Bir eşkıya grubu, bir kafilenin yolunu kesmek için yola çıkar. Gece karanlığı basınca bir kervansaraya gelip kapıyı çalarlar ve kervansaray sahibine:
- Biz savaşçılardan bir topluluğuz. Bu gece kervansarayınızda yatmak istiyoruz, derler. Kendilerine kapı açılır ve içeri girerler. Kervansaray sahibi onlara lazım gelen hizmet ve ikramda bulunur.
Bu hizmet ve ikramından, Allah’ın rızasına ulaşmayı ve onların dualarından istifade etmeyi diler. Adamın, ayağa kalkamayan felçli bir çocuğu vardı. Kervansarayın sahibi, onların artık sularını alıp karısına verir ve: “Bu su ile çocuğumuzun organlarını meshet. Ümit edilir ki, bu gazilerin bereketiyle, çocuğumuz şifa bulur.” der. Kadın, kocasının söylediği gibi, misafirlerin artık suları ile çocuğunun azalarını mesheder. Sabah olunca, soyguncular kervansaraydan çıkıp, bir tarafa yönelerek giderler. Tasarladıkları soygunu yapıp bir çok mallar alarak, akşam üstü yine aynı kervansaraya gelirler. Çocuğun sapasağlam ayakta yürdüğünü görünce kervansaray sahibine:
- Bu çocuk, dün oturaklı gördüğümüz çocuk değil mi? derler. Ev sahibi:
- Evet, o çocuktur. Ancak, sizin su artıklarınızı alıp, onun azalarını meshettim. Allah-u Teâla siz gazilerin bereketiyle ona şifa verdi, der.
Bu sözü işiten soyguncular ağlamaya başlarlar ve:
- Ey adam, iyi bil ki, biz gaziler felan değiliz, soyguncuyuz. Yol kesmeye, insan soymaya çıktık. Ancak Allah-u Teâla senin iyi ve güzel itikadın ve niyetin sebebiyle, çocuğuna şifalar ihsan buyurmuş. Biz Allah’a tevbe ettik, derler ve hep birlikte tevbe ederler, gazi ve Allah yolunda cihad edenlerden olurlar. Bu halleri ölünceye kadar devam eder.
SELAM VE DUA ILE...
- Biz savaşçılardan bir topluluğuz. Bu gece kervansarayınızda yatmak istiyoruz, derler. Kendilerine kapı açılır ve içeri girerler. Kervansaray sahibi onlara lazım gelen hizmet ve ikramda bulunur.
Bu hizmet ve ikramından, Allah’ın rızasına ulaşmayı ve onların dualarından istifade etmeyi diler. Adamın, ayağa kalkamayan felçli bir çocuğu vardı. Kervansarayın sahibi, onların artık sularını alıp karısına verir ve: “Bu su ile çocuğumuzun organlarını meshet. Ümit edilir ki, bu gazilerin bereketiyle, çocuğumuz şifa bulur.” der. Kadın, kocasının söylediği gibi, misafirlerin artık suları ile çocuğunun azalarını mesheder. Sabah olunca, soyguncular kervansaraydan çıkıp, bir tarafa yönelerek giderler. Tasarladıkları soygunu yapıp bir çok mallar alarak, akşam üstü yine aynı kervansaraya gelirler. Çocuğun sapasağlam ayakta yürdüğünü görünce kervansaray sahibine:
- Bu çocuk, dün oturaklı gördüğümüz çocuk değil mi? derler. Ev sahibi:
- Evet, o çocuktur. Ancak, sizin su artıklarınızı alıp, onun azalarını meshettim. Allah-u Teâla siz gazilerin bereketiyle ona şifa verdi, der.
Bu sözü işiten soyguncular ağlamaya başlarlar ve:
- Ey adam, iyi bil ki, biz gaziler felan değiliz, soyguncuyuz. Yol kesmeye, insan soymaya çıktık. Ancak Allah-u Teâla senin iyi ve güzel itikadın ve niyetin sebebiyle, çocuğuna şifalar ihsan buyurmuş. Biz Allah’a tevbe ettik, derler ve hep birlikte tevbe ederler, gazi ve Allah yolunda cihad edenlerden olurlar. Bu halleri ölünceye kadar devam eder.
SELAM VE DUA ILE...