İLM Ü MA’RİFET
Aklı başında uyanık kimseler,
Subh-u mesâ kesb-i kemalât eder.
Sen de benim sevgili yavrum! müdam
Eyle kemalâta koşup ihtimam
Kesb-i fezâil edip ey gonca fem
Nur ile parlat nazarın dembedem.
Kesb-i kemalâta çalıştıkça sen.
Bulmuş olur fâide senden vatan.
İlm ü hüner âlem için ruhdur,
Bab-ı hüner, herkese meftuhtur.
İlme çalışmakta bugün ehl-i garb
Yükseliyor durmayarak rûz-u şeb
Sen de kazan, eyleme ey hûşyar
Başkasının ilmi ile iftihar,
İnmiş idi gerçi yere maide,
Var mıdır ondan bize bir faide?
Biz dahi ikdam ederek subh-u şâm
Kesb-i kemalât edelim bittemam.
Zulmet içinde kalalım biz neden?
Âleme hurşid, Ziya pâş iken.
Gül gibidir akl-ü zekâ, fikr-i sâf,
Bilgi ziyasiyle bulur inkişaf.
İlm-ü fazilet iken izzetnümun,
Ehl-i cehalet, efe la ya'kılûn.
Sanma biter cehl ü ataletle iş,
Kafile-i sa'ye yürü, sen yetiş,
Merd-i ataletşiyem ettikçe âh,
Kim eder ahvaline atf-ı nigâh?
Bunca şuûnat-ı feciül'eser,
Adem için mucib-i ibret yeter
SEDELEŞTİRİLMİŞİ
Aklı başında uyanık kimseler,
Sabah akşam kemalât kazanırlar
Benim sevgili yavrum! Sen de devamlı
Kemalâta önem verip, koş!
Ey gonca ağızlı! Faziletleri kazanıp,
Her an bakışını nur ile parlat
Sen kemalâtı kazanmaya çalıştıkça.
Vatan senden fâide bulmuş olur.
İlim ve hüner âlem için ruhdur,
Hüner kapısı herkese açıktır.
Bugün batılılar İlme çalışmakta
Gece gündüz durmadan yükseliyorlar
Ey akıllı kardeşim! Sen de kazan,
Başkasının ilmi ile iftihar eyleme,
Gerçi sofra yerde hazır,
Ondan bize bir fayda var mıdır?
Biz dahi sabah akşam ilerleyelim
Kemalâtı tamamıyla kazanalım.
Biz neden karanlıklar içinde kalalım?
Güneş, âleme aydınlık saçarken.
Akıl ve zekâ gül gibidir,
Sâf fikir, bilgi ışığıyla açılır.
İlim ve fazilet izzeti gösterirken,
Cehalet ehli, anlamıyor mu?
Sanma ki cahillikle, tembellikle iş biter,
Sen, çalışan kafileye yürü, onlara yetiş,
Tembel huylu adam âh ettikçe,
Onun haline kim acıyarak bakar?
Bunca acıklı olaylar, hadiseler,
İnsanoğlu için ibret almaya yeter.
Aklı başında uyanık kimseler,
Subh-u mesâ kesb-i kemalât eder.
Sen de benim sevgili yavrum! müdam
Eyle kemalâta koşup ihtimam
Kesb-i fezâil edip ey gonca fem
Nur ile parlat nazarın dembedem.
Kesb-i kemalâta çalıştıkça sen.
Bulmuş olur fâide senden vatan.
İlm ü hüner âlem için ruhdur,
Bab-ı hüner, herkese meftuhtur.
İlme çalışmakta bugün ehl-i garb
Yükseliyor durmayarak rûz-u şeb
Sen de kazan, eyleme ey hûşyar
Başkasının ilmi ile iftihar,
İnmiş idi gerçi yere maide,
Var mıdır ondan bize bir faide?
Biz dahi ikdam ederek subh-u şâm
Kesb-i kemalât edelim bittemam.
Zulmet içinde kalalım biz neden?
Âleme hurşid, Ziya pâş iken.
Gül gibidir akl-ü zekâ, fikr-i sâf,
Bilgi ziyasiyle bulur inkişaf.
İlm-ü fazilet iken izzetnümun,
Ehl-i cehalet, efe la ya'kılûn.
Sanma biter cehl ü ataletle iş,
Kafile-i sa'ye yürü, sen yetiş,
Merd-i ataletşiyem ettikçe âh,
Kim eder ahvaline atf-ı nigâh?
Bunca şuûnat-ı feciül'eser,
Adem için mucib-i ibret yeter
SEDELEŞTİRİLMİŞİ
Aklı başında uyanık kimseler,
Sabah akşam kemalât kazanırlar
Benim sevgili yavrum! Sen de devamlı
Kemalâta önem verip, koş!
Ey gonca ağızlı! Faziletleri kazanıp,
Her an bakışını nur ile parlat
Sen kemalâtı kazanmaya çalıştıkça.
Vatan senden fâide bulmuş olur.
İlim ve hüner âlem için ruhdur,
Hüner kapısı herkese açıktır.
Bugün batılılar İlme çalışmakta
Gece gündüz durmadan yükseliyorlar
Ey akıllı kardeşim! Sen de kazan,
Başkasının ilmi ile iftihar eyleme,
Gerçi sofra yerde hazır,
Ondan bize bir fayda var mıdır?
Biz dahi sabah akşam ilerleyelim
Kemalâtı tamamıyla kazanalım.
Biz neden karanlıklar içinde kalalım?
Güneş, âleme aydınlık saçarken.
Akıl ve zekâ gül gibidir,
Sâf fikir, bilgi ışığıyla açılır.
İlim ve fazilet izzeti gösterirken,
Cehalet ehli, anlamıyor mu?
Sanma ki cahillikle, tembellikle iş biter,
Sen, çalışan kafileye yürü, onlara yetiş,
Tembel huylu adam âh ettikçe,
Onun haline kim acıyarak bakar?
Bunca acıklı olaylar, hadiseler,
İnsanoğlu için ibret almaya yeter.