Gitme
Zaten bu aralar kendimde değilim
Yapraklarını döküp de uzaklaşma şehrimden.
Herkes çekip gitti zaten,
Bari sen unutup da gitme benden…
Ama biliyorum sende gideceksin
Ne için gelmiştin ki zaten?
Hapsolmuş benliğim küçük bir yüreğin ortasında
Kurtulmak ne fayda
Beni de benden alıp götüreceksin.
Seni de suçlamıyorum aslında
Aynı ipte oynamaya çalışan iki cambaz gibiydik seninle
Birimiz bir gün düşecekti elbet
Adı ayrılık olacaktı.
Küsecekti günlerimiz
Susacaktı dillerimiz.
Öyle feryat figanlar kopacaktı ki yüreğimizde,
Gelmişine geçmişine küfredecektik bu kahpe dünyanın.
Ama sen yinede gitmemeye çalış
Bilirsin yalnızlığı sevmem ben bunalırım
Bazen ağlarım kendi kendime, hani ağlamamı hiç sevmezsin sen. Üzülürsün.
Üşürüm bazen üstümü örten olmaz
Korkarım yanımda kimse olmaz.
Anlamıyor musun?
Sensiz hep eksik kalırım
Bir sen daha bulamam bu yüreğe.
Sevmem senden sonra bu hayatı.
Hayatın anlamı sendin zaten
Senden önce ne yaşadım ki ben?
Gitme diyorum sana, ne olur gitme…
İstersen sevme beni
Ama gitme sana ihtiyacım var, gitme yanımda kal.
Tozlanmasın bu sevda, silen olmaz sonra.
Pas tutmasın yüreğim, körelmesin.
Sen gidince susuz kalırım, sulamazlar,
Tekrar yeşertemez kimseler yüreğimi.
Her şey sana söz verdiğim gibi.
Ağlamamaya çalışıyorum elimden geldiğince
Ayaktayım durabildiğim kadar
Ama uyumuyorum da.
Evden çıkmıyorum iki gündür
Bir gözüm telefonda,
Belki ararsın da “gitmiyorum” dersin demeni bekliyorum.
İçimden bir ses “unut artık” diye ortalığı yıksada unutamıyorum seni.
Unutmayacağım da zaten, istemiyorum.
Kapılar kapanacak şimdi
Ziyaretçi saatlerim sana açık olmayacak.
Senin uğruna ya,
Adı sen oldu ya bu müebbedin, korkmam! çekerim bir ömür boyu.
Ama bundan sonra yanımda olmayacağını düşünmek nasıl koyuyor bir bilsen.
Yine de her şey için teşekkür ederim sana.
İyi ki tanımışım seni
İyi ki girmişsin hayatıma.
Elveda mı desem ? kendine iyi bak mı desem? Bilmiyorum.
Dinlemezsin beni her zaman ki gibi,
O yüzden susuyorum.
Sesim kısılana kadar bağıracağım arkandan yinede “gitme” diye. Duymayacaksın.
Duvarlarda parçalayacağım ellerimi
Sonra biraz daha göz yaşı ve de birkaç kadeh içki.
Zamanla alışacağım yokluğuna.
Bak işte şiirin bu satırlarında ağlamaya başladım bile.
Çünkü önüne geçemedim bu ayrılığın
Sende mutluluklarımı alıp gidiyorsun bavulunda.
Git hadi, madem çok istiyorsun hiç durma git!!!
Merak etme beni, neyi tam yaşadım ki seni yaşayayım.
“Ağlamak yok “demiştin, “ağlamayacağız”.
Sen ağlama, ben senin yerinede ağlarım her gün her dakika.
Razıyım her şeye,
Ben bile bile sevdim seni, elbet katlanırım olacaklara.
Kimse söküp atamayacak seni yüreğimden, hiç kimse çıkaramayacak aklımdan.
Ne desem faydası kalmadı