Yeryüzünde su sıkıntısı olmayacak. Rabbimiz, yarattığı her canlının rızkını da beraberinde yaratıyor.
Biz, insan olarak görevimizi yapalım. Önce kendimizi günah kirlerinden temizleyelim. Hud suresi 52'nci ayette "Ey kavmim, Rabbinizden mağfiret isteyin. Sonra O'na tevbe edin ki, gökyüzünden size bol yağmur göndersin. Kuvvetinize kuvvet katsın. Suçlular olarak yüz çevirmeyin." Buyurur.
Fıkıh kitaplarımız, Fırat nehri kenarında abdest alırken israf yapılmamasını ister.
Tabiatta var olan bir şeyin yok olmayacağını okul kitaplarından öğrenmiştik.
Su da dahil bütün yaratıklar insanların hoyrat davranışları nedeniyle göç ederler, yok olmazlar.
İnsanlık ailesi bir iken bin oldu. Milyon oldu. Milyar oldu. Altı milyara ulaştı.
"Dünya bir kişiye bol, iki kişiye dar gelir" denildi. Altı milyar insan sığdı.
İki bin yıl önce Çinli filozofun biri "Babanın beş çocuğu olsa, onların da beşer çocuğu olsa, babanın malı 25 kişiye bölünür. Bu da onlara yetmez. Yakında dünyanın sonu gelir" demişti. Aradan binlerce yıl geçti. Altı milyara da yetti.
Eğer ihtikarcı, karaborsacı, sömürgen, kemirgen kapitalistler olmasa altı milyar insanın servetine zorla el koymasa, Rabbimizin emrettiği zekat ve sadaka sistemli bir şekilde devreye girse zorunlu ihtiyaçları karşılanmayacak insan kalmazdı.
Rabbimiz ardarda insanlık ailesini teker teker gönderirken hepsine yetecek rüzgârı, havayı hepsinin ciğerlerine ardarda gönderiyor. Batan güneşin ardından yeniden doğudan geliyor ve ardarda doğuşlar, batışlar, ölüşler ve doğuşlar oluyor.
Çekirdek ağaç oluyor. Meyvesi insanlığın karnını doyuruyor. Çekirdek olarak toprağa gidiyor, tekrar meyve olarak geliyor. Ardarda rızkımız gönderilmeye devam ediyor.
Yolunu sapıtan insanlık ailesine ardarda peygamberler gönderilmiş. Son Peygamberimiz Efendimizden sonra ise kıyamete kadar bu dini ihya edecek Peygamber varisi ilim adamlarını da Rabbimiz göndermeye devam ediyor.
İlahi mesajları Peygamberler ve onların ümmetleri ile yaymaya devam ediyor. Adem ile Havva'nın çocuklarını dünyanın her tarafına yayan Rabbimiz. Her yere ışık, ısı, rızk yayan Rabbimiz. Biz de sözlerin en güzeli Allah kelamını en güzel çiçekleri, çekirdekleri, ağaçları, yayalım. Dünyamız cennet olsun.
Kuşlar, karıncalar, sincaplar aracılığıyla ağaçların meyvelerin, sebzelerin çekirdeklerini uzak yerlere yayan ve yaşatan yine Rabbimiz.
Bütün bunları "Yalanlayanların o gün vay haline" diyen yine Rabbimiz.
Ölmeyecekmişiz gibi sımsıkı sarıldığımız evlerimiz, işyerlerimiz bu günlerde sallanmaya başladı.
Saçlarımızın sararıp dökülmesinden, dişlerimizin çürüyüp çekilmesinden, eklemlerimizin çatırtısından ders alamadık. Ayaklarımızın altı sallanmaya başladı.
Asıl yurdumuza gidiyoruz.
Ölümüzü dirimizi toplayan dünyayı, yüce dağlarından tatlı sular indiren dünyayı yaratan Rabbimiz "bir gün gelir yıldızlar söndürülür, gökyüzü yarılır, dağlar savrulur" diyor. Ve arkasından "Yalanlayanların o gün vay haline" kelamını tekrarlıyor. İslam dinini yalanlayanları uyarıyor.
Cehennemi bu dünyada sanki görüyormuşuz gibi tasvir ediyor ve canlarımızı cehennemde yakmamak için "Mürselat" suresinde on defa "Yalanlayanların o gün vay haline" diyor.
Bir anne veya babanın çok önemli bir işte çocuğunu tekrar tekrar uyarmasında olduğu gibi. Anne babadaki merhameti yaratan Rahman ve Rahim Rabbimiz bizi bu surede on defa uyarıyor.
Cenneti tasvir ediyor ve muttakilerden ders almamızı istiyor ve bizi cennete yönlendiriyor. Suçlulardan ve namazı terk edenlerden olmamamız için tekrar tekrar uyarıyor ve en önemlisi insanlara Allah'ın kelamı Kur'anı tebliğ etmemiz öneriliyor. Allah'ın kelamına inanmayanların bizim sözlerimize hiç inanmayacaklarını bildiriyor. Çünkü bizim sözlerimiz aklımız ve kültürümüzle orantılıdır.
Kur'an ise altı milyar insanı yaratan Allah'ın kelamıdır.
Siz en iyisi " Mürselat " suresini " Şifa tefsiri (8/133) " nden bir okuyuverin.
Mahmut Toptaş
