Abdullah İbni Mesuttan rivayet edildiğine göre , Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem bir hasır üzerine yatmıştı. Kalkınca , yan tarafında hasırın iz bıraktığı görüldü. Kendisine : - Ya Rasulallah sana bir şey ( yani bir yumuşak yatak ) alsak , dedik. Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem: - Benim dünya ile ne alakam var. Ben dünyada ancak bir ağaç altında gölgelenmiş , sonra ağacı bırakarak kalkıp gitmiş olan bir binici ( yolcu ) gibiyim “ buyurdu.(Tâc:5/177)
Evet , insan burada misafir ve yolcudur. Ebedi yolda kendisine lazım olacak eşyayı ve erzakı buradan temin etmekle mükelleftir. İnsan kendileriyle çok alakadar olduğu ve onlara güvendiği gençliği , hayatı , ömrü, vücûdu ve bir kısım lezzetleriyle fani ve geçici bir varlıktır. Evet , insan burada bir misafirdir, buradan da diğer bir yere gidecektir. Misafir ev sahibinin işine karışmaz... O misafirhaneye kendi evi gibi sahip çıkmaz, tahakkümde bulunmaz. Yapılan ikram ve muameleleri tenkit etmez, nankörlük etmez , inkâr etmez.Hasılı ; misafir olan kimse , beraberinde getirmediği ve kendisi ile birlikte götüremeyeceği şeylere âlaka duyup kalbini bağlamaz, gönlünü kaptırmaz.
Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem , bir gün İbn-i Ömer’in omzundan tuttu ve şöyle dedi :
“Dünyada sanki gurbette imişsin gibi , veyahut bir yocu gibi ol ve kendini kabirde yatanlar arasında say.” İbn-i Ömer Radıyallahu Anh de öyle yapar , hem de şu tavsiyelerde bulunurdu : “ geceye gireceğin vakit sabahı bekleme. Sabaha çıktığın vakitte geceyi bekleme. Ve sıhhatinden hastalığın için, hayatından da ölümün için bir şey yapıp hazırlama fırsatını kaçırma.”
Evet, bizim halimiz şudur:
” Ana rahminden geldik pazara
Bir kefen alıp döndük mezara.”
Gerçekten dünya hayatı, ahiret hayatı anında geçici değersiz, aldatma ve aldanma malından başka bir şey değildir ama ne kadar da bağlandık bu geçici âleme, ne kadar da tutulduk bu yalancı dünyaya nasılda aldandık onun çirkin ve kötü haline. Sanki bütün âlem ve şu kâinat bizimmiş gibi, sanki ebedi kalacakmışız gibi nasılda tutulduk sana ey yalancı dünya. İnsan akıllı olmalı, deli olmamalı Allahın büyüklüğünü bilmeli dinini korumalı, yüzünü Allaha çevirmeli, yalancılığa, hıyanete, tembelliğe sapmadan dosdoğru olarak gayret etmeli.
Kişi bu kadar sevdiği, en güzel yiyeceklerle beslediği en güzel elbiselerle süslediği nefsine, merhamet etmeli. Kendisine düşmanlık eden nefsine merhamet etip onu ateşten korumalıdır. Allah resulünün (S.A.V.) mübarek hayatlarında dahi yüzlerce örnek görmek mümkündür. Nasılda bizi sakınıyor, nasılda bizi korumaya çalışıyor bu fani dünyanın debdebesinden.
