Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[<DAMLA>]

Sevgiliye Hasret Topraklar

Uykulardan uyanıyorum efendim etrafıma bakıyorum ki sen yoksun,bir lahza kokun kalmış yanımızda bütün hücrelerimle çekiyorum içime,damarlarımdan kanlar çekiliyor beynime sonra tekrar yatıyorum.

Asrı Saadete Mekke'yi Mükerreme ye gidiyorum.Bir Hz.Hatice oluyorum yeniden senin için her şeyimi feda ediyorum.Kimsesizlerin elinden tutuyor,açları doyuruyor ve bütün malımı ve Resulü yolunda harcıyorum.Senden öğrendiğim şefkat ve merhametle herkesi kucaklıyorum....

.Sonra bir Hz.Ali oluyorum haydarı kerra küfür meclislerinde bana inanan yok mu dediğin zaman daha 9 yaşında olmama rağmen şahadet parmağımı kaldırarak sesimin çıktığı kadar bağırıyor ben varım ya Rasulallah diyorum...

Bir anda Hz Ebubekir oluyorum efendim seni adım adım izliyor ayağına batmaması için yollardaki taşları temizliyorum.Bir ömür sana vefayla bağlı kalıyorum.Taif deki taşlar oluyorum o talihsiz taşlar sana değmemek için başka taraflara itiyorum kendimi...

Bir Musab oluyorum efendim dünyayı elimin tersiyle itiyor üveyikler gibi sana doğru kanatlanıyorum.Hakikate doğru koşuyor,koştukça susuyor ve testimi senin iman çeşmenden dolduruyorum...

En sevdiğin amcan ın arslanı Hazma oluyorum sana eziyet edenlerin karşısına cesurca çıkıp hepsini titretiyorum ölüm bile benden korkuyor.Gözümü bile kırpmadan ölüme gidecekken hakka ve hakikate gözlerini açmamış bir Vahşi nin mızrabıyla cennet semalarına doğru kanatlanıyorum...

Adalet timsali Ömer oluyorum.Dışarıda heybetimden herkes korkarken senin yanında iki büklüm oluyor ve geçmişte sana çektirdiğim eziyetlerden dolayı hicap duyuyorum.İmana kavuştuktan sonra senin yanından ayrılmıyorum...

Vahşi oluyorum bir an hakikate gözlerimi açtığım andaki pişmanlığım geliyor gözümüm önüne ,Hamza yı şehit ettiğim o kara gün aklımdan çıkmıyor. Bana fazla görünme diyorsun Ey Nebi bende uzaktan seyrediyorum seni geceleri yatağımda hıçkıra hıçkıra ağlıyorum gel diyeceğin günü bekliyorum,ama o gün hiç gelmiyor sen gittikten sonra da duramıyorum buralarda çekip gidiyorum...

Bilal i Habeş i oluyorum efendim erihna ya Bilal diyeceğin anı heyecanla bekliyor koşarak ezan okumaya gidiyor ve insanları ferahlatıyordum.İslamın ilk müezziniydim.Sen gittikten sonra ezan okuyamaz oldum senin adını söylerken dizlerim de derman kalmıyor ve olduğum yere yığılıyordum.Sensiz geçirdiğim günler bana ızdırap veriyor ve sana kavuşacağım günü bekliyordum Ey Nebiler Serveri...

Zeyd oluyordum dünyanın en kutlu kölesi Peygamberliğini müjdelediğinde koşarak sana iman ediyordum.Şefkatinden ve merhametinden en çok nasibimi ben alıyor ve sana iman ediyordum.Yeryüzündeki en kutlu insanın kölesi oluyordum.Namaz kılarken başını koyduğun kumlar oluyor,secdede Rahmanla baş başa kaldığın anların tek şahidi ben oluyordum...

Ağladığın günlerde gözyaşın oluyor,ahir zamanda gelecek ümmetin benim yere düşmemem için neler yapardı diye düşünüyor ve seninle birlikte bende ağlıyordum...

O kutlu gece miraç gecesinde üzerine bindiğin Burak oluyor ve seni Rahman a kavuşturmak için gökleri yararak çıkıyor seni sırtımda taşıdığım için dünyanın en kutlu varlığı oluyordum...

Hicret ettiğin zamanla ensarla muhaciri birbiriyle kardeş yapmıştın ben de senin kardeşin oluyordum efendim,doya doya gözlerinin içine bakıyor,sana sarılarak hüngür hüngür ağlıyordum...

Hutbe okurken yaslandığın odun oluyor,anlattıklarının ardından gözyaşı döküyordum...

Gel sevgili uyandır bizi bu uykudan hasretin içimizde kor oldu,su döktükçe alevlenen ateş oldu.
Rüyalar sensiz hayal oldu gel ey sevgili bitsin bu hasret susuz çöl gibi susuzuz dünyalar bizim olsada bilki sensiz mutsuzuz

<alıntıdır>​

 

[<DAMLA>]

...ey rasul'i kibriya...ey canımın cananı.............

...ey rasul'i kibriya...ey canımın cananı.............

...EY RASUL'İ KİBRİYA...EY CANIMIN CANANI.............


