Bir sirli olay : Siddet Silahına Karsi Şefkat Silahı !..
Uzun zamandan beri camisinde muezzin yoktu. Bu yuzden kendi acar kendi kapardi camiyi. Cemaat de bundan uzulurdu. Bir gun imamin yaninda bir muezzin goruldu. Vehbi Bey 'Gozunuz aydin hocam, nihayet tayin edilen muezzininiz de gelmis!' dedi.
Imam efendi tebessum ederek cevap verdi:
- Bu muezzin tayinle gelen degil, sefkat silahiyla teslim alinan muezzindir, dedi.
Vehbi Bey imamin sefkat silahini merak etmisti. Ne demekti sefkat silahi? "Hocam, lutfen aciklayin su sefkat silahinizi, merak ettim dogrusu." dedi.
Imam efendi mecbur olmustu sefkat silahinin sirrini anlatmaya.
-Bir sabah dedi, namazdan sonra camiyi kapattim, evime gitmek uzere avludan cikarken bir ses ansizin beni yerimde mihladi: "Hocaefendi kipirdama, yoksa kursunu yersin!" Baktim tanimadigim bir genc, tabancasini bana cevirmis isaret ediyor, su tarafa dogru yuru diye...
Gosterilen yone dogru yuruyerek nihayet mezarliga ciktim. Beni mezarlikta vurmayi tasarlayan birinin arkamda oldugunu dusunerek iyice korktum. Geriden gelen komutla mezarlikta bir hayli dolastigimiz halde bir yerde karar kilamayinca, arkama bakmadan seslendim:
" Neden dolastirip duruyorsun beni?"
- Ben cemaatinden falan adamin ogluyum, babamin mezarini ariyorum, demez mi?..
Hem sasirdim, hem de biraz rahatladim. " Babanin mezari burasi degil iste surasidir" diyerek aradigi mezarin basina geldim. Bu sefer, arkamdan yeni bir komut daha geldi : "Bulundugun yere cok, hemen bir Yasin oku!." Saskinligim daha da artti. Bir Yasin okuyup babasinin ruhuna bagisladiktan sonra goz ucuyla arkama baktigimda, beni tehdit eden gencin elindeki silahi uzerine piril piril gozyasi dokuldugunu gordum. Eliyle bana isaret ederek, "Sen vazifeni yaptin, gidebilirsin." dedi. "Hayir", dedim, "Seni boyle birakip da bir yere gitmem. Bu olayin sirri nedir ogrenmeliyim." Aglamasi hickiriklara donustu, neden sonra sakinlesti, basladi durumunu anlatmaya :
" Ben, dedi icki bagimlisi bir hayirsiz evladim. Bu gece ruyamda yine babami gordum, bana sitem etti : Senden ayrilali bunca zaman oldu, bir Yasin dahi hediye etmedin bana, diyerek beni yatagimda sallayarak uyandirdi. Ben de babamin sevdigi biri olarak seni dusundum, babam icin bir Yasin okutarak bekledigi hediyeyi gondermek istedim. Sag ol, sen vazifeni yaptin, simdi beni kendi halime birak, ben camura dusmusun biriyim. Camurlu biriyle gorunmemelisin! "
"Hayir" dedim, "Sen camura dusmus biri degilsin, oyle olsa bile altin yere dusmekle degerinden bir sey kaybetmez, sadece camurunu silip altinini meydana cikarmak gerekir. Haydi gir koluma seni eve gotureyim." dedim. Gelmek istemediyse de sefkatle kucaklayip koluna girerek birlikte zorla da olsa eve getirdim. Israrla kendisini sucluyor, ilgi gosterilmeye layik olmayan biri olarak kabul ediyordu. Ben ise aksini savunuyor, "Oyle babadan kotu evlat meydana gelmez, her seyin bir vakti var, senin vaktin de gelmistir artik, donus zamanidir." diyerek samimi bir dostluk kurduk. Bu dostluk oylesine gelisti ki, iste gordugunuz gibi camide muezzinim olacak dereceye ulasti. Yani, tayin edilen degil teslim alinan bir muezzin oldu. Daha dogrusu, once o bizi siddet silahiyla teslim alip Yasin okuttu; arkasindan biz de onu sefkat silahiyla teslim alip muezzin yaptik, olayin sirri budur!
