Tasavvuf (tarikat)'ın gayesi, dünyadan yüz çevirip her an Hakk’a (CC) yönelmektir. Tasavvuf (tarikat)'ın gayesi, Hakk’ın (CC) rızasını kazanmak için nefisleri temizlemekten, Allah (CC) Hz.leri’nin ve Resulü’nün (SAV) ahlakı ile ahlaklanmaktan ibarettir.
Önceleri Tasavvuf (tarikat)'ın zuhurundan maksat, ahlak'ı güzelleştirmek, nefsi terbiye etmek, salih ameller ve güzel ahlak ile süslenmekti.
Peygamber (SAV) Efendimiz’in: "Ben mekarim-i ahlakı tamamlamak için gönderildim"[1]hadisinden yola çıkarak tasavvufun ulaşmak istediği gayesi, ahlakın kemal mertebesine varmak için Peygamber (SAV) Efendimiz'in gittiği ve gösterdiği yoldan yürüyüp insanlığın kemaline en güzel örnek olan Fahr-i Kainat’ın (SAV) hakiki varisi olmaktır.
Tasavvufta asıl olan, kalbin çeşitli hastalıklardan temizlenerek şifa bulmasını temin etmek ve onu güzel sıfatlarla süslemektir. Allah'a (CC) ulaşmanın yolları, tevbe, muhasebe, havf ve reca gibi kalbi makamlarla; sıdk, ihlas, sabır gibi güzel hasletlerdedir.
Allah (CC) Hz.leri’ne ulaşan yollarda seyretmek, salih müminlerin sıfatıdır. Bu yolu Peygamberler (AS) gösterdi. Onların varisleri olan alim ve Mürşid-i Kamiller de insanları bu yola kılavuzladı.
İslam'da esas olan, tebliğ vazifesinin büyük bir kısmı tarikat uluları tarafından yerine getirilmiştir. Bütün tarikatlerin amacı, insanları tek olan "Tarikat-ı Muhammediyye"ye ulaştırmaktır. Her tarikatın bu yola yöneltme vasıtalarında bazı değişikliklerin olması da tabiidir.
Bütün tarikatler Hakk’ın (CC) hoşnutluğunu kazanmak için çaba göstermiş ve bunu gaye olarak kabul etmiştir. Fakat bu rıza ve mekan, şahıs ve ahval cihetinden çeşitli olabilir.
Tasavvufun "kâl"den ziyade "hâl"e ait bir ilim olduğunu söyleyebiliriz. Tatmak ve sevmek, seyr-ü sülük neticesinde hissedilir. "Tatmayan bilmez" sözü bu hususu belirtmek içindir. Yunusun "ballar balını bulması"da bu demektir.
Tasavvufta gaye Ma’rifetullahtır. Tasavvuf aklın ötesinde keşifle Marifetullah’a ulaştırır. Kalb gözüyle Hakkı hisseden, ilme'l-yakin'den hakka'l-yakin'e ulaşır.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Sahih-i Buhari
Önceleri Tasavvuf (tarikat)'ın zuhurundan maksat, ahlak'ı güzelleştirmek, nefsi terbiye etmek, salih ameller ve güzel ahlak ile süslenmekti.
Peygamber (SAV) Efendimiz’in: "Ben mekarim-i ahlakı tamamlamak için gönderildim"[1]hadisinden yola çıkarak tasavvufun ulaşmak istediği gayesi, ahlakın kemal mertebesine varmak için Peygamber (SAV) Efendimiz'in gittiği ve gösterdiği yoldan yürüyüp insanlığın kemaline en güzel örnek olan Fahr-i Kainat’ın (SAV) hakiki varisi olmaktır.
Tasavvufta asıl olan, kalbin çeşitli hastalıklardan temizlenerek şifa bulmasını temin etmek ve onu güzel sıfatlarla süslemektir. Allah'a (CC) ulaşmanın yolları, tevbe, muhasebe, havf ve reca gibi kalbi makamlarla; sıdk, ihlas, sabır gibi güzel hasletlerdedir.
Allah (CC) Hz.leri’ne ulaşan yollarda seyretmek, salih müminlerin sıfatıdır. Bu yolu Peygamberler (AS) gösterdi. Onların varisleri olan alim ve Mürşid-i Kamiller de insanları bu yola kılavuzladı.
İslam'da esas olan, tebliğ vazifesinin büyük bir kısmı tarikat uluları tarafından yerine getirilmiştir. Bütün tarikatlerin amacı, insanları tek olan "Tarikat-ı Muhammediyye"ye ulaştırmaktır. Her tarikatın bu yola yöneltme vasıtalarında bazı değişikliklerin olması da tabiidir.
Bütün tarikatler Hakk’ın (CC) hoşnutluğunu kazanmak için çaba göstermiş ve bunu gaye olarak kabul etmiştir. Fakat bu rıza ve mekan, şahıs ve ahval cihetinden çeşitli olabilir.
Tasavvufun "kâl"den ziyade "hâl"e ait bir ilim olduğunu söyleyebiliriz. Tatmak ve sevmek, seyr-ü sülük neticesinde hissedilir. "Tatmayan bilmez" sözü bu hususu belirtmek içindir. Yunusun "ballar balını bulması"da bu demektir.
Tasavvufta gaye Ma’rifetullahtır. Tasavvuf aklın ötesinde keşifle Marifetullah’a ulaştırır. Kalb gözüyle Hakkı hisseden, ilme'l-yakin'den hakka'l-yakin'e ulaşır.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Sahih-i Buhari