Şeriatten Razı Olmak İmanın Vaciplerindendir
Şeyhu-l İslam İbn-i Teymiye (rahimehullah) şöyle der:
“Allahu Tealâ kişilerin din ve dünya işlerinde aralarında çıkan her türlü anlaşmazlıklarda Resulullah'ın hükmünden razı olmadıkları sürece ve hatta aynı şekilde kalplerinde O'nun hükmünden dolayı bir sıkıntı bulunmadıkça iman etmiş olmayacaklarını kendi mukaddes zatına yemin ederek bildirmektedir. Kur’an’da bu hususa delalet eden bir çok ayet mevcuttur.”
(Mecmuu-l Fetava, 28/471.)
İbn-i Kesir (rahimehullah) şöyle der:
“Allahu Tealâ kendi mukaddes zatına yeminle ifade ediyor ki; bütün işlerde Allah Resulü hakem tayin edilmedikçe hiç kimse gerçekten iman sahibi olamaz. O'nun verdiği hüküm gizli ve açık her zaman bağlanılması vacip olan hak ve gerçektir. Bunun içindir ki, Allahu Tealâ ‘sonra da senin verdiğin hükme karşı içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın, tam bir teslimiyetle boyun eğmedikçe iman etmiş olmazlar’ buyurmaktadır. Yani, seni hakem tayin ettiklerinde, içlerinden sana itaat ederler. İçlerinden senin verdiğin hükme karşı herhangi bir sıkıntı duymazlar. İç ve dışlarıyla bu hükme uyarlar. Bir karşı koyma, bir müdafaa ve münakaşa olmaksızın bütünüyle bu hükme teslim olurlar.”
(İbn-i Kesir Tefsiri, 4/1751.)
Cessas (rahimehullah) şöyle der:
“Bu ayet açıkça göstermektedir ki; kim Allahu Tealâ'nın ya da Resulullah'ın emirlerinden herhangi birini reddederse İslam dininden çıkar. Bu reddetme ister şüphe yönünden, ister kabul etmeme yönünden olsun, isterse de teslimiyet göstermeme yönünden olsun fark etmez.”
(Ahkamu-l Kur’an, 2/147)
Şeyhu-l İslam İbn-i Teymiye (rahimehullah) şöyle der:
“Allahu Tealâ kişilerin din ve dünya işlerinde aralarında çıkan her türlü anlaşmazlıklarda Resulullah'ın hükmünden razı olmadıkları sürece ve hatta aynı şekilde kalplerinde O'nun hükmünden dolayı bir sıkıntı bulunmadıkça iman etmiş olmayacaklarını kendi mukaddes zatına yemin ederek bildirmektedir. Kur’an’da bu hususa delalet eden bir çok ayet mevcuttur.”
(Mecmuu-l Fetava, 28/471.)
İbn-i Kesir (rahimehullah) şöyle der:
“Allahu Tealâ kendi mukaddes zatına yeminle ifade ediyor ki; bütün işlerde Allah Resulü hakem tayin edilmedikçe hiç kimse gerçekten iman sahibi olamaz. O'nun verdiği hüküm gizli ve açık her zaman bağlanılması vacip olan hak ve gerçektir. Bunun içindir ki, Allahu Tealâ ‘sonra da senin verdiğin hükme karşı içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın, tam bir teslimiyetle boyun eğmedikçe iman etmiş olmazlar’ buyurmaktadır. Yani, seni hakem tayin ettiklerinde, içlerinden sana itaat ederler. İçlerinden senin verdiğin hükme karşı herhangi bir sıkıntı duymazlar. İç ve dışlarıyla bu hükme uyarlar. Bir karşı koyma, bir müdafaa ve münakaşa olmaksızın bütünüyle bu hükme teslim olurlar.”
(İbn-i Kesir Tefsiri, 4/1751.)
Cessas (rahimehullah) şöyle der:
“Bu ayet açıkça göstermektedir ki; kim Allahu Tealâ'nın ya da Resulullah'ın emirlerinden herhangi birini reddederse İslam dininden çıkar. Bu reddetme ister şüphe yönünden, ister kabul etmeme yönünden olsun, isterse de teslimiyet göstermeme yönünden olsun fark etmez.”
(Ahkamu-l Kur’an, 2/147)