:GLİBABETÜ'L-MÜTECABBİDE
Dedi ki:
-Utancım, ALLAH'ın, beni kendisinden başka bir işle meşgul görmesindendir...
-Hacca gidiyorum.Varınca ne dua edeyim?
-ALLAH'tan senden hoşnut olmasını, seni hoşnut olduklarının makamına eriştirmesini, seni dostların içinde namsız ve nişansız kılmasını dile!...
MERYEM(BASRİYE)
Rabîatûl-adeviye'nin yakını ve hizmetkârı
...
Bütün ömrü boyunca aşk ve muhabbetten bahetti.Yalnız onu söyler ve ondan bahsedilirken kendinden geçerdi.Bir gün en ateşli sözlerle muhabbetten konuşulan bir meclisteydi.Duyduklarından öyle tahassüse vardı ki, eli gömeğine doğru giti; gömleğini yırttı ve can verdi.
Dedi:
-Kur'ân'da rızka ait ayeti gördükten sonra, hiç rızk derdi çekmedim...
REYHANE(VEALİHE)
Oda Rabîatûl-adeviye'nin yakınlarından...
Kırk yıl başını göğe kaldırmadı.Kırk yıl gündüz yemek yemedi ve kırk yıl geceleri uyumadı.
Dediler:
-Nefsine zarar veriyorsun?..
Dedi:
-Hayır, hiçbir şey yaptığım yok. Gecenin uykusunu gündüze, gündüzün yemeğini de geceye salmış olmaktan başka hiç birşey yaptığım yok...
UKEYRE(ÂBİDE)
Okadar ağladı ki. kör oldu.
Dediler:
-Ne çetin şey, gözsüz kalmak!
dedi:
-ALLAH'tan mahçup kalmak daha çetin!Hele ALLAH'ın emirlerindeki muradı görmeyip gönül körlüğüne düşmek... O büsbütün çetin...
ŞİVÂNE
Oda geceli gündüzlü ağlayanlardan..
Ona:
-Korkarız ki, dediler, ağlamaktan gözlerin kör olsun! O da:
-Cehennem azabıyle kör olmaktansa, dünyada ağlaya ağlaya kör olmak ne devlet!Bir göz ki, sevgilinin yüzünden mahrumdur ve ona hasretlidir, nasıl olur da ağlamaz?.. dedi.
Nihayet ağlamak ve sarsılmaktan o kadar harap oldu ki, namaz kılamaz hale geldi. Ona rüyasında hitap ettiler:
-Çığlıklarınla gözyaşını zaptet!Hüzün çekenlerin âhı, onların şifalarıdır.İbadete dön, onu bırakma! ALLAH'a bağlı olanların yolu budur.Ve derhal namaza avdet etti
Dedi ki:
-Utancım, ALLAH'ın, beni kendisinden başka bir işle meşgul görmesindendir...
-Hacca gidiyorum.Varınca ne dua edeyim?
-ALLAH'tan senden hoşnut olmasını, seni hoşnut olduklarının makamına eriştirmesini, seni dostların içinde namsız ve nişansız kılmasını dile!...
MERYEM(BASRİYE)
Rabîatûl-adeviye'nin yakını ve hizmetkârı
...
Bütün ömrü boyunca aşk ve muhabbetten bahetti.Yalnız onu söyler ve ondan bahsedilirken kendinden geçerdi.Bir gün en ateşli sözlerle muhabbetten konuşulan bir meclisteydi.Duyduklarından öyle tahassüse vardı ki, eli gömeğine doğru giti; gömleğini yırttı ve can verdi.
Dedi:
-Kur'ân'da rızka ait ayeti gördükten sonra, hiç rızk derdi çekmedim...
REYHANE(VEALİHE)
Oda Rabîatûl-adeviye'nin yakınlarından...
Kırk yıl başını göğe kaldırmadı.Kırk yıl gündüz yemek yemedi ve kırk yıl geceleri uyumadı.
Dediler:
-Nefsine zarar veriyorsun?..
Dedi:
-Hayır, hiçbir şey yaptığım yok. Gecenin uykusunu gündüze, gündüzün yemeğini de geceye salmış olmaktan başka hiç birşey yaptığım yok...
UKEYRE(ÂBİDE)
Okadar ağladı ki. kör oldu.
Dediler:
-Ne çetin şey, gözsüz kalmak!
dedi:
-ALLAH'tan mahçup kalmak daha çetin!Hele ALLAH'ın emirlerindeki muradı görmeyip gönül körlüğüne düşmek... O büsbütün çetin...
ŞİVÂNE
Oda geceli gündüzlü ağlayanlardan..
Ona:
-Korkarız ki, dediler, ağlamaktan gözlerin kör olsun! O da:
-Cehennem azabıyle kör olmaktansa, dünyada ağlaya ağlaya kör olmak ne devlet!Bir göz ki, sevgilinin yüzünden mahrumdur ve ona hasretlidir, nasıl olur da ağlamaz?.. dedi.
Nihayet ağlamak ve sarsılmaktan o kadar harap oldu ki, namaz kılamaz hale geldi. Ona rüyasında hitap ettiler:
-Çığlıklarınla gözyaşını zaptet!Hüzün çekenlerin âhı, onların şifalarıdır.İbadete dön, onu bırakma! ALLAH'a bağlı olanların yolu budur.Ve derhal namaza avdet etti