Fakat yavuz kararlıydı.Askerlerine emir vererek ordusunun önüne salmıştı kendini.
Uçsuz bucaksız çölde ordu zor şartalara ilerlemesine devam ederken Yavuz Sultan Selim Han bir ara atından aşağı inip yaya olarak o zahmetli çölde yürümeye başladı.Yavuzun attan inmesi ile birlikte başta Vezir-i Azam Sinan paşa ve bütün mülki erkan attan inerler....daha sonra peyder pey bütün ordu attan iner.Koca Osmanlı ordusu sina çölünde yaya olarak hareket etmektedir.Kimse cesaret edip, “ padişahım ! kızgın çöl ortasında bu harekette ne oluyor diye ?” soramamaktadır.
Sonunda Hasan Can’a müracat ederler.Oda olup bitenin farkında değildir.Hasan can yavaş yavaş Yavuz’a yaklaşır ve:
- “Hayırdır inşallah Hünkar’ım bütün ordu meraktadır.Devletli sultanımız acep niçin yaya yürürler ?
diyerek telaş ederler. “ dedi.Hakan-ı Azam, Hasan Can’a şöyle fısıldadı:
Server-i Kainat Hz.Muhammed Mustafa ( Sallallahü aleyvesellem ) efendimiz önümüzde yaya yürürken biz nasıl atın üzerinde olabiliriz Hasan Can ! diye buyurdu.
Ve nihayet İlahi yardım yetişir.Osmanlı ordusuna .Sina çölüne yağmur yağmaya başlar.Ordu rahatlar.
Sina çölü tarihte ilk defa 13 günde geçilir.yol gösteren O.Sinaya teşrif eden yine O.
Kaynak : Osmanlı'da Peygamber Sevgisi
