Selamunaleyküm...
Bir tek ümmet olmanın/olabilmenin önündeki en büyük engel küçük hesaplardır. Bu ümmetin ortak vasıfları üzerine koşulan şartlar arttıkça birlik zorlaşacaktır.
Kimileri kendisi gibi inanan, kendisi gibi düşünen, kendisi gibi yaşayan adam bulup onunla ümmet olma azminde, kimseyi beğenmez bir tavır sergilerken en ufak fikir ayrılığını boşanma sebebi sayabilmektedir.
Halbuki bir tek ümmet olmuş insanların ortak vasfı, Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) zamanında Allah’a iman ve Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) i tasdik etmekten ibaret idi.
Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) insanları ümmetinden kabul etmek için onları ağır imtihanlarla yıpratmıyordu. Kusuru olan kimseleri ümmetlikten reddetmiyordu.
Bugün Rasûlullah (sallALLAHu aleyhi ve sellem) ın izinde olduğunu söyleyen kimseler için Rasûlullah (sallALLAHu aleyhi ve sellem) ın şu hadisleri –ümmet olma yolunda- yol gösterici olmalıdır.
Bir bedevi Rasûlullah (sallALLAHu aleyhi ve sellem) a İslâm nedir dedi. Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) ona Allahtan başka ilah olmadığına şehadet, namazı kılmak, zekatı vermek, ramazan orucunu tutmak (beyti haccetmektir) buyurdu. Adam “Allah’a yemin olsun ki bunları ne bir artırırım, ne de bir eksiltirim (söylediğin kadar yaparım)” dedi. Rasûlullah (sallALLAHu aleyhi ve sellem) de “eğer doğru söylüyorsa cennete girer” buyurdu.
Şimdi aynı bedeviyi bizim kalite kontrol uzmanı alimlere gönderelim ve Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) 'e söylediğinin aynısını onlara söylesin. İslâm nedir sorusu karşısında bu bedeviye, alim efendiler gerek ilminin ihata ettiği gerek künhüne vakıf olamayıp taklid ettiği bütün meseleleri arzeder ve kabulünü beklerler. Böyle bir durumda da o bedevi “vALLAHi bunları ne bir artırırım, ne de bir eksiltirim (söylediğiniz kadar yaparım) demez. Dolayısıyla ne bedevi alimin dininde ümmet, ne de alim bedevin dininde ümmet olamazlar. Gerisi malum.
Bedevi ile ümmet olamadıktan sonra bir de medeni adamın kalitesini alimlerimize arz edelim. Saatlerce yapılan sohbetlerin gayesi fikir ayrılığı aramak ve muhalif cepheye taarruz etmek nev’inden şeytani bir zevkten ibaret olabileceği gibi, gözünün üstünde kaşı olduğunu keşfetmek veya ben adam sarrafıyım, yaramaz bu, tipinde meymenet yok gibi gerekçelerle karar açıklanır.
Defolu Müslümanlar çöplüğüne sevkine.
Alimlerin alimlerde kusur aramak için ilim tahsil ettiği, halkın da alimleri taklit etmeyi şiar edindiği bir zamandan daha çok, fertlerin tek başına ümmet olduğu bir başka zaman olmayacaktır.
Cahil halkları ümmet etme iddiasında olan alimler önce bu cehaletlerinden kurtulmalı, insanları kusurlarıyla sevmeyi öğrenmelidir.
Bir domatesin çürük yerini atıp, atmaya kıyamadığı sağlam tarafını yemek kadar basit olan bu işi ancak şeytanın telkin ve tenbihleri zorlaştırır.
Selam ve Dualarımla...
Bir tek ümmet olmanın/olabilmenin önündeki en büyük engel küçük hesaplardır. Bu ümmetin ortak vasıfları üzerine koşulan şartlar arttıkça birlik zorlaşacaktır.
Kimileri kendisi gibi inanan, kendisi gibi düşünen, kendisi gibi yaşayan adam bulup onunla ümmet olma azminde, kimseyi beğenmez bir tavır sergilerken en ufak fikir ayrılığını boşanma sebebi sayabilmektedir.
Halbuki bir tek ümmet olmuş insanların ortak vasfı, Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) zamanında Allah’a iman ve Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) i tasdik etmekten ibaret idi.
Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) insanları ümmetinden kabul etmek için onları ağır imtihanlarla yıpratmıyordu. Kusuru olan kimseleri ümmetlikten reddetmiyordu.
Bugün Rasûlullah (sallALLAHu aleyhi ve sellem) ın izinde olduğunu söyleyen kimseler için Rasûlullah (sallALLAHu aleyhi ve sellem) ın şu hadisleri –ümmet olma yolunda- yol gösterici olmalıdır.
Bir bedevi Rasûlullah (sallALLAHu aleyhi ve sellem) a İslâm nedir dedi. Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) ona Allahtan başka ilah olmadığına şehadet, namazı kılmak, zekatı vermek, ramazan orucunu tutmak (beyti haccetmektir) buyurdu. Adam “Allah’a yemin olsun ki bunları ne bir artırırım, ne de bir eksiltirim (söylediğin kadar yaparım)” dedi. Rasûlullah (sallALLAHu aleyhi ve sellem) de “eğer doğru söylüyorsa cennete girer” buyurdu.
Şimdi aynı bedeviyi bizim kalite kontrol uzmanı alimlere gönderelim ve Rasûlullah (SallALLAHu Aleyhi ve Sellem) 'e söylediğinin aynısını onlara söylesin. İslâm nedir sorusu karşısında bu bedeviye, alim efendiler gerek ilminin ihata ettiği gerek künhüne vakıf olamayıp taklid ettiği bütün meseleleri arzeder ve kabulünü beklerler. Böyle bir durumda da o bedevi “vALLAHi bunları ne bir artırırım, ne de bir eksiltirim (söylediğiniz kadar yaparım) demez. Dolayısıyla ne bedevi alimin dininde ümmet, ne de alim bedevin dininde ümmet olamazlar. Gerisi malum.
Bedevi ile ümmet olamadıktan sonra bir de medeni adamın kalitesini alimlerimize arz edelim. Saatlerce yapılan sohbetlerin gayesi fikir ayrılığı aramak ve muhalif cepheye taarruz etmek nev’inden şeytani bir zevkten ibaret olabileceği gibi, gözünün üstünde kaşı olduğunu keşfetmek veya ben adam sarrafıyım, yaramaz bu, tipinde meymenet yok gibi gerekçelerle karar açıklanır.
Defolu Müslümanlar çöplüğüne sevkine.
Alimlerin alimlerde kusur aramak için ilim tahsil ettiği, halkın da alimleri taklit etmeyi şiar edindiği bir zamandan daha çok, fertlerin tek başına ümmet olduğu bir başka zaman olmayacaktır.
Cahil halkları ümmet etme iddiasında olan alimler önce bu cehaletlerinden kurtulmalı, insanları kusurlarıyla sevmeyi öğrenmelidir.
Bir domatesin çürük yerini atıp, atmaya kıyamadığı sağlam tarafını yemek kadar basit olan bu işi ancak şeytanın telkin ve tenbihleri zorlaştırır.
Selam ve Dualarımla...