YA NEBİ sana hasret değil,HASRETİNE hasret kaldım....seni özlemeyi özledim..Hayatımın her anında senin izinde olmayı HAKKTAN istedim..tıpkı sahaben gibi..tıpkı yoluna canını feda eden EHLİ BEYTİN gibi..işte onlar gibi bende haykırıyorum anam babam ve ben yoluna kurban EY RASUL..... B)

Buralar okadar bulanıkki seni seven müminlerin köşelerine sinmiş beni kurtar diye sesizce yürekten HAYKIRIYORLAR... B)

EY CANIMIN CANANI sana HASRETİ özledim... B)

EY RABBİM SENKİ YÜREKLERİN İÇİNİ BİLENSİN BU AŞKI TAŞIYACAK YÜREK VE CESARETİ VER BİZE.... B)

şu içimdeki fırtınaları birtek senin hasretinin dindi,receğini bildiğim halde o hasreti istemektede zorluk çekiyorum.. B)

Selam olsun ebedden ezele kadar ALLAH adıyla dolu yüreklere B)

Selam olsun yüreğindeki her şeye rağmen birtek RASULU arzu edeneB)

Selam olsun sessizlikte bile ONUN adıyla hayat bulabilene B)

Selam olsun HABİBİ ENBİYAYA VE EVLİYAYA B)

Selam olsun hayatını SÜNNETTULLAHA adıyan MÜCAHİDLEREB)

Selam olsun ÜMMETİ MUHAMMEDE......... B)

Selam olsun o pak ve nurlu yolun yolcularına......... B)

ey fani dünya duy sesimi vallahide bu yaralı yürek ONA HASRET ...........B)​

 

[Kur'ana sevdalı]

S.a.Damla kardeşim!Rabbım senden razı olsun,çok güzel bir paylaşım olmuş,mükemmel bir yazı.
Rabbım O nun aşkından ayırmasın bizi.Bu dünya aşklarıyla aldatmasın inş.
Emeğine,yüreğine sağlık kardeşim.

 

[<DAMLA>]

gönlümün tesellisi

gönlümün tesellisi

B)Gönlümün TesellisiB)

Yüreğime misafir ol Efendim!!!
Bir gece yüreğime misafir ol...
Yüreğimin kapılarını açacağım sonuna kadar.
Yeter ki gel derken sana, utancımdan göz yaşlarımı saklamayayım. B)



Davet edenle edilen arasındaki uçurum, peri kızının değneğiyle
dahi kapatılamaz! Ama yine de seni davet ediyorum. B)

Seni Efendim... B)



Ayağının tozunu gözüme sürme diye çekeceğim,
geldiğin gün yerdeki tozları toplayarak... B)



Biçareyim, nâçarım ve Senden uzağım Efendim...
Gözlerim gözlerine hasret gözleri arıyor sokaktaki gözlerde!..
Yüreğim, Sana sevdalı yüreklerle dost olmak için çırpınıyor!.. B)



Nereye baksam, neye uzansam feryatlar geliyor çevremden.
Bütün serzenişleri sineme çekiyorum. Senin şu sözünle
Sabır, musibetin ilk şokunu yediğin zamandır.
Sevgin için sükut ediyorum. B)

Nurun için, rızan için... B)



Ve bunlara rağmen yüreğime konuk olmanı bekliyorum bir gece...
Kararmış bir yüreğin, ölmüş bir ruhun son arzususun Sen.
Donmuş ve buğulu gözlerimin umudusun Sen... B)

Sen herşeyimsin
Geçmişim, geleceğim ve istikbale ait hülyalarımın GÜLÜSÜN..B).



Gül koklamaya utanır, Gül lafzını söylemeye çekinir oldum.
Her gülü Senin sevginle kokladım... B)



Ey Güllerin Sultanı! B)

Kanayan yüreklerin merhemi.
Donuk bakışlarımın rengi. B)

Gönlümün tesellisi... B)



Ve kararmış bir yüreğin son arzusu...
SEN! Bir gece yüreğime misafir ol Efendim...
Yüreğimin kapılarını açacağım sonuna kadar !!!...B)​

 

[kimkimdir]

Selam olsun ebedden ezele kadar ALLAH adıyla dolu yüreklere B)

Selam olsun yüreğindeki her şeye rağmen birtek RASULU arzu edeneB)

Selam olsun sessizlikte bile ONUN adıyla hayat bulabilene B)

Selam olsun HABİBİ ENBİYAYA VE EVLİYAYA B)

Selam olsun hayatını SÜNNETTULLAHA adıyan MÜCAHİDLEREB)

Selam olsun ÜMMETİ MUHAMMEDE......... B)

Selam olsun o pak ve nurlu yolun yolcularına......... B)

ey fani dünya duy sesimi vallahide bu yaralı yürek ONA HASRET ...........B)...Allahcc razı olsun gönüldaş-kardeşimiz...BESMELE...SELAM...DUA...

