USTA
Usta be!
Sen hiç aşık oldun mu?
Hani ayakların yerden kesilir ,
hani anlamsızlaşır,
Ama onsuzlaşamazsın ya
hiç oldunmu usta?
Olmuşsun gibi be usta......olmuşsun.
Yoksa bu saçlar bu kadar ağarıp,
Bu gözler bu kadar dolup
ve sen bu kadar susamazsın!
Usta be!
Sen hiç yalnız kaldın mı?
Bir başına,
tek başına,
aç,
açıkta,
Rutubet sinmiş duvarlar arasında;
Pembe hayallere dalıp hanlar,
hamamlar yaptın mı?
Uyandığında var gününde her yanına çarpanları
Dar gününde mumla aradın mı hiç?
Anladım aramışsın be usta aramışsın!
Ya usta!
Sen hiç korktun mu?
Karanlıktan,
yalnızlıktan,
Benim gibi yüksekten veya uçmaktan.
Korktun mu?
Gülerken ısıran yüzden,
iltifatla iğne sokan sözden,
Güzel bakmayı keşfeden kem gözden
Korktun mu be usta?
Sen hiç unutuldun mu be usta?
Hani üstünde ateşten bir gömlek
İçinde esirmişsin gibi bir sen
Çırılçıplak,
savunmasız
Hiç oldun mu be usta?
Anladım konuşmayacaksın be usta
Ama ben anladım usta!
İbrahim Erkal
