VALİLER
MADDE - 86: Devletin yönettiği memleketler “vilayet” ismini alan kısımlara bölünür. Her bir vilayet “amillik” adında kısımlara ayrılır. Vilayet idaresini üzerine alana Vali veya Emir, Amillik idaresine atanana da Amil veya hakim adı verilir.
MADDE - 87: Valiler, halife tarafından, amiller ise halife ve kendilerine yetki verildiği takdirde valiler tarafından tayin edilirler. Muavinliklerdeki şartların valilik ve amilliklerde de bulunması şarttır. Erkek, Hür, Müslüman, Akil, Baliğ ve Fasık değil adaletli olmaları ve tayin edilmiş oldukları idarede ehil olmaları şarttır. Takva ehli ve kuvvetli kimselerden seçilirler.
MADDE - 88: Vali, halifenin naibi olarak vilayetinde, yönetim ve devlet dairelerindeki idari işleri denetim yetkilerine sahiptir. Böylece tefviz muavininin devletteki bütün salahiyetlerine vali de kendi vilayetinde sahiptir. Ordu, kaza/yargı ve maliyeden başka emirliği ile ilgili olan bütün işlere bakma, vilayet ahalisi üzerine emirlik yapma hakkı vardır. Ancak polis idare bakımından değil de faaliyeti bakımından onun emrindedir.
MADDE - 89: Vali, emirliğinin gereğince ifa ettiği şeyleri halifeye bildirmeye mecbur değildir. Bu hususta ihtiyarına bağlıdır. Yeni bir fikre ve müzakereye muhtaç olan herhangi bir mesele ortaya çıkarsa onu halifeye bildirir. Aldığı emre göre hareket eder. Eğer emri beklemenin işin bozulmasına neden olacağından çekinirse bu takdirde bu işi yapar ve onu daha önce arz edemeyiş sebeplerini mecburi olarak halifeye bildirir.
MADDE - 90: Her vilayette vilayet halkından seçilmiş bir meclis bulunur. Ve bu meclisin başkanı validir. Bu meclisin, yönetim işlerinde değil, idari işlerde görüş verme yetkisi vardır. Ve bu görüş valiyi bağlamaz.
MADDE - 91: Valilik mevkiinde bir şahsın uzun müddet bulunması uygun değildir. Bu itibarla bir valinin kendi vilayetinde kökleşmesi veya tehlike ve fitne doğurabilecek kadar halkın kendisine bağlanmış bulunması görülünce görevden alınır.
MADDE - 92: Vali, bir vilayetten diğer bir vilayete nakil edilemez, fakat görevden alınır ve yeniden tayin edilir. Çünkü tayin edildiği yer sınırlı ve gözetmesi geneldir.
MADDE - 93: Halifenin gördüğü lüzum üzerine ya da sebepli veya sebepsiz yere ümmet meclisi validen hoşnutsuzluk gösterince veyahut vilayetin çoğunluğu kızgınlık gösterince vali azlolunur. Azli ancak halife tarafından yapılır.
MADDE - 94: Valilerin işlerini kontrol etmek, onları, şiddetle murakebe etmek, hallerini açıklayacak, teftişlerini yapacak müfettişler tayin etmek ve onları veya bir kısmını bazı vakitlerde toplantıya çağırmak, tebaanın valilerden şikayetlerini dinlemek halifeye vaciptir.
İDARİ TEŞKİLAT
MADDE - 95: Devletin işlerini ve insanların maslahatlarını idare işi, maslahatgüzarlıklar, daireler ve müdürlükler tarafından yürütülür. Bunlar devletin işlerini ve insanların maslahatlarını yerine getirmek için çalışırlar.
MADDE - 96: Maslahatgüzarlıkların, dairelerin ve müdürlüklerin siyaseti, uygulamada basitlik ve kolaylık, işleri yerine getirmede çabukluk, işleri idare etmede işi üstlenecek kimselerin ehil olması esasları üzerinde kaimdir.
MADDE - 97: Tebaadan olup ehliyet kesbeden herkes, erkek olsun, kadın olsun, müslim olsun veya gayri müslim olsun maslahatgüzar veya daire müdürü tayin edilebileceği gibi hu dairelerde memur olarak da tayin edilebilir.
MADDE - 98: Her maslahatgüzarlık için bir genel müdür, her daire ve her müdürlük işlerini yürütecek birer müdür tayin edilir. Bu müdürler işlerden direkt olarak sorumludurlar. Bu müdürler işleri yerine getirme hususunda maslahatgüzarlık genel müdürleri veya daire müdürleri ve müdürlük başkanları karşısında sorumlu olurlar. Fakat hükümlere ve genel nizamlara bağlanma hususunda vali ve amil karşısında sorumlu olurlar.
MADDE - 99: Bütün nıaslahatgüzarlıklar, daire ve müdürlüklerdeki müdürler, ancak idari düzenlerin gerektirdiği sebepten dolayı azledilirler. İşlerinden başka bir işe nakledilebilirler, yine bu işte durdurulabilirler. Bunların tayini, nakli, durdurulmaları, terbiye ve cezalandırılmaları ve azli bulundukları maslahatgüzarlıkların genel müdürlüklerini veya dairelerini ya da müdürlüklerini yürütenler tarafından gerçekleştirilir.
MADDE - 100: Müdür olmayan memurların tayini, nakli, durdurulmaları, terbiye ve cezalandırılmaları ve azli bulundukları maslahatgüzarlıkların genel müdürleri veya dairelerini ya da müdürlüklerini yürüten kimseler tarafından gerçekleştirilir.