 

[<DAMLA>]

S.a.Damla kardeşim!Rabbım senden razı olsun,çok güzel bir paylaşım olmuş,mükemmel bir yazı.
Rabbım O nun aşkından ayırmasın bizi.Bu dünya aşklarıyla aldatmasın inş.
Emeğine,yüreğine sağlık kardeşim.

aleykum selam kardeşim gözlerinize yorumunuza saglık rabbim sizden de razı olsun inşallah
rabbimize emanetsiniz inşallah
selam ve dua ile
<<B)>>​

 

[<DAMLA>]

Selam olsun ebedden ezele kadar ALLAH adıyla dolu yüreklere B)

Selam olsun yüreğindeki her şeye rağmen birtek RASULU arzu edeneB)

Selam olsun sessizlikte bile ONUN adıyla hayat bulabilene B)

Selam olsun HABİBİ ENBİYAYA VE EVLİYAYA B)

Selam olsun hayatını SÜNNETTULLAHA adıyan MÜCAHİDLEREB)

Selam olsun ÜMMETİ MUHAMMEDE......... B)

Selam olsun o pak ve nurlu yolun yolcularına......... B)

ey fani dünya duy sesimi vallahide bu yaralı yürek ONA HASRET ...........B)...Allahcc razı olsun gönüldaş-kardeşimiz...BESMELE...SELAM...DUA...

amin inşallah degerli abimiz gözlerinize saglık inşallah
rabbimize emanetsiniz inşallah
selam ve dua ile
<<B)>>​

 

[aliye_aliye]

O'nu (s.a.v) Anlamak ve YAŞAMAK

O'nu (s.a.v) Anlamak ve YAŞAMAK

Efendimizi anlamak ve O'nu yaşamak herhalde en zor işlerimizden biri olsa gerek. Hani insan şunu istiyor.


Peygamberimiz Efendimiz (sav)'e karşı duyarlı olanlar ile duyarlı olmayanların arasında belirgin bir fark olsun.



Duyarlı olanların hal ve hareketlerinde, sözlerinde, işlerinde, insanlarla münasebetlerinde Peygamberî bir ahlak bulunsun ve örnek olunsun istiyor.



Gönül böyle istiyor da bulunup bulunmadığı, gözlemlenip gözlemlenmediği konusunda bir şey söylemek çok zor maalesef.







Duyarsız olanlara söyleyecek bir sözümüz yok. Yalnız; "duyarsızların" "duyarlılara" karşı saygılı olmalarını istemek de hakkımız olmalı diye düşünüyorum.



Bir üçüncü grup var ki, "duyarlı" gibi gözüküp, duyarlıların emeğini ve inancını sömürerek, "duyarsızlarla" birlikte hareket ediyor ve bunu da göstere göstere yapıyor, işte bunlara hiç söylenecek bir söz yok.



Efendimiz (sav) kadar hayatı anlatılan bir kimse yoktur. O'nun gerek özel ve gerekse umumi yaşantısında hiçbir kapalılık yoktur ve olmamıştır.



Peygamberimiz 14-15 asır önce insanlık değerlerinin ayaklar



altında çiğnendiği bir toplumda dünyaya gelmiştir. Kırk yaşına kadar onlarla birlikte yaşamış ve yirmi üç yıllık Peygamberlik döneminde, içinde yaşadığı bu toplumu, dünya tarihinin örnek toplumu haline getirmiştir.

Efendimiz (sav)'in örnek hayatını anlamak, anlatmak ve kendimize model seçmek; "Rasûlullah'ın ümmetiyim" diyenlerin yüklendiği bir görevdir.



Çünkü O'nun hayatını öğrenmeden ve O'nu bütün davranışlarımıza rehber edinmeden, İslâm'ı anlamak, yaşamak ve hayat dini yapmak mümkün değildir.



Peygamberimiz sözleri ve uygulamaları ile insanlık tarihinde benzeri bulunmayan bir hayat sistemi oluşturmuş, O bütün insanlık için ideal bir yaşantı ortaya koymuştur.



Bunları söylemek ve yazmak işin en kolayıdır. Gelin görün ki, uygulamaya geldiğimizde pek çoğumuz sınıfta kalıyoruz.



Kendimizi test ederken başka kaynaklara başvurarak test ediyoruz, Peygamberimizin sözlerini ve yaşantısını hep başkalarına örnek olarak anlatıyoruz da, bizzat uygulayıcı olarak örnek olamıyoruz.



Problem burada başlıyor. Her Müslüman’ın Peygamberi bir ahlaka sahip olması gerekirken, ahlak kurallarını Peygamberimizin uyguladıkları ve söylediklerinin dışında arıyoruz.



Oysa Rahmet Peygamberi'ni bütün yönleriyle tanıma imkânı bularak anlayabilsek, anladıklarımızı önce kendimizde tatbik edebilsek, hiç kimseye hiçbir şey söylemeden zaten örnek olacağızdır.



Efendimizi anlayarak O'nda dirilmek niyet ve duasıyla...​

 

[<DAMLA>]

Efendimizi anlamak ve O'nu yaşamak herhalde en zor işlerimizden biri olsa gerek. Hani insan şunu istiyor.


Peygamberimiz Efendimiz (sav)'e karşı duyarlı olanlar ile duyarlı olmayanların arasında belirgin bir fark olsun.



Duyarlı olanların hal ve hareketlerinde, sözlerinde, işlerinde, insanlarla münasebetlerinde Peygamberî bir ahlak bulunsun ve örnek olunsun istiyor.



