susmak ve öğrenmek
Bir gün susmayı öğrendim. Öyle bir sustum ki belki sonsuza kadar
>>>susacaktım.
>>> Çünkü susmak benim küçücük dünyamda babamla kurduğum iletişim
>> tarzıydı.
>>>Babam akşamları eve yorgun dönerdi. Ben bütün gün evde sıkılır onun
>>>gelişini iple çekerdim.
>>> Daha o kapıdan girer girmez boynuna atılır onunla oynamak
>>> isterdim.
>> Babam
>>>sarılır, öper sonra da, hadi odana git, derdi. Yemek hazırlanınca annem
>>>çağırır bu defa masada bir araya gelirdik babamla.Onlar annemle
>>>konuşurken
>>>ben araya girer, sesimi duyuramayınca da bağırırdım. Babam sinirlenir,
>>>'Bütün gün insanlara kafa patlatmaktan bunaldım, birde sen kafamı
>>>ütüleme!'
>>
>>>derdi. Annem de 'Bütün gün zaten seninle uğraştım, bir çift laf da mı
>>>konuşturtmayacaksın babanla?' diye
>>> çıkışır, beni odama gönderirdi.
>>> Çaresiz bir şekilde boynumu büker odama yani hapishaneme doğru yol
>>>alırdım. Babam arkamdan, 'Bizim bir odamız bile yoktu, her şeye sahip,
>>>hâlâ
>>>ne istiyor anlamadım.' diye bağırmaya devam ederdi. 'Keşke benim de bir
>>>odam olmasaydı, keşke bizim de evimiz bir odalı olsaydı da hep birlikte
>>>otursaydık' derdim içimden; ama yüksek sesle söylemeye cesaret edemezdim.
>>> Yemekten sonra babam kanepeye uzanır, eline kumandayı alır,
>> televizyon
>>>seyrederdi. Beni yanına çağırır biraz severdi. Onun izleyeceği önemli
>>>birşey varsa
>>> beni adeta yerimden bile kıpırdatmazdı. Azıcık hareket edip koşup
>> oynamaya
>>>çalışsam oda hapsim yeniden başlardı. Bir gün anladım ki susunca babamla
>>>daha iyi anlaşıyoruz. Bu defa susarak yapabileceğim oyunlar geliştirmeye
>>>başladım. Önce resim yaparak başladım işe. Babam çizdiğim resimleri çok
>>>beğeniyor; 'Bak, böyle uslu uslu oyna işte.' diyordu. Babam bazen göz
>>>ucuyla bakıyor, resimle ilgili bir şey sorsam afallıyordu. Ama bana
>>>kızarak
>>
>>>beni artık odama göndermiyordu.
>>> 'Son günlerde ne de akıllandı benim oğlum.' diye komşulara
>> anlatıyordu
>>>annem halimi.
>>> Resimlerim arttıkça ortalık dağılmaya başladı. Annem 'Odanı
>> topla!'diye
>>>odama kapattığında işe nereden başlayacağımı bilemiyordum.
>>> Ben bunlarla uğraşırken zaman geçiyor; ama odamı toparlamayı
>>>beceremiyordum. Annem odama gelip 'Bak sana resim yapmayı
>>>yasaklayacağım.'
>>>dedi bir gün. Susuyor olmamı usluluk olarak değerlendiren ailem resim
>>>yapmayı da elimden alırsa ben ne yapacaktım?
>>>
>>> Bu düşüncelerle bir aile tablosu yaptım. Babam eve gelince uygun
>> zamanı
>>>kolladım. Her zamanki gibi yemekler yendi, odaya geçildi. Babam oturur
>>>oturmaz çizdiğim resmi getirdim. Babam baktı. Hım, dedi 'Çok güzel
>>>olmuş.Bu adam benim herhalde.' dedi.