MADDE - 86: Devletin yönettiği memleketler “vilayet” ismini alan kısımlara bölünür. Her bir vilayet “amillik” adında kısımlara ayrılır. Vilayet idaresini üzerine alana Vali veya Emir, Amillik idaresine atanana da Amil veya hakim adı verilir.
MADDE - 87: Valiler, halife tarafından, amiller ise halife ve kendilerine yetki verildiği takdirde valiler tarafından tayin edilirler. Muavinliklerdeki şartların valilik ve amilliklerde de bulunması şarttır. Erkek, Hür, Müslüman, Akil, Baliğ ve Fasık değil adaletli olmaları ve tayin edilmiş oldukları idarede ehil olmaları şarttır. Takva ehli ve kuvvetli kimselerden seçilirler.
MADDE - 88: Vali, halifenin naibi olarak vilayetinde, yönetim ve devlet dairelerindeki idari işleri denetim yetkilerine sahiptir. Böylece tefviz muavininin devletteki bütün salahiyetlerine vali de kendi vilayetinde sahiptir. Ordu, kaza/yargı ve maliyeden başka emirliği ile ilgili olan bütün işlere bakma, vilayet ahalisi üzerine emirlik yapma hakkı vardır. Ancak polis idare bakımından değil de faaliyeti bakımından onun emrindedir.
MADDE - 89: Vali, emirliğinin gereğince ifa ettiği şeyleri halifeye bildirmeye mecbur değildir. Bu hususta ihtiyarına bağlıdır. Yeni bir fikre ve müzakereye muhtaç olan herhangi bir mesele ortaya çıkarsa onu halifeye bildirir. Aldığı emre göre hareket eder. Eğer emri beklemenin işin bozulmasına neden olacağından çekinirse bu takdirde bu işi yapar ve onu daha önce arz edemeyiş sebeplerini mecburi olarak halifeye bildirir.
MADDE - 90: Her vilayette vilayet halkından seçilmiş bir meclis bulunur. Ve bu meclisin başkanı validir. Bu meclisin, yönetim işlerinde değil, idari işlerde görüş verme yetkisi vardır. Ve bu görüş valiyi bağlamaz.
MADDE - 91: Valilik mevkiinde bir şahsın uzun müddet bulunması uygun değildir. Bu itibarla bir valinin kendi vilayetinde kökleşmesi veya tehlike ve fitne doğurabilecek kadar halkın kendisine bağlanmış bulunması görülünce görevden alınır.
MADDE - 92: Vali, bir vilayetten diğer bir vilayete nakil edilemez, fakat görevden alınır ve yeniden tayin edilir. Çünkü tayin edildiği yer sınırlı ve gözetmesi geneldir.
MADDE - 93: Halifenin gördüğü lüzum üzerine ya da sebepli veya sebepsiz yere ümmet meclisi validen hoşnutsuzluk gösterince veyahut vilayetin çoğunluğu kızgınlık gösterince vali azlolunur. Azli ancak halife tarafından yapılır.
MADDE - 94: Valilerin işlerini kontrol etmek, onları, şiddetle murakebe etmek, hallerini açıklayacak, teftişlerini yapacak müfettişler tayin etmek ve onları veya bir kısmını bazı vakitlerde toplantıya çağırmak, tebaanın valilerden şikayetlerini dinlemek halifeye vaciptir.
İDARİ TEŞKİLAT
MADDE - 95: Devletin işlerini ve insanların maslahatlarını idare işi, maslahatgüzarlıklar, daireler ve müdürlükler tarafından yürütülür. Bunlar devletin işlerini ve insanların maslahatlarını yerine getirmek için çalışırlar.
MADDE - 96: Maslahatgüzarlıkların, dairelerin ve müdürlüklerin siyaseti, uygulamada basitlik ve kolaylık, işleri yerine getirmede çabukluk, işleri idare etmede işi üstlenecek kimselerin ehil olması esasları üzerinde kaimdir.
MADDE - 97: Tebaadan olup ehliyet kesbeden herkes, erkek olsun, kadın olsun, müslim olsun veya gayri müslim olsun maslahatgüzar veya daire müdürü tayin edilebileceği gibi hu dairelerde memur olarak da tayin edilebilir.
MADDE - 98: Her maslahatgüzarlık için bir genel müdür, her daire ve her müdürlük işlerini yürütecek birer müdür tayin edilir. Bu müdürler işlerden direkt olarak sorumludurlar. Bu müdürler işleri yerine getirme hususunda maslahatgüzarlık genel müdürleri veya daire müdürleri ve müdürlük başkanları karşısında sorumlu olurlar. Fakat hükümlere ve genel nizamlara bağlanma hususunda vali ve amil karşısında sorumlu olurlar.
MADDE - 99: Bütün nıaslahatgüzarlıklar, daire ve müdürlüklerdeki müdürler, ancak idari düzenlerin gerektirdiği sebepten dolayı azledilirler. İşlerinden başka bir işe nakledilebilirler, yine bu işte durdurulabilirler. Bunların tayini, nakli, durdurulmaları, terbiye ve cezalandırılmaları ve azli bulundukları maslahatgüzarlıkların genel müdürlüklerini veya dairelerini ya da müdürlüklerini yürütenler tarafından gerçekleştirilir.
MADDE - 100: Müdür olmayan memurların tayini, nakli, durdurulmaları, terbiye ve cezalandırılmaları ve azli bulundukları maslahatgüzarlıkların genel müdürleri veya dairelerini ya da müdürlüklerini yürüten kimseler tarafından gerçekleştirilir.