Gönül böyle istiyor da bulunup bulunmadığı, gözlemlenip gözlemlenmediği konusunda bir şey söylemek çok zor maalesef.







Duyarsız olanlara söyleyecek bir sözümüz yok. Yalnız; "duyarsızların" "duyarlılara" karşı saygılı olmalarını istemek de hakkımız olmalı diye düşünüyorum.



Bir üçüncü grup var ki, "duyarlı" gibi gözüküp, duyarlıların emeğini ve inancını sömürerek, "duyarsızlarla" birlikte hareket ediyor ve bunu da göstere göstere yapıyor, işte bunlara hiç söylenecek bir söz yok.



Efendimiz (sav) kadar hayatı anlatılan bir kimse yoktur. O'nun gerek özel ve gerekse umumi yaşantısında hiçbir kapalılık yoktur ve olmamıştır.



Peygamberimiz 14-15 asır önce insanlık değerlerinin ayaklar



altında çiğnendiği bir toplumda dünyaya gelmiştir. Kırk yaşına kadar onlarla birlikte yaşamış ve yirmi üç yıllık Peygamberlik döneminde, içinde yaşadığı bu toplumu, dünya tarihinin örnek toplumu haline getirmiştir.

Efendimiz (sav)'in örnek hayatını anlamak, anlatmak ve kendimize model seçmek; "Rasûlullah'ın ümmetiyim" diyenlerin yüklendiği bir görevdir.



Çünkü O'nun hayatını öğrenmeden ve O'nu bütün davranışlarımıza rehber edinmeden, İslâm'ı anlamak, yaşamak ve hayat dini yapmak mümkün değildir.



Peygamberimiz sözleri ve uygulamaları ile insanlık tarihinde benzeri bulunmayan bir hayat sistemi oluşturmuş, O bütün insanlık için ideal bir yaşantı ortaya koymuştur.



Bunları söylemek ve yazmak işin en kolayıdır. Gelin görün ki, uygulamaya geldiğimizde pek çoğumuz sınıfta kalıyoruz.



Kendimizi test ederken başka kaynaklara başvurarak test ediyoruz, Peygamberimizin sözlerini ve yaşantısını hep başkalarına örnek olarak anlatıyoruz da, bizzat uygulayıcı olarak örnek olamıyoruz.



Problem burada başlıyor. Her Müslüman’ın Peygamberi bir ahlaka sahip olması gerekirken, ahlak kurallarını Peygamberimizin uyguladıkları ve söylediklerinin dışında arıyoruz.



Oysa Rahmet Peygamberi'ni bütün yönleriyle tanıma imkânı bularak anlayabilsek, anladıklarımızı önce kendimizde tatbik edebilsek, hiç kimseye hiçbir şey söylemeden zaten örnek olacağızdır.



Efendimizi anlayarak O'nda dirilmek niyet ve duasıyla...​

selamun aleykum degerli ablam ellerine güzel yüreğine saglık rabbim razı olsun çok güzel bir paylaşımdı çok teşekkür ederimB)
rabbimize emanetsin inşallah ablacım
selam dua ve muhabbetle
<<B)>>​

 

[<DAMLA>]

Gülşene gül-i râna bağı bana candır o
İsimsiz bir ziyadır ufuksuz ummandır o
Cenab-ı Kibriya’nın katında sultandır o

O ebed sevgilisiz mana bulur mu cihan
Ona benzer can katan cana, bulur mu cihan

Gülyüzü bin Yusuf’un hüsnünü hayran eder
Bir sözü bin yârenin derdine derman eder
Yüce Rabbim “Habibim” diyerek ferman eder

O ebed sevgilisiz mana bulur mu cihan
Ona benzer can katan cana, bulur mu cihan


mustafa demirci​

 

[<DAMLA>]

Ey Nuru’l Envar !...

Ey onsekiz bin alemin Sultanı!

Ey muhabbetullah deryasının menbaı!
Evliyaullah’ın çerağı yüce insan...
Sana binlerce salat ve selam olsun…

Hangi gönül var ki asırlardır sana meftun, sana tutsak, sana yangın, sana divane olmasın?..
Ey Nuru’l Envâr!.. Sen, Hak katından lütfedilensin bize.
Ya Resulallah! Sana kurban olmayan bu canların ne kıymeti olabilir ki? Uğruna feda olmayan bu varlığımızın ne değeri olabilir ki...

Sahabe-i Kiram (r.hum) Efendilerimiz seni o kadar çok seviyorlardı ki, Efendimiz; Senin olmadığın bir cenneti bile istemiyorlardı. “Kişi sevdiği ile beraberdir” müjdesini duyuncaya kadar yemeden içmeden kesilenler vardı.
Ebu talib senin için şöyle demişti:
“Öyle beyaz bir yüz ki, o yüzün suyu hürmetine bulutlardan yağmur istenir. Öyle bir kerem sahibi ki yetimler, O’nun eline bakar, dullar ve yoksullar O’na güvenir.