>>> Ben 'Hayır o adam değil, bu çocuk sensin.'dedim. O 'Hayır, bu adam
>> benim,
>>>bu çocuk sensin, bu küçük kız da arkadaşın.'dedi.
>>> Ben yine 'Hayır, o büyük adam benim, bu küçük adam sensin, bu
>>> küçük
>> kız da
>>>annem.' dedim.
>>> Babam benimle uğraşmaktan vazgeçip: 'Peki neden bizi küçük
>>> çizdin?'
>> dedi.
>>>Heyecanla başladım anlatmaya.Ben büyüyüp adam olacağım. İş bulup
>>>çalışacağım. Siz yaşlanıp küçüleceksiniz. Beliniz bükülecek, komşumuz
>>>Ahmet
>>>amca ile Ayşe teyze gibi küçücük kalacaksınız. Ben işten geldiğimde
>>>yorgun
>>>olacağım. Siz benimle konuşmaya çalıştığınızda işyerinde kafam şişmiş
>>>olacağından sizi duymayacağım bile. Siz benimle bir şeyler paylaşmak
>>>istediğinizde 'Hadi odanıza çekilin de kafa dinleyeyim.' diyeceğim. Ve
>>>bir
>>>de bağıracağım 'Her şeylerini alıyorum. Sıcacık odaları da var, daha ne
>>>istiyorlar' diye.
>>>
>>> Annemle babamın gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Duyduklarına
>>>inanamıyorlardı. Bana sarılıp beni öyle içten bir okşayışları vardı ki
>>>sonsuza kadar konuşsam hiç bıkmadan dinleyecekler gibiydi
>>>
>>> Farkında' Olmalı İnsan...Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın
>> Farkında
>>>Olmalı
>>>
>>> Ömür Dediğin Üç Gündür,
>>>
>>> Dün Geldi Geçti
>>>
>>> Yarın Meçhuldür,
>>>
>>> O Halde Ömür Dediğin Bir Gündür,
>>>
>>> O Da Bugündür
>>>
>>
>>
Bir gün susmayı öğrendim. Öyle bir sustum ki belki sonsuza kadar
>>>susacaktım.
>>> Çünkü susmak benim küçücük dünyamda babamla kurduğum iletişim
>> tarzıydı.
>>>Babam akşamları eve yorgun dönerdi. Ben bütün gün evde sıkılır onun
>>>gelişini iple çekerdim.
>>> Daha o kapıdan girer girmez boynuna atılır onunla oynamak
>>> isterdim.
>> Babam
>>>sarılır, öper sonra da, hadi odana git, derdi. Yemek hazırlanınca annem
>>>çağırır bu defa masada bir araya gelirdik babamla.Onlar annemle
>>>konuşurken
>>>ben araya girer, sesimi duyuramayınca da bağırırdım. Babam sinirlenir,
>>>'Bütün gün insanlara kafa patlatmaktan bunaldım, birde sen kafamı
>>>ütüleme!'
>>
>>>derdi. Annem de 'Bütün gün zaten seninle uğraştım, bir çift laf da mı
>>>konuşturtmayacaksın babanla?' diye
>>> çıkışır, beni odama gönderirdi.
>>> Çaresiz bir şekilde boynumu büker odama yani hapishaneme doğru yol
>>>alırdım. Babam arkamdan, 'Bizim bir odamız bile yoktu, her şeye sahip,
>>>hâlâ
>>>ne istiyor anlamadım.' diye bağırmaya devam ederdi. 'Keşke benim de bir
>>>odam olmasaydı, keşke bizim de evimiz bir odalı olsaydı da hep birlikte
>>>otursaydık' derdim içimden; ama yüksek sesle söylemeye cesaret edemezdim.
