Hz. Aişe validemiz,rüyasında kıyametin koptuğunu,insanların mahşer yerine toplandıklarını gördü.Bir kadının ameli Uhud dağındanda ağır geldi.Hz Aişe(r.a) o kadını tanıyordu.Uyanınca onu çağırttı ve amelinin ne olduğunu sordu.Kadın söylemekten çekindi.Hz. Aişe ısrar edince dedi ki:
"Şu yedi hususla amel etmeye çok dikkat ederdim.
1.Kendimi hep korudum.Hiçbir zaman beni mahremimden başkası görmedi.
2.Elimde oldukça benden bir şey isteyeni hiç boş çevirmedim.
3.Hiçbir zaman yalnız yemek yemedim.
4.Ezan okunmadan önce namaza hazırlandım.
5.Müezzin ezan okuyunca onun söylediklerini ben de söyledim.
6.İstişare etmeden,danışmadan bir şey yapmadım.
7.Akrabamdan benden alakayı kesmiş olanı,ben aradım,ziyaret ettim."
Bunun üzerine Aişe validemiz "Senin mizanın,işte bununla ağır oldu." buyurdu.
"Şu yedi hususla amel etmeye çok dikkat ederdim.
1.Kendimi hep korudum.Hiçbir zaman beni mahremimden başkası görmedi.
2.Elimde oldukça benden bir şey isteyeni hiç boş çevirmedim.
3.Hiçbir zaman yalnız yemek yemedim.
4.Ezan okunmadan önce namaza hazırlandım.
5.Müezzin ezan okuyunca onun söylediklerini ben de söyledim.
6.İstişare etmeden,danışmadan bir şey yapmadım.
7.Akrabamdan benden alakayı kesmiş olanı,ben aradım,ziyaret ettim."
Bunun üzerine Aişe validemiz "Senin mizanın,işte bununla ağır oldu." buyurdu.