Ey merhamet ve rahmet şahikası, alemlerin solmayan gülü... Tarih, sana delice râm olanların, ruh hallerini anlatırken, o büyük kumandan Halid B. Velid’ten (ra) bahseder;

Sarığında Allah Resulünün (sav) mübarek saçından bir tel taşıyordu. Bir gün başından sarık kayıp, düşman saflarına yuvarlanınca ardından koşmaya başlamıştı. Arkadaşlarının ikazına rağmen, kendi canını tehlikeye atacak bir fedakarlık gösterek “peygamberin hatırasına bir şey olacak diye korktum” demişti. Onlar senin yolunun delileri idi.
Biz de seni seviyoruz Ya Resulallah!.. Hakkı ile olmasa bile.
Seni bize her şeyden daha sevimli kılan Rabbimize hamd ediyoruz. Bize mübarek ve mukaddes kılındı, sana ait olan her şey...
Senin nur cemalin ve sünnetin bize şirin kılındı. Canımızdan aziz bildik Seni, tâ ki, imanımızın kemal bulsun.

Ey şefkatmeâb Efendimiz! Ümmetine çok düşkünsün biliyoruz. Doğumundan ölümüne kadar. Ümmetinin hidayeti ve selameti için sabahlara kadar sacid olan sensin.
Hasretiz cemaline, nurunla halleniriz ve başımızın tacıdır sen den bize kalan. Hasretinle biperva gönüller. O eşsiz pak-ı endamın, bizi böyle çepe çevre saran.

Ya Resulallah!
İnsanlık alemi senin gibisini görmedi, görmeyecek. Tefekkür ufkumuzun sonsuzluğunda Sen; ve varlığın bidayetinde senin nurun. Anılınca adın ürperir kalpler, yaşarır gözler. Firakınla yanan şu biçare susamışlara bir nazar kıl!..

Ey insanlık aleminin hidayet kaynağı Efendimiz (sav); böyle serteser perişan ve şefaatine muhtaç bu mücrimlere merhamet eyle! Ne olur; muhtacız himmetine...​

 

[mir_erhan]

Sevgiliye Hasret Topraklar

Uykulardan uyanıyorum efendim etrafıma bakıyorum ki sen yoksun,bir lahza kokun kalmış yanımızda bütün hücrelerimle çekiyorum içime,damarlarımdan kanlar çekiliyor beynime sonra tekrar yatıyorum.

Asrı Saadete Mekke'yi Mükerreme ye gidiyorum.Bir Hz.Hatice oluyorum yeniden senin için her şeyimi feda ediyorum.Kimsesizlerin elinden tutuyor,açları doyuruyor ve bütün malımı ve Resulü yolunda harcıyorum.Senden öğrendiğim şefkat ve merhametle herkesi kucaklıyorum....

.Sonra bir Hz.Ali oluyorum haydarı kerra küfür meclislerinde bana inanan yok mu dediğin zaman daha 9 yaşında olmama rağmen şahadet parmağımı kaldırarak sesimin çıktığı kadar bağırıyor ben varım ya Rasulallah diyorum...

Bir anda Hz Ebubekir oluyorum efendim seni adım adım izliyor ayağına batmaması için yollardaki taşları temizliyorum.Bir ömür sana vefayla bağlı kalıyorum.Taif deki taşlar oluyorum o talihsiz taşlar sana değmemek için başka taraflara itiyorum kendimi...

Bir Musab oluyorum efendim dünyayı elimin tersiyle itiyor üveyikler gibi sana doğru kanatlanıyorum.Hakikate doğru koşuyor,koştukça susuyor ve testimi senin iman çeşmenden dolduruyorum...

En sevdiğin amcan ın arslanı Hazma oluyorum sana eziyet edenlerin karşısına cesurca çıkıp hepsini titretiyorum ölüm bile benden korkuyor.Gözümü bile kırpmadan ölüme gidecekken hakka ve hakikate gözlerini açmamış bir Vahşi nin mızrabıyla cennet semalarına doğru kanatlanıyorum...

Adalet timsali Ömer oluyorum.Dışarıda heybetimden herkes korkarken senin yanında iki büklüm oluyor ve geçmişte sana çektirdiğim eziyetlerden dolayı hicap duyuyorum.İmana kavuştuktan sonra senin yanından ayrılmıyorum...

Vahşi oluyorum bir an hakikate gözlerimi açtığım andaki pişmanlığım geliyor gözümüm önüne ,Hamza yı şehit ettiğim o kara gün aklımdan çıkmıyor. Bana fazla görünme diyorsun Ey Nebi bende uzaktan seyrediyorum seni geceleri yatağımda hıçkıra hıçkıra ağlıyorum gel diyeceğin günü bekliyorum,ama o gün hiç gelmiyor sen gittikten sonra da duramıyorum buralarda çekip gidiyorum...

Bilal i Habeş i oluyorum efendim erihna ya Bilal diyeceğin anı heyecanla bekliyor koşarak ezan okumaya gidiyor ve insanları ferahlatıyordum.İslamın ilk müezziniydim.Sen gittikten sonra ezan okuyamaz oldum senin adını söylerken dizlerim de derman kalmıyor ve olduğum yere yığılıyordum.Sensiz geçirdiğim günler bana ızdırap veriyor ve sana kavuşacağım günü bekliyordum Ey Nebiler Serveri...