Bu gün Cenabı Gavsımız (K.S.) nasılda bizim için uğraş veriyor. Nasılda bizi arzuluyor nasılda sarıp sarmalıyor. Çünkü o biliyor ki bu dünya fanidir ve yine çok iyi biliyor ki sevdalısı ne kadar bedbah bir haldedir. Bir sohbetlerinde buyurdular: Bu tarikatı ali yenin gayesi: Allahû Teala'nın rızasıdır. Allahû Teala'nın emrini yerine getirmek, Allahû Teala'nın yasak ettiği hareketlerden uzak kalmaktır. Hepsi gaye budur. Bir insan Allahû Tealaya bir kademe giderse, Allahû Teala ona on kademe gelir. Sonra dünya çok pistir. İnsana çok zarar verir. Rabbil âlemin mahzun kalplerdedir. O (c.c.) mahzun kalp sahibini sever. Mahzun kalpler her an için rabbine karşı taarruzda ve yalvarıştadır. Böyle bir kalp ile ancak Allaha varılır. Dünyanın güzellik ve debdebesine kapılmış kalplerde ise nefis ve şeytanın hoşnutluğu vardır. Bu mevzuda kendimize çeki düzen vermeli ve ona göre hareket etmeliyiz. Dünya ve ahiret saadetimiz için. Allah(c.c.) bizleri Sadatların yolundan ayırmasın inş. AMİN
Evet , insan burada misafir ve yolcudur. Ebedi yolda kendisine lazım olacak eşyayı ve erzakı buradan temin etmekle mükelleftir. İnsan kendileriyle çok alakadar olduğu ve onlara güvendiği gençliği , hayatı , ömrü, vücûdu ve bir kısım lezzetleriyle fani ve geçici bir varlıktır. Evet , insan burada bir misafirdir, buradan da diğer bir yere gidecektir. Misafir ev sahibinin işine karışmaz... O misafirhaneye kendi evi gibi sahip çıkmaz, tahakkümde bulunmaz. Yapılan ikram ve muameleleri tenkit etmez, nankörlük etmez , inkâr etmez.Hasılı ; misafir olan kimse , beraberinde getirmediği ve kendisi ile birlikte götüremeyeceği şeylere âlaka duyup kalbini bağlamaz, gönlünü kaptırmaz.
Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem , bir gün İbn-i Ömer’in omzundan tuttu ve şöyle dedi :
“Dünyada sanki gurbette imişsin gibi , veyahut bir yocu gibi ol ve kendini kabirde yatanlar arasında say.” İbn-i Ömer Radıyallahu Anh de öyle yapar , hem de şu tavsiyelerde bulunurdu : “ geceye gireceğin vakit sabahı bekleme. Sabaha çıktığın vakitte geceyi bekleme. Ve sıhhatinden hastalığın için, hayatından da ölümün için bir şey yapıp hazırlama fırsatını kaçırma.”
Evet, bizim halimiz şudur:
” Ana rahminden geldik pazara
Bir kefen alıp döndük mezara.”
Gerçekten dünya hayatı, ahiret hayatı anında geçici değersiz, aldatma ve aldanma malından başka bir şey değildir ama ne kadar da bağlandık bu geçici âleme, ne kadar da tutulduk bu yalancı dünyaya nasılda aldandık onun çirkin ve kötü haline. Sanki bütün âlem ve şu kâinat bizimmiş gibi, sanki ebedi kalacakmışız gibi nasılda tutulduk sana ey yalancı dünya. İnsan akıllı olmalı, deli olmamalı Allahın büyüklüğünü bilmeli dinini korumalı, yüzünü Allaha çevirmeli, yalancılığa, hıyanete, tembelliğe sapmadan dosdoğru olarak gayret etmeli.
Kişi bu kadar sevdiği, en güzel yiyeceklerle beslediği en güzel elbiselerle süslediği nefsine, merhamet etmeli. Kendisine düşmanlık eden nefsine merhamet etip onu ateşten korumalıdır. Allah resulünün (S.A.V.) mübarek hayatlarında dahi yüzlerce örnek görmek mümkündür. Nasılda bizi sakınıyor, nasılda bizi korumaya çalışıyor bu fani dünyanın debdebesinden.
Bu gün Cenabı Gavsımız (K.S.) nasılda bizim için uğraş veriyor. Nasılda bizi arzuluyor nasılda sarıp sarmalıyor. Çünkü o biliyor ki bu dünya fanidir ve yine çok iyi biliyor ki sevdalısı ne kadar bedbah bir haldedir. Bir sohbetlerinde buyurdular: Bu tarikatı ali yenin gayesi: Allahû Teala'nın rızasıdır. Allahû Teala'nın emrini yerine getirmek, Allahû Teala'nın yasak ettiği hareketlerden uzak kalmaktır. Hepsi gaye budur. Bir insan Allahû Tealaya bir kademe giderse, Allahû Teala ona on kademe gelir. Sonra dünya çok pistir. İnsana çok zarar verir. Rabbil âlemin mahzun kalplerdedir. O (c.c.) mahzun kalp sahibini sever. Mahzun kalpler her an için rabbine karşı taarruzda ve yalvarıştadır. Böyle bir kalp ile ancak Allaha varılır. Dünyanın güzellik ve debdebesine kapılmış kalplerde ise nefis ve şeytanın hoşnutluğu vardır. Bu mevzuda kendimize çeki düzen vermeli ve ona göre hareket etmeliyiz. Dünya ve ahiret saadetimiz için. Allah(c.c.) bizleri Sadatların yolundan ayırmasın inş. AMİN