Hocaefendi sozlerini soyle baglar:
"Her Musluman, gonlunde bir sefkat silahi saklamali, olumsuzluklara karsi hep o sefkat silahini kullanmalidir!.." :B
Uzun zamandan beri camisinde muezzin yoktu. Bu yuzden kendi acar kendi kapardi camiyi. Cemaat de bundan uzulurdu. Bir gun imamin yaninda bir muezzin goruldu. Vehbi Bey 'Gozunuz aydin hocam, nihayet tayin edilen muezzininiz de gelmis!' dedi.
Imam efendi tebessum ederek cevap verdi:
- Bu muezzin tayinle gelen degil, sefkat silahiyla teslim alinan muezzindir, dedi.
Vehbi Bey imamin sefkat silahini merak etmisti. Ne demekti sefkat silahi? "Hocam, lutfen aciklayin su sefkat silahinizi, merak ettim dogrusu." dedi.
Imam efendi mecbur olmustu sefkat silahinin sirrini anlatmaya.
-Bir sabah dedi, namazdan sonra camiyi kapattim, evime gitmek uzere avludan cikarken bir ses ansizin beni yerimde mihladi: "Hocaefendi kipirdama, yoksa kursunu yersin!" Baktim tanimadigim bir genc, tabancasini bana cevirmis isaret ediyor, su tarafa dogru yuru diye...
Gosterilen yone dogru yuruyerek nihayet mezarliga ciktim. Beni mezarlikta vurmayi tasarlayan birinin arkamda oldugunu dusunerek iyice korktum. Geriden gelen komutla mezarlikta bir hayli dolastigimiz halde bir yerde karar kilamayinca, arkama bakmadan seslendim:
" Neden dolastirip duruyorsun beni?"
- Ben cemaatinden falan adamin ogluyum, babamin mezarini ariyorum, demez mi?..
Hem sasirdim, hem de biraz rahatladim. " Babanin mezari burasi degil iste surasidir" diyerek aradigi mezarin basina geldim. Bu sefer, arkamdan yeni bir komut daha geldi : "Bulundugun yere cok, hemen bir Yasin oku!." Saskinligim daha da artti. Bir Yasin okuyup babasinin ruhuna bagisladiktan sonra goz ucuyla arkama baktigimda, beni tehdit eden gencin elindeki silahi uzerine piril piril gozyasi dokuldugunu gordum. Eliyle bana isaret ederek, "Sen vazifeni yaptin, gidebilirsin." dedi. "Hayir", dedim, "Seni boyle birakip da bir yere gitmem. Bu olayin sirri nedir ogrenmeliyim." Aglamasi hickiriklara donustu, neden sonra sakinlesti, basladi durumunu anlatmaya :
" Ben, dedi icki bagimlisi bir hayirsiz evladim. Bu gece ruyamda yine babami gordum, bana sitem etti : Senden ayrilali bunca zaman oldu, bir Yasin dahi hediye etmedin bana, diyerek beni yatagimda sallayarak uyandirdi. Ben de babamin sevdigi biri olarak seni dusundum, babam icin bir Yasin okutarak bekledigi hediyeyi gondermek istedim. Sag ol, sen vazifeni yaptin, simdi beni kendi halime birak, ben camura dusmusun biriyim. Camurlu biriyle gorunmemelisin! "
"Hayir" dedim, "Sen camura dusmus biri degilsin, oyle olsa bile altin yere dusmekle degerinden bir sey kaybetmez, sadece camurunu silip altinini meydana cikarmak gerekir. Haydi gir koluma seni eve gotureyim." dedim. Gelmek istemediyse de sefkatle kucaklayip koluna girerek birlikte zorla da olsa eve getirdim. Israrla kendisini sucluyor, ilgi gosterilmeye layik olmayan biri olarak kabul ediyordu. Ben ise aksini savunuyor, "Oyle babadan kotu evlat meydana gelmez, her seyin bir vakti var, senin vaktin de gelmistir artik, donus zamanidir." diyerek samimi bir dostluk kurduk. Bu dostluk oylesine gelisti ki, iste gordugunuz gibi camide muezzinim olacak dereceye ulasti. Yani, tayin edilen degil teslim alinan bir muezzin oldu. Daha dogrusu, once o bizi siddet silahiyla teslim alip Yasin okuttu; arkasindan biz de onu sefkat silahiyla teslim alip muezzin yaptik, olayin sirri budur!
Hocaefendi sozlerini soyle baglar:
"Her Musluman, gonlunde bir sefkat silahi saklamali, olumsuzluklara karsi hep o sefkat silahini kullanmalidir!.." :B