Zeyd oluyordum dünyanın en kutlu kölesi Peygamberliğini müjdelediğinde koşarak sana iman ediyordum.Şefkatinden ve merhametinden en çok nasibimi ben alıyor ve sana iman ediyordum.Yeryüzündeki en kutlu insanın kölesi oluyordum.Namaz kılarken başını koyduğun kumlar oluyor,secdede Rahmanla baş başa kaldığın anların tek şahidi ben oluyordum...

Ağladığın günlerde gözyaşın oluyor,ahir zamanda gelecek ümmetin benim yere düşmemem için neler yapardı diye düşünüyor ve seninle birlikte bende ağlıyordum...

O kutlu gece miraç gecesinde üzerine bindiğin Burak oluyor ve seni Rahman a kavuşturmak için gökleri yararak çıkıyor seni sırtımda taşıdığım için dünyanın en kutlu varlığı oluyordum...

Hicret ettiğin zamanla ensarla muhaciri birbiriyle kardeş yapmıştın ben de senin kardeşin oluyordum efendim,doya doya gözlerinin içine bakıyor,sana sarılarak hüngür hüngür ağlıyordum...

Hutbe okurken yaslandığın odun oluyor,anlattıklarının ardından gözyaşı döküyordum...

Gel sevgili uyandır bizi bu uykudan hasretin içimizde kor oldu,su döktükçe alevlenen ateş oldu.
Rüyalar sensiz hayal oldu gel ey sevgili bitsin bu hasret susuz çöl gibi susuzuz dünyalar bizim olsada bilki sensiz mutsuzuz

<alıntıdır>​

Allah celle celalüh senden razı olsun damla kardeşim..
sadece okuyup okuyup özlemleri tazeliyoruz
en güzel cümleleri paylaşmışsın ama
ben bulamıyorum...
anam babam sana feda olsun..
sonsuz salat ve selamlar olsun fahri kainata
efendim....

 

[<DAMLA>]

Allah celle celalüh senden razı olsun damla kardeşim..
sadece okuyup okuyup özlemleri tazeliyoruz
en güzel cümleleri paylaşmışsın ama
ben bulamıyorum...
anam babam sana feda olsun..
sonsuz salat ve selamlar olsun fahri kainata
efendim....

amin inşallah rabbim sizden de razı olsun inşallah bu arada eger yazı gerekiyorsa sizin için ekleyebilirim kardeşim gözlerinize degerli yorumunuza saglık sizin için eklicem inşallah
rabbimize emanetsiniz inşallah
selam ve dua ile
<<B)>>​

 

[<DAMLA>]

Salât ve Güllerce Selâm


Senai Demirci




Gül yüzü buluşma yeridir,
En temel kavuşmalar gül yüzünde gerçekleşir.
Çünkü gül yüzler bakışı aşka dönüştürür.
Bakış ki, aşıkın maşuka dönüşüdür;
İlk tanışma ve son ayrılıktır.
Sonra mayelenir bakış;
Bakış aşk olur, bakış vuslat olur.
Aşık ve maşuk tanışmaktan öte geçerler,
Geri döner ve sanki birbirlerini hatırlamış olurlar.
İlk bakışma sonsuz beklemelerin durulduğu bir göl olur.
Güzellik gül yaprağında beklemiştir aşkı.
Aşk gül yüzünde güzelle buluşur.
Aşk gül tenlerde görünür kılar kendini.
Ve güzellik aşkın bakışında seyre dalar kendini.

***

Madem kâinatta hüsn-ü sanat, bilmüşahede vardır ve kat’idir.
Elbette, risalet-i Ahmediye (s.a.) şuhud derecesinde bir kat’iyetle sübutu lazım gelir...

***

O yüzden, gülden yüz çeviremeyiz.
Güle uzak duramayız.
Aşk ateşi örseler yüreğimizi.
Kızıl kanlar gibi dolaşır tenimizi aşk.
Ve kızıl utançlarla alevlenir yüzümüz
Güle döneriz, Sevgili’ye döneriz.
Sevgili yüzü olmadan edemeyiz.

***

Zira, şu güzel masnuattaki hüsn-ü sanat ve ziynet-i suret gösteriyor ki, onların San’atkârında ehemmiyetli bir irade-i tahsin ve kuvvetli bir taleb-i tezyin vardır.

***

Meğer gül, yüzüne Nazar Eden olduğu için gül’müş.
Herşeyi ve herkesi Varedenin teveccühüyle gülmüş.
Önce Teveccüh Eden varmış.
Yokluğa yönelmiş Ebedi Güzellik Sahibi.
Bilinmek dilemiş, sevilmek irade etmiş.
Gizliden açığa çıkmış “Mahfi Hazine”
Hiçlik şafağı kızıla boyanmış.
Varlık güzel yüzlü bir gül olmuş.
Varedilen her şey bir gül yüzünde taçlanmış.

***

Şu irade ve talep ise,o Sânide ulvî bir muhabbet ve masnularında izhar ettiği
Kemâlât-ı sanatına karşı Kudsî bir rağbet var olduğunu gösteriyor.

