günümüzün yapay aşkları için icat edilmiş bir sorudur “sevgiliniz mi, yoksa anneniz mi?” yapay olmayan aşkta bu sorunun manası yoktur; çünkü cevabı zaten bellidir...
“sevgilin var mı?” sorusuna yok cevabı vermemek için ya da vakit tüketip gönül eğlendirmek için sevgili edinenlerin nazarında sevgili bir tüketim aracı olduğundan, bunlar bu soruya cevap olarak “annem” deseler de “sevgilim” deseler de sahte bir cevaptır; aslında “ben” cevabını vermeleri gereken bencillerdir bunlar… böylelerine aşık demek, gerçek aşıklara; bu tüketim faaliyetine aşk demek, aşka hakaret olur… cinsel tatmin amacıyla sevgili edinenlerin bu sömürü faaliyetine aşk demek ise aşka hakaret ötesi hakarettir…
halbuki gerçek manada sevilmişse sevgili, hele ki aşk ile sarhoş olmuşsa seven, bu soruyu hiç düşünmeden cevaplar: “tabi ki sevgilim” der...
tarihteki aşk destanları bunun şahididir...
sevgili sadece anadan değil, her şeyden fedakarlıkta bulunmaya sürükler insanı...
o kadar ki aklını bile kaybeder mecnun olur, sahra sahra gezer de inler leyla diye...
o kadar ki bütün varlığını servetini bırakır koşturur sevgilisine ulaşma sevdasıyla...
o kadar ki sevgilisine kavuşabilmek yolunda aşamayacağı engel yoktur...
ferhat olur şirin için dağları deler kazmasıyla...
züleyha gibi yusuf için her şeyini feda eder...
aşık odur ki aşkı için her şeyini hiç düşünmeden tereddütsüz feda eder…
düşünme ya da tereddüt söz konusu ise eğer, o aşıkın aşkından şüphe edilir…
aşık odur ki sevdiğinin yanında olmak onun için her şeyden daha değerlidir…
hele ki sevdiğinin kalbinde olmak onun için cennetlerden yüce bir lütuf gibidir…
seven ister ki varlığı sevdiğine feda olsun…
seven ister ki sevgilisinin kalbinde ve gözünde sadece ve sadece kendisi olsun…
seven ister ki sevgilisi ile arasına hiçbir engel giremesin…
seven ister ki sevgilisi ile kalp ve ruh birlikteliği sonsuz olsun…
seven ister ki …
anne de odur ki aşık olan evladını bütün varlığıyla destekler…
anne odur ki aşk ile gözü kör olan evladına karşı alıngan olmaz…
anne odur ki aşk ile kalbi ve ruhu sarhoş olan evladını hoş görür…
anne odur ki aşk ile aklı mecnun olan evladını anlayışla karşılar…
anne odur ki kendisine karşı sevgilisini tercih eden evladına hiçbir şeyi tercih etmez…
anne odur ki evladına karşı daima yardımcı ve koruyucu olur…
anne odur ki …
bu ifadeler gerçekten aşka düşen için geçerlidir…
günümüzdeki seçimlik ve geçimlik sevgiler ve sevgililer için geçerli değildir…
kalp ve ruh aşk ateşiyle yanarken aksi bir şey geçerli olamaz zaten…
aşka düşen aşıkta akıl ve irade mi kalır ki seçim yapabilsin…
dilerim herkes hakkıyla aşık ve maşuk olsun…
dilerim herkes aşıklığın ve maşukluğun hakkını versin…
dilerim herkes aşk şarabıyla sarhoş olup mecnun mecnun leylasını arasın…
dilerim leylasını bulan mecnunlar onun değerini bilip ona layık bir sevgili olabilsinler…
dilerim herkes sevginin yüce ikliminde yaşanan sevdalar bulsun…
dilerim herkes sevginin güzelliğini yaşayacağı güzel sevgiler bulsun…
dilerim herkes meleklerin imrendiği, sevgi alıp sevgi veren sevgili kalpler bulsun…
MSait Konar