Büyükler, çocuklarin konusmalarini yarim yamalak
dinlediklerinden, onlarin sözlerinde gizli derin anlamlari kaçirirlar.
Bizim eve, karima elbiselerin, örtülerin, çarsaflarin
söküklerinin dikilmesinde yardim eden bir terzi kadin gelir.
Bu kadin bize geldiGi zaman küçük oGlunu da beraberinde
getirir. iste ben, kalici ve derin imanin anlamini bu küçük çocuktan
öGrendim. Onunla uzun zamandan beri arkadas olduGumdan,
bizim eve geldiGinde biraz sohbet etmeyi ihmal etmem.
Geçenlerde bana yakinda güzel bir futbol tuopu alacaGini söyledi.
Onu tekrar görüsümde futbol topunu alip almadiGini sordum.
Çocuk cevap verdi: "Hayir efendim, annem simdilik
topa ayiracak paramiz olmadiGini söyledi."
Onun bu sözleri, durumlarinin yakinda düzeleceGine dair
derin inancini gösteriyordu. Bilhassa, kullandiGi 'simdilik'
kelimesinde kuvetli bir güvenin izi seziliyordu.
Bu çocuGun söyledikleri beni uzun uzun düsündürdü. Onu
uzun bir süre görmedim. Günün birinde tekrar rastladim.
Çocuk, bahçede oturmus, bir karinca yuvasini seyrediyordu.
Yavasça yanina sokuldum.
Onu konusturmak için babasindan bahis açtim:
"Eve gidince yemekten sonra babanla oynayacak misin?
Yoksa yemekten sonra hemen yatacak misin?" diye sordum.
Çocuk ciddiyetle yüzüme bakti ve:
"Babam bir kaza geçirdiGinden hastanede. simdilik
babamla oynayamayacaGim!" dedi.
Geçen gün yolum, oturduklari mahalleye düstü.
ÇocuGu kaldirimda aceleyle yürürken gördüm. Üzerinde temiz
koyu renk bir elbise vardi. "Heyy" diye seslendim.
"Neden bayramlik elbiselerini giydin?
Herhalde hastaneye babani görmeye gidiyorsun."
Çocuk gülümseyerek basini salladi. Bundan sonra
söylediGi sözler, dünyayi içinde yasamaya deGer bir hale getiren,
ölümden sonraki hayata olan imanin bir insan için neler
yapabileceGini anlamama sebep olan sözlerdi.
ÇocuGun soruma verdiGi cevap su olmustu:
"Hayir efendim, hastaneye babami görmeye gitmiyorum.
Babam geçen hafta öldüGünden, onu simdilik göremeyeceGim."
"alintidir"
dinlediklerinden, onlarin sözlerinde gizli derin anlamlari kaçirirlar.
Bizim eve, karima elbiselerin, örtülerin, çarsaflarin
söküklerinin dikilmesinde yardim eden bir terzi kadin gelir.
Bu kadin bize geldiGi zaman küçük oGlunu da beraberinde
getirir. iste ben, kalici ve derin imanin anlamini bu küçük çocuktan
öGrendim. Onunla uzun zamandan beri arkadas olduGumdan,
bizim eve geldiGinde biraz sohbet etmeyi ihmal etmem.
Geçenlerde bana yakinda güzel bir futbol tuopu alacaGini söyledi.
Onu tekrar görüsümde futbol topunu alip almadiGini sordum.
Çocuk cevap verdi: "Hayir efendim, annem simdilik
topa ayiracak paramiz olmadiGini söyledi."
Onun bu sözleri, durumlarinin yakinda düzeleceGine dair
derin inancini gösteriyordu. Bilhassa, kullandiGi 'simdilik'
kelimesinde kuvetli bir güvenin izi seziliyordu.
Bu çocuGun söyledikleri beni uzun uzun düsündürdü. Onu
uzun bir süre görmedim. Günün birinde tekrar rastladim.
Çocuk, bahçede oturmus, bir karinca yuvasini seyrediyordu.
Yavasça yanina sokuldum.
Onu konusturmak için babasindan bahis açtim:
"Eve gidince yemekten sonra babanla oynayacak misin?
Yoksa yemekten sonra hemen yatacak misin?" diye sordum.
Çocuk ciddiyetle yüzüme bakti ve:
"Babam bir kaza geçirdiGinden hastanede. simdilik
babamla oynayamayacaGim!" dedi.
Geçen gün yolum, oturduklari mahalleye düstü.
ÇocuGu kaldirimda aceleyle yürürken gördüm. Üzerinde temiz
koyu renk bir elbise vardi. "Heyy" diye seslendim.
"Neden bayramlik elbiselerini giydin?
Herhalde hastaneye babani görmeye gidiyorsun."
Çocuk gülümseyerek basini salladi. Bundan sonra
söylediGi sözler, dünyayi içinde yasamaya deGer bir hale getiren,
ölümden sonraki hayata olan imanin bir insan için neler
yapabileceGini anlamama sebep olan sözlerdi.
ÇocuGun soruma verdiGi cevap su olmustu:
"Hayir efendim, hastaneye babami görmeye gitmiyorum.
Babam geçen hafta öldüGünden, onu simdilik göremeyeceGim."
"alintidir"