TOPRAK bir gün aynaya dedi ki:
“Ay ayna! İmreniyorum sana! Çünkü kim sana baksa kendini görür; bana bakanlar ise sadece beni görür!”
Ayna toprağa şöyle cevap verdi:
“Ey kara toprak ne beyhude bir dert ile dertlenmişsin. Bilmiyor musun?
Ben bana bakanların bugününü gösteririm.
Oysa sen sana bakanların yarınından haber verirsin....”
Bu cevap toprağın beğenisine gitse de tekrar dedi:
“Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin.
Söyler misin bana sana bakanlar hiç dönüp bakar mı bana?”
Ve ayna toprağa acı bir gülümseyişle şunları söyledi:
“Merak etme! Bana bakacak yüzü kalmayanların gözü hep sana döner!”
Selam ve dua ile...
“Ay ayna! İmreniyorum sana! Çünkü kim sana baksa kendini görür; bana bakanlar ise sadece beni görür!”
Ayna toprağa şöyle cevap verdi:
“Ey kara toprak ne beyhude bir dert ile dertlenmişsin. Bilmiyor musun?
Ben bana bakanların bugününü gösteririm.
Oysa sen sana bakanların yarınından haber verirsin....”
Bu cevap toprağın beğenisine gitse de tekrar dedi:
“Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin.
Söyler misin bana sana bakanlar hiç dönüp bakar mı bana?”
Ve ayna toprağa acı bir gülümseyişle şunları söyledi:
“Merak etme! Bana bakacak yüzü kalmayanların gözü hep sana döner!”
Selam ve dua ile...