Ahmed Rufai Hazretleri, bir gün talebelerine;
- "İçinizde kim bende bir ayıp görüyorsa bildirsin" dedi.
Müritlerinden biri;
- "Efendim, sizde büyük bir ayıp var" diye cevap verdi.
Bu mütevazı insan hiç kızmadı, talebesi böyle söylüyor diye üzülmedi, belki sadece ayıbından kurtulabilmek ümidiyle sordu:
- "Söyle kardeşim, o ayıbım nedir?"
Talebe gözleri dolu dolu;
- "Bizim gibilerin size talebe olması" dedi.
Bu söz gönüllere çok tesir etmiş, sohbette bulunan herkes ağlamaya başlamıştı. Ahmed Rufai Hazretleri de ağlıyordu. Bir ara sadece;
- "Ben sizin hizmetinizdeyim" dedi.
- "İçinizde kim bende bir ayıp görüyorsa bildirsin" dedi.
Müritlerinden biri;
- "Efendim, sizde büyük bir ayıp var" diye cevap verdi.
Bu mütevazı insan hiç kızmadı, talebesi böyle söylüyor diye üzülmedi, belki sadece ayıbından kurtulabilmek ümidiyle sordu:
- "Söyle kardeşim, o ayıbım nedir?"
Talebe gözleri dolu dolu;
- "Bizim gibilerin size talebe olması" dedi.
Bu söz gönüllere çok tesir etmiş, sohbette bulunan herkes ağlamaya başlamıştı. Ahmed Rufai Hazretleri de ağlıyordu. Bir ara sadece;
- "Ben sizin hizmetinizdeyim" dedi.