***

Yoksa biz dikenler idik,
Yalnız bir gül hatırına bu bahçeye vardık.
Varlık gülşeninde bir gül yüzünde ihyalandık.
Ab-ı hayat öylece dolandı yüreğimizi,
Tenimizde öylece kızıl utanç gülleri açtı.
Edebi, iffeti gül yüzünde belledik,
Tebessümü gül yaprağından dudağımıza devşirdik.
Gülün son yaprağının sonrasına hayranlığımızı ekledik.
Beğenimizle kuşattık gülü;
Aşklarımızı gül yanağına devirdik.
Gülün yüzünde güldük, güle baktık güle yazdık.
Güller olduk, güldük.
Güller açıldı, güle döndük.
Gül yüzünde varedilen herşeyle yüzleştik.
Varedilmişler gül yüzünden gün yüzüne çıktı.
Öylece, gülün yüzünde buluştuk.
Gül yüzünden tanış olduk.
Sonra herkesi ve herşeyi oraya çağırdık.
Herşeyi elimize aldık, herkese elimizi verdik.
Gülün yüzüne vardık.
Bildik ki,
Aslında biz sadece gül yüzünden vardık.

***

Ve şu muhabbet ve rağbet ise, masnuat içinde en münevver ve mükemmel ferd olan insana daha ziyade müteveccih olup temerküz etmek ister.

***

Ebedî Sevgili’nin teveccühüdür gülü güldüren.
Kalbimize aşkı salan Sevgili’nin nazarıdır.
Ki bu kalb Sevgili’nin vechesinden başkasına dönmez.
“Batan şeyleri sevmez”
Yitip gidenlere gönül vermez.
O’nun vechinden başkasına kanmaz aşk.
Aşk O’nun teveccühü ile var oldu.
Güzellerin güzel yüzlerinde güzelliği O halkeyledi.
Aşıkların bakışlarında sevgiyi O tasvir eyledi.

***

O sâniin bütün makasıd-ı san’at perveranesine hizmet eden Muhammed’in (s.a.) ne derece o Sâni ile münasebettar ve onun nazarında ne kadar mahbub ve makbul olduğu bilbedahe anlaşılır.

***

Ve güzellerin en güzelini Mahbubu eyledi.
O’na muhabbet eyledi, O’nu Muhammed eyledi.
Ebedi teveccühünü O’nun vechinde kristalleştirdi.
Cümle halka O’nun yüzünü gül eyledi.
Değil mi ki, önceleri hiçbirşey yoktu
Ve illâ O’nun ebedi teveccühü vardı.
Değil mi ki, varedilmişler O’nun yönelmesiyle
Varlığa yüz buldu.
Öyleyse bu varlık gülşenine önce O Mahbub’un gül yüzü düştü.

***

Acaba hiç akıl kabul eder mi ki, şu güzel masnuâtın bu derece. San’atperver, hattâ ağzın her çeşit tadını nazara alan in’amperver San’atkârı, Arş ve ferşi çınlattıracak bir velvele-i istihsan ve takdir İçinde, ber ve bahri cezbeye getirecek bir zemzeme-i şükran ve tekbirle, Perestişkârâne Ona müteveccih olan en güzel masnuuna karşı lâkayd Kalsın ve onunla konuşmasın ve alâkadarane onu resul yapıp güzel Vaziyetinin başkalara da sirayet etmesini istemesin?

***

Biz dikenlerdik aslında.
Yalnız bir gül hatırına bu bahçeye vardık.
Gül-ü Muhammed’in (s.a.) yüzünde buluştuk.
Gül-ü Muhammed (s.a.) yüzünde tanış olduk.
Sonra herkesi ve herşeyi yüreğimize çağırdık.
Herşeyi elimize aldık. Herkese elimizi verdik.
Gülün yüzüne vardık
Gül yüzünden var olduk.

***

“Şayet Allah’a muhabbetiniz varsa, bana ittiba edin ki, Allah da size muhabbet etsin.” (Al-i İmran 31’den)

***

Sevgili’nin teveccühünü yüzüne devşiren Gül’e,
Yüzümüzü Sevgili’nin vechine çeviren Gül’e
Güllerce salât, yüz’lerce selâm ettik.​

 

[<DAMLA>]

SEVGİYİ EN GÜZEL YAŞAYAN VE YAŞATAN GÜLİZAR!..



Sana müptela olan her varlığın adedince salât ve selamlar üzerine olsun
Ey yüreğimde katmer katmer açan GÜL!
Gelişinle bahar, renklerini SENDE bulmuştu
Gidişinle de bahar hazan olup;
Ayrılığın soğukluğunu yine SENDE bulmuştu.
Asırlar geçti…
Bahar gelemez oldu yüreklerimize,
Aydınlatmayı senden öğrenen güneş, ısıtamaz oldu bizi
Çünkü;
Sevgini kâinata Gül kokunla yayan sen;
Asırlar öncesi,
Aramızdan süzülüp HABİB'ine kavuşmuştun.
Kavuşmuştun ya
Ardından;
Ne güller kokunu saçabiliyor,
Ne canlar kendini biliyor,
Ne de;
Yıldızlar doğduğun an parlarken,
Eski sevincini yaşayabiliyordu parlayarak.
Kalemler de küskündü Azrail'e yazamıyordu SENİ;
Firkatin acısını yüreğimizin ta derinlerinde hissettik
Ağıtlar yaktık
Gelsen de görsen nice benlerin ne halde olduğunu
Gelsen de görsen seni görmeden seni özleyen yüreklerimizin nasıl yandığını
GEL EY SEVGİSİYİ EN GÜZEL YAŞAYAN VE YAŞATAN GÜLİZAR!..

