara, dert
Bin hüzünle bahtı kuşatıyorsa yavaşça
Nasıl boş verilir var olan akılla,
İradeyi hesapla, mecnun eden
Hıçkırıklarla haydi sorgula
Umut
Niye var,
Bilgi ve idrak olmayınca
Bir düşün
Ne kadar bir işle yarar
Bilinç insan için
En muhterem bir nazar,
Ancak akıl ve ihsan ile
Kalbe aşkı sürurla koyar
Tahkik etmek
Bu nispetle iftihar-ı kar,
Şayet bir kul olmak istiyorsan
İşte kitabı bahtiyar
Ne kadar dilensem, aşkın
Şehrinden nefeslensem,
İlhamın hazzına erişsem,
Felahtır ey yar
Yoksa
Hal dilinde
Ne sabah ve hatta
Akşam varittir, sevda
Lehçesinde edep vakti nakittir
Dert edinmek şiar işidir,
Meşvereti nefeslenmek
Niye faziletlidir,
Ati kim için ahir-i renktir
Hevesler elbette ki latiftir,
Lakin tadil-i erkân içinde serdetmek
Akl-ı selimin tercihidir
İşte bu ahval üzere nitelik
Varit olan gerekçedir, yoksa
Tefekkür etmek nafile bir seyirdir
Hiç sazende
Akortsuz bir saz çalmaz
Akort ehli olmasa,
Mızrabı rast gele sallamaz
Her telin ses rengi,
Her insanın aş derdi
Ve her kulun edeb-i marifeti
Kalpten ari kalmaz
Amelin hukuki bir gerekçesi olmalı,
Yoksa maslahat
Niye yapılmalı, kul olan anlamalı
Lakin vakti saatini unutmamalı,
Ne yapıyorsa öncelikle
Danışmalı, aklın yolu bulunmalı
Ölüm, zaten
Yaşarken seninle birlikte
Ve her halinde
Sessizlik içinde ve edebiyle
Ne kadar korku yaşarsan
Ve bilmediklerin için nafile yere
Çırpınsan asla kar etmeyecektir
Çünkü aklın yolu birdir ve hesabidir,
Bu bakımdan aşk
En müstesna bir ülfet-i şevktir
Asli yet ve aidiyetini bilmek
Ve keşfetmek kimler için şereftir,
Nefes elbette bir müddettir
Mustafa Cilasun
Başlamıştı, geceden
Kalan umutlarıyla
Ne baharlar açmıştı,
Suskun kalan gönlün bitmeyen
Hicran yolculuğunda ve bir ağıtla
Kaybolan yıllara,
Açmayan umutlara, dert
Bin hüzünle bahtı kuşatıyorsa yavaşça
Nasıl boş verilir var olan akılla,
İradeyi hesapla, mecnun eden
Hıçkırıklarla haydi sorgula
Umut
Niye var,
Bilgi ve idrak olmayınca
Bir düşün
Ne kadar bir işle yarar
Bilinç insan için
En muhterem bir nazar,
Ancak akıl ve ihsan ile
Kalbe aşkı sürurla koyar
Tahkik etmek
Bu nispetle iftihar-ı kar,
Şayet bir kul olmak istiyorsan
İşte kitabı bahtiyar
Ne kadar dilensem, aşkın
Şehrinden nefeslensem,
İlhamın hazzına erişsem,
Felahtır ey yar
Yoksa
Hal dilinde
Ne sabah ve hatta
Akşam varittir, sevda
Lehçesinde edep vakti nakittir
Dert edinmek şiar işidir,
Meşvereti nefeslenmek
Niye faziletlidir,
Ati kim için ahir-i renktir
Hevesler elbette ki latiftir,
Lakin tadil-i erkân içinde serdetmek
Akl-ı selimin tercihidir
İşte bu ahval üzere nitelik
Varit olan gerekçedir, yoksa
Tefekkür etmek nafile bir seyirdir
Hiç sazende
Akortsuz bir saz çalmaz
Akort ehli olmasa,
Mızrabı rast gele sallamaz
Her telin ses rengi,
Her insanın aş derdi
Ve her kulun edeb-i marifeti
Kalpten ari kalmaz
Amelin hukuki bir gerekçesi olmalı,
Yoksa maslahat
Niye yapılmalı, kul olan anlamalı
Lakin vakti saatini unutmamalı,
Ne yapıyorsa öncelikle
Danışmalı, aklın yolu bulunmalı
Ölüm, zaten
Yaşarken seninle birlikte
Ve her halinde
Sessizlik içinde ve edebiyle
Ne kadar korku yaşarsan
Ve bilmediklerin için nafile yere
Çırpınsan asla kar etmeyecektir
Çünkü aklın yolu birdir ve hesabidir,
Bu bakımdan aşk
En müstesna bir ülfet-i şevktir
Asli yet ve aidiyetini bilmek
Ve keşfetmek kimler için şereftir,
Nefes elbette bir müddettir
Mustafa Cilasun