Sevgili Peygamberimiz çocuklara karşı son derece müşfik bir yapıya sahipti. Oğlu İbrahim’e olan şefkati siyer kitaplarında anlatılır. Hz. Enes şöyle anlatıyor: "Çocuklara karşı Peygamberimiz’den daha şefkatli bir kimseyi görmedim. Oğlu İbrahim'in Medine'nin Avali semtinde oturan bir sütannesi vardı. Beraberinde ben de bulunduğum halde Rasulullah sık sık oğlunu görmeye giderdi. Oraya varınca, eve girer, oğlunu kucaklar, koklar, öper ve bir süre sonra da dönerdi." Aynı şekilde kızı Fâtıma’ya karşı da büyük bir sevgi doluydu. Hz. Fâtıma sevgili babasını ziyarete geldiğinde onu ayakta karşılar, alnından öper ve yanına oturturdu. Torunları Hasan ve Hüseyn’e çok düşkündü. Onları koklar, okşar ve öperdi. Ebu Said şöyle anlatıyor: “Peygamber Efendimiz secdede iken torunu Hasan geldi, sırtına çıktı. Peygamber Efendimiz de onun elinden tuttu ve ayağa kalktı. Tekrar rükûa varıncaya kadar onu sırtında tuttu. Rükûdan kalktıktan sonra bıraktı ve çocuk gitti."