ÇELİMSİZ, KÜÇÜK BİR KIZ ÇOCUĞU SOKAĞIN KÖŞESİNE OTUMUŞ; YİYECEK, PARA, YA DA ALABİLECEĞİ HERHANGİ BİRŞEŞ İÇİN DİLENİYORDU. ÜZERİNDE YIRTIK PIRTIK GİYSİLER VARDİ. YÜZÜ GÖZÜ İSE KİR İÇİNDEYDİ. ÇOCUĞUN PERİŞAN BİR HALİ VARDI. KIZ DİLENİRKEN, SOKAKTAN GENÇ, SAĞLIKLI, ZENGİN GÖRÜNÜMLÜ BİR ADAM GEÇTİ. KIZI FARKETMİŞTİ AMA, BELLİ ETMEMEK İÇİN , DÖNÜP BİR DAHA BAKMADI. GENİŞ VE LÜKS EVİNE, KONFOR İÇİNDE YAŞAYAN AİLESİNİN YANINA GELDİĞİNDE, ÇOK GÜZEL HAZIRLANMIŞ BİR AKŞAM SOFRASI ONU BEKLKİYORDU. FAKAT AZ SONRA GÖRDÜĞÜ O DİLENCİ KIZ AKLINA TAKILDI YENİDEN. DUYGULARI BİRŞEYLERE İTİRAZ EDİYORDU. SONRA, KOLAY YOLU TERCİH ETTİ VE İTİRAZLARINI ALLAH'A YÖNELTTİ. BÖYLE DURUMLARIN VAR OLMASINA İZİN VEREN O DEĞİLMİYDİ?
İÇİN İÇİN, O'NA KARŞI:
"BÖYLE BİRŞEYİN OLMASINA NASIL MÜSADE EDİYORSUN? NEDEN O KÜÇÜK KIZA YARDIM İÇİN BİR ŞEYLER YAPMIYORSUN?" DİYE YAKINMAYA BAŞLADI.
BİRAZ SONRA, RUHUNUN DERİNLİKLERİNDEN GELEN ŞU CEVABI İŞİTTİ:
"YAPTIM.. SENİ YARATTIM..!"
İÇİN İÇİN, O'NA KARŞI:
"BÖYLE BİRŞEYİN OLMASINA NASIL MÜSADE EDİYORSUN? NEDEN O KÜÇÜK KIZA YARDIM İÇİN BİR ŞEYLER YAPMIYORSUN?" DİYE YAKINMAYA BAŞLADI.
BİRAZ SONRA, RUHUNUN DERİNLİKLERİNDEN GELEN ŞU CEVABI İŞİTTİ:
"YAPTIM.. SENİ YARATTIM..!"