Mısır da uzun zamandır susmasıyla ünlenmiş iyi huylu bir derviş vardı.Birçok akil kişi uzakdan yakından gelerek etrafında pervane olup dervişden feyiz almak istiyorlardı.Bir gace bu derviş kendi kendine düşündü...İnsan dilinin altında gizlidir.Böyle susup durmak olmaz.Musafirlerle konuşmak gerek Konuşmazsam kimse benim alim olduğumu bilmeyecek.Derviş konuşunca dost düşman herkes onu Mısır ın en cahili olduğunu anladı.Adamın huzuru ve düzeni bozuldu,rahatı kaçtı.Çaresiz,Mısır dan çıkıp başka yere gitmek zorunda kaldı. Ayrılırken tekkenin duvarına şunları yazdı Çirkin yüzümü güzel sandığım için perdeyi kaldırdım.Eğer aynada kendimi görmüş olsaydım,cahillik edip yüzümü örten perdeyi yırtmazdım.İnsan sükut ederek üstünlük bulur,susmayan cahil ise rezil olur.Sükutun herzaman bir değeri vardırAlime heybet kazandırır,cahil için bir perde olur.Eğer alimse çok konuşarak heybetini yitirme.Yok cahil sen perdeni yüzünden sıyırma.Gönlündekileri insanlara açmak için ocele etme.Bunu ne zaman olsa yapabilirsin.Fakat bir kez sır ortaya çıkdımı onu tekrar saklamaya imkan bulunmaz. Kalem gibi susmak gerekir.Başı bıçakla kesilmeden sultanın sırlarını ne güzel
sakladı.Sözü insan gibi,akıllı uslu söylemek gerekir.Yoksa hayvanlar gibi susmak daha iyi olur.
sakladı.Sözü insan gibi,akıllı uslu söylemek gerekir.Yoksa hayvanlar gibi susmak daha iyi olur.