Bir müslüman ve bir ateşperest birlikte çalışıyorlardı. Namaz vakti gelince müslüman:
-Ben namaz kılacağım. Namaz kılarken bana ilişmeyeceğine dair söz verirmisin? Dedi.
Ateşperest:
-Veririm. Dedi
Bir müddet sonra mecusi olanın ibadet zamanını geldi. Mecusi:
-Şimdide benim ibadet zamanım. Sende bana ilişmeyeceğine dair söz ver. Dedi.
Müslüman:
-Peki olur sana ilişmem. Dedi.
Fakat mecusi ateşe tapmak üzere secdeye varınca, müslüman hemen üzerine atılır. Sözünde duramaz. Tam o esnada şöyle bir ses duyar:
-Söz verdiğin zaman sözünü yerine getir.
Bunun üzerine adama ilişmeden geri çekilir. Mecusi ibadetini bitirdiğinde sorar.
-Evvela hücum ettin, sonra neden vazgeçtin?
Müslüman:
-Allah'tan başkasına secde ettiğin zaman dayanamadım, hücum ettim. Seni öldürmek istiyordum. Fakat o anda:
-Söz verdiğin zaman ahdini tut. Diyen bir ses beni o teşebbüsümden alıkoydu. Dedi.
Bunun üzerine mecusi:
-Şimdi inanadımki, asıl ve gerçek ilah senin Rabbindir. Kendi düşmanı için dostunu bile azarlıyor. İşte senin huzurunda müslüman oluyorum diyerek Kelime-i Şehadet getirir.