Öyle bir zaman yolculuğunda sallanıyoruz ki; rüzgârla titreyen yaprak misali… Kimimiz "Müminin derdini dert edinmeyen bizden değildir" hadisini umursamayıp yüz çeviriyoruz yardıma en muhtaç kardeşimize. Yalanlar, riyalar, nankörlüklerle donattık yeryüzünü. Nice canlar acıttık, nice kalpler kırdık. Sen, sana yapılan zulümlere hep sabrettin ve gül attın sevginle. Bizler sabredemedik, gül atamadık bizi üzenlere. Hâlbuki Sen "İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbiriniz sevmedikçe de(gerçek anlamda) iman etmiş olamazsınız" hadisini buyurmamış mıydın? Hep O'nun için sevdin ve O'nun için sevin dememiş miydin? Sevgi sözcüğü anlamını sen de bulmamış mıydı? GEL EY SEVGİYİ ANLAMLI KILAN "SEVGİ ÇİÇEĞİM!.."

Nice benler sevgiyi, vefayı öğreten sana karşı bivefayla yaşıyor ve ömrünün biteceğinin farkında değil. Sevginin adı haset, vefanın adıysa unutmak, unutulmak olmuş. Çoğumuz birbirimizi menfaatimiz için sevdik. Sensizliğin acısından yüreğimizin ta derinlerinde yankılanan feryadı duyamadık gafletimizden. Benliğimizi kendimize unutturan cahilliğe kaptırdık. Sevgiden mahrumca yaşadık asırlarca. Ama Eneslerimiz var rüyalarında seninle buluşan. Ebubekirlerimiz var hasretinden yürekleri büryan olan. Sümeyyelerimiz var sevdasından vazgeçmeyen yürek dağlayan, can acıtan işkencelere rağmen. Bilallerimiz var ismini anınca dizlerinin bağı çözülen.


"Ümmetim, ümmetim" dedin ilk bizleri düşündün. Bizler gözyaşının zerresini hak edemedik. Nefse hoş gelenleri yaşadık, sünnetlerinle yaşamayı erteledik hep. Lakin seni sevmek, sevebilmek, özleyebilmek hayat ışığımız, bizi Mevla'ya götürecek tek yolumuz olmuşsun. Pişmanlıklarımızla, cürmümüzle merhametine geldik, seni görmeden seni özledik, müptela olduk sana. Ey uğruna gözyaşları akıttığımız, sevgililer sevgilisinin en merhametli HABİBİ!..

Senin sevgindir bize varlığımızı hatırlatan
Senin sevgindir benliğimizi sen de bulduran

Yaratılmışların en güzel yaratılan insanı en çok sen sevdin, seni de öyle sevenler var ki; hani Ebu Süfyan, Zeyd' e yaklaşıp sormuştu ya:"söyle bakalım! Şimdi senin yerinde Peygamberin olsaydı da seni bırakıp, O'nu öldürseydik razı olur muydun? Zeyd:
"-ASLA" demişti, "Resul-i Ekrem'in hayatı yanında benim hayatım bir hiçtir. Canımın kurtarılacağını dahi bilsem Rasulullah'ın değil burada sizin elinizde öldürülmesine hatta Medine'de ayağına bir dikenin bile batmasına katlanamam!.. Ebu Süfyan Zeyd'in gül kokan bun cevabının karşısında hayretinden nasıl da haykırmıştı:
"BEN YERYÜZÜNDE O'NUN KADAR SEVİLEN BİR TEK KİŞİ GÖRMEDİM".

İnsanlık can çekişmede. Düşünemedik her şeyin birbirimizi sevmekle güzelleşeceğini. Doyasıya tadamadık kardeşliğin o güzel hazzını. Ve bilemedik gerçek imanın en güzel ispatı "insan sevgisi" olduğunu. Ey sevgisiyle yeryüzünü cennet eyleyen sevgili!..
<<<B)B)B)>>>​

 

[yarensin]

yazınızı buyuk beğeni ile okudum okuyupta gözlerin yaşarmaması mümkün mü?okuyupta yüreklerin çarpışının hızlanmaması mümkün mü?yaşaran bu gözle,hızlı çarpan bu yürekle sana ALLAH RAZI OLSUN diyorum...ellerin dert görmesin...tek kelime ile harikaydı...​

 

[<DAMLA>]

yazınızı buyuk beğeni ile okudum okuyupta gözlerin yaşarmaması mümkün mü?okuyupta yüreklerin çarpışının hızlanmaması mümkün mü?yaşaran bu gözle,hızlı çarpan bu yürekle sana ALLAH RAZI OLSUN diyorum...ellerin dert görmesin...tek kelime ile harikaydı...​

amin inşallah rabbim cümlemizden razı olsun kardeşim ne güzel gözyaşına vesile olmuşum biz sadece ekliyoruz bu yazıları yazanların yüreğine bereket inşallah
rabbimize emanetsiniz inşallah
selam ve dua ile
<<B)>>​