>>> Yemekten sonra babam kanepeye uzanır, eline kumandayı alır,
>> televizyon
>>>seyrederdi. Beni yanına çağırır biraz severdi. Onun izleyeceği önemli
>>>birşey varsa
>>> beni adeta yerimden bile kıpırdatmazdı. Azıcık hareket edip koşup
>> oynamaya
>>>çalışsam oda hapsim yeniden başlardı. Bir gün anladım ki susunca babamla
>>>daha iyi anlaşıyoruz. Bu defa susarak yapabileceğim oyunlar geliştirmeye
>>>başladım. Önce resim yaparak başladım işe. Babam çizdiğim resimleri çok
>>>beğeniyor; 'Bak, böyle uslu uslu oyna işte.' diyordu. Babam bazen göz
>>>ucuyla bakıyor, resimle ilgili bir şey sorsam afallıyordu. Ama bana
>>>kızarak
>>
>>>beni artık odama göndermiyordu.
>>> 'Son günlerde ne de akıllandı benim oğlum.' diye komşulara
>> anlatıyordu
>>>annem halimi.
>>> Resimlerim arttıkça ortalık dağılmaya başladı. Annem 'Odanı
>> topla!'diye
>>>odama kapattığında işe nereden başlayacağımı bilemiyordum.
>>> Ben bunlarla uğraşırken zaman geçiyor; ama odamı toparlamayı
>>>beceremiyordum. Annem odama gelip 'Bak sana resim yapmayı
>>>yasaklayacağım.'
>>>dedi bir gün. Susuyor olmamı usluluk olarak değerlendiren ailem resim
>>>yapmayı da elimden alırsa ben ne yapacaktım?
>>>
>>> Bu düşüncelerle bir aile tablosu yaptım. Babam eve gelince uygun
>> zamanı
>>>kolladım. Her zamanki gibi yemekler yendi, odaya geçildi. Babam oturur
>>>oturmaz çizdiğim resmi getirdim. Babam baktı. Hım, dedi 'Çok güzel
>>>olmuş.Bu adam benim herhalde.' dedi.
>>> Ben 'Hayır o adam değil, bu çocuk sensin.'dedim. O 'Hayır, bu adam
>> benim,
>>>bu çocuk sensin, bu küçük kız da arkadaşın.'dedi.
>>> Ben yine 'Hayır, o büyük adam benim, bu küçük adam sensin, bu
>>> küçük
>> kız da
>>>annem.' dedim.
>>> Babam benimle uğraşmaktan vazgeçip: 'Peki neden bizi küçük
>>> çizdin?'
>> dedi.
>>>Heyecanla başladım anlatmaya.Ben büyüyüp adam olacağım. İş bulup
>>>çalışacağım. Siz yaşlanıp küçüleceksiniz. Beliniz bükülecek, komşumuz
>>>Ahmet
>>>amca ile Ayşe teyze gibi küçücük kalacaksınız. Ben işten geldiğimde
>>>yorgun
>>>olacağım. Siz benimle konuşmaya çalıştığınızda işyerinde kafam şişmiş
>>>olacağından sizi duymayacağım bile. Siz benimle bir şeyler paylaşmak
>>>istediğinizde 'Hadi odanıza çekilin de kafa dinleyeyim.' diyeceğim. Ve
>>>bir
>>>de bağıracağım 'Her şeylerini alıyorum. Sıcacık odaları da var, daha ne
>>>istiyorlar' diye.
>>>
>>> Annemle babamın gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Duyduklarına
>>>inanamıyorlardı. Bana sarılıp beni öyle içten bir okşayışları vardı ki
>>>sonsuza kadar konuşsam hiç bıkmadan dinleyecekler gibiydi
>>>
>>> Farkında' Olmalı İnsan...Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın
>> Farkında
>>>Olmalı
>>>
>>> Ömür Dediğin Üç Gündür,
>>>
>>> Dün Geldi Geçti
>>>
>>> Yarın Meçhuldür,
>>>
>>> O Halde Ömür Dediğin Bir Gündür,
>>>
>>> O Da Bugündür
>>>
>>
>>
