Bir bahçedesiniz, harika bir bahçe, nimetlerle süslü.
Herşey serbest, sadece bir a aç var, yasaklanmış.
Bahçenin cömert sahibi izin vermiyor o a aca.
Devamı...
2:35 vekulâ minhâ ragaden haysu şi-tumâ
oradakilerden istedi iniz gibi serbestçe yiyin
velâ taqrabâ hâzihiş-şecerete fetekûnâ minez-zâlimîn
yalnız şu a aca yaklaşmayın, yoksa zalimlerden olursunuz
Ama a aç çok güzel, çekici, büyüleyici.
Her taraftan sizi ça ıranlar var.
"gel, şu a aca bir dokun"
"bir kerecik dokun, bak ne güzel bir a aç"
Emre karşı gelip dokundunuz.
A acın yaprakları ne kadar da yeşilmiş.
Bahçe zaten yemyeşil, ama bu a aç başka yeşil.
"elini uzat, bir yaprak tut"
"ne zararı var, bak ne güzel bir yaprak"
Yapra ı tuttunuz, bitti mi?
Ah, o meyveler, ateş rengi.
Tadı nasıldır kim bilir...
"bunlar çok tatlı, bir tanecik kopar"
"sahibi zengindir, bir meyveden ne kaybeder"
Meyveyi kopardınız, elinizi yaktı.
Kendisi sıcak de il, ama isyan yaktı.
Hemen fırlatıp attınız.
"bunu yemelisin, ölümsüz olacaksın"
"yemezsen çürürsün, yok olursun"
"sahibi büyüktür, affeder"
"hadi, ye bir lokma, ölümsüz ol"
Ondan bir lokma sizi asi yaptı. Ama tevbe kapısı da açık:
rabbenâ zalemnâ enfusenâ
7:23 Rabbimiz, kendimize zulmettik
veil-lem tagfir lenâ ve terhamnâ
bizi ba ışlamaz ve bize acımazsan
lenekûnenne minel-hasirîn
kaybedenlerden oluruz.
Hepimizin yasak a açları var bu bahçede.
Çekici meyvelerin daveti, etrafın aldatmacası.
Yaklaşmayın o a açlara, bakın yemeyenler var.
Yiyenler daha bu dünyada zararda, bin pişman.
Elbette, O büyüktür, affeder, şüphemiz yok.
Ama O'na tertemiz gitmek daha iyi de il mi?
Herşey serbest, sadece bir a aç var, yasaklanmış.
Bahçenin cömert sahibi izin vermiyor o a aca.
Devamı...
2:35 vekulâ minhâ ragaden haysu şi-tumâ
oradakilerden istedi iniz gibi serbestçe yiyin
velâ taqrabâ hâzihiş-şecerete fetekûnâ minez-zâlimîn
yalnız şu a aca yaklaşmayın, yoksa zalimlerden olursunuz
Ama a aç çok güzel, çekici, büyüleyici.
Her taraftan sizi ça ıranlar var.
"gel, şu a aca bir dokun"
"bir kerecik dokun, bak ne güzel bir a aç"
Emre karşı gelip dokundunuz.
A acın yaprakları ne kadar da yeşilmiş.
Bahçe zaten yemyeşil, ama bu a aç başka yeşil.
"elini uzat, bir yaprak tut"
"ne zararı var, bak ne güzel bir yaprak"
Yapra ı tuttunuz, bitti mi?
Ah, o meyveler, ateş rengi.
Tadı nasıldır kim bilir...
"bunlar çok tatlı, bir tanecik kopar"
"sahibi zengindir, bir meyveden ne kaybeder"
Meyveyi kopardınız, elinizi yaktı.
Kendisi sıcak de il, ama isyan yaktı.
Hemen fırlatıp attınız.
"bunu yemelisin, ölümsüz olacaksın"
"yemezsen çürürsün, yok olursun"
"sahibi büyüktür, affeder"
"hadi, ye bir lokma, ölümsüz ol"
Ondan bir lokma sizi asi yaptı. Ama tevbe kapısı da açık:
rabbenâ zalemnâ enfusenâ
7:23 Rabbimiz, kendimize zulmettik
veil-lem tagfir lenâ ve terhamnâ
bizi ba ışlamaz ve bize acımazsan
lenekûnenne minel-hasirîn
kaybedenlerden oluruz.
Hepimizin yasak a açları var bu bahçede.
Çekici meyvelerin daveti, etrafın aldatmacası.
Yaklaşmayın o a açlara, bakın yemeyenler var.
Yiyenler daha bu dünyada zararda, bin pişman.
Elbette, O büyüktür, affeder, şüphemiz yok.
Ama O'na tertemiz gitmek daha iyi de il mi?