Sevmeden
Bir müşterekliğin
İçinde nefeslenmek
Bazen
O kadar zor gelir ki,
Kurulmayı arzu edersiniz
Sessiz sinenin derinliğinden…
İnsan bu!
Manasında ki ahenk,
Muhayyilesinde ki ezeli koku!
Bir fıtri
Güzellik donatısı,
Bu manada ki alınan hazzın aşkı!
İhsan edilen
Bir aşkı, tefekkür ikliminde aldığı
Nefeste ki teyakkuzu nasıl izah edilebilinir ki?
Nebatat!
Ne kadar berrak bir senfoni,
Hilkatinin esenliğinde adımlayarak
Maddesine
Bir anlam katarak, güzelliğini
İnsanlığa sunarak ahirin izlerinden yürümek…
Şevk vermek…
Sebebini bilmek…
Hikmetini nefeslenmek…
Aşk ile dirilmeyi terennüm etmek…
Tahkik
Yeteneğimizi geliştirerek
Öncelikle kendimizi sonra ayalimizi…
Ve sonra
Sevdiklerimizi
Tevazu esenliğinde,
Hataların acizliğinde…
Tekebbürün
Var olan hadsizliğinde
Dilerseniz yeniden bir düşünelim.
Kimliğimizin
Anlam bulduğu tüm güzelliklerin…
Başka
Canların henüz
Baharındayken düştüğümüz açziyeti!
Gücümüzün
Seviyesini, hissiyatımızın
Bahanesini idrakin halinde bilirken!
Şefkate
Aç yetişmiş bir gönül,
Gülün değerini ne kadar anlar ki?
Şefkate
Boğulmuş gönüller
Dikenin hikmetinden
Hiç anlamadıkları misali!
Yılışık, şımarık
Yetiştirilen nesillerin
Gülizarda tepinmeleri ahenksizliği gibi!
Hadsizliğinden
Kazaya neden olan bir arsızın,
“kaskom var kardeşim” diyebildiği misali!
İnsan,
İnsan olduğu için düşünen,
Akledendir başka bir ifadeyle adam gibidir.
Kulluk
Hukuku nedir bilecektir
Mecburdur, icbardır, mutlak idrak içindir!
Zira
İnsanlığın gereğidir,
Aidiyetin tek nedenidir,
Ahirin sebebidir, mizanın ölçeğidir…
Öncelikle
İnsan kendine saygılı olmalıdır,
Ve o saygı çok iyi tanımlanmalıdır…
Kimler için
Duyulacağı bilinmelidir,
Yoksa sevgi bilinmeyen,
Rasgele serdedilen olarak değerlendirilir!
Mükellef
Olanla olmayanın farkının
Günümüzde anlaşılamadığı gibi!
Bunun
Şartlarının gereği
Sadece belirli bir yaşa
Gelmek olmadığı
Bilindiği gerçeği, tefekkür
Edilince öğrenileceğinin bilindiği hakikati!
Bir müşterekliğin
İçinde nefeslenmek
Bazen
O kadar zor gelir ki,
Kurulmayı arzu edersiniz
Sessiz sinenin derinliğinden…
İnsan bu!
Manasında ki ahenk,
Muhayyilesinde ki ezeli koku!
Bir fıtri
Güzellik donatısı,
Bu manada ki alınan hazzın aşkı!
İhsan edilen
Bir aşkı, tefekkür ikliminde aldığı
Nefeste ki teyakkuzu nasıl izah edilebilinir ki?
Nebatat!
Ne kadar berrak bir senfoni,
Hilkatinin esenliğinde adımlayarak
Maddesine
Bir anlam katarak, güzelliğini
İnsanlığa sunarak ahirin izlerinden yürümek…
Şevk vermek…
Sebebini bilmek…
Hikmetini nefeslenmek…
Aşk ile dirilmeyi terennüm etmek…
Tahkik
Yeteneğimizi geliştirerek
Öncelikle kendimizi sonra ayalimizi…
Ve sonra
Sevdiklerimizi
Tevazu esenliğinde,
Hataların acizliğinde…
Tekebbürün
Var olan hadsizliğinde
Dilerseniz yeniden bir düşünelim.
Kimliğimizin
Anlam bulduğu tüm güzelliklerin…
Başka
Canların henüz
Baharındayken düştüğümüz açziyeti!
Gücümüzün
Seviyesini, hissiyatımızın
Bahanesini idrakin halinde bilirken!
Şefkate
Aç yetişmiş bir gönül,
Gülün değerini ne kadar anlar ki?
Şefkate
Boğulmuş gönüller
Dikenin hikmetinden
Hiç anlamadıkları misali!
Yılışık, şımarık
Yetiştirilen nesillerin
Gülizarda tepinmeleri ahenksizliği gibi!
Hadsizliğinden
Kazaya neden olan bir arsızın,
“kaskom var kardeşim” diyebildiği misali!
İnsan,
İnsan olduğu için düşünen,
Akledendir başka bir ifadeyle adam gibidir.
Kulluk
Hukuku nedir bilecektir
Mecburdur, icbardır, mutlak idrak içindir!
Zira
İnsanlığın gereğidir,
Aidiyetin tek nedenidir,
Ahirin sebebidir, mizanın ölçeğidir…
Öncelikle
İnsan kendine saygılı olmalıdır,
Ve o saygı çok iyi tanımlanmalıdır…
Kimler için
Duyulacağı bilinmelidir,
Yoksa sevgi bilinmeyen,
Rasgele serdedilen olarak değerlendirilir!
Mükellef
Olanla olmayanın farkının
Günümüzde anlaşılamadığı gibi!
Bunun
Şartlarının gereği
Sadece belirli bir yaşa
Gelmek olmadığı
Bilindiği gerçeği, tefekkür
Edilince öğrenileceğinin bilindiği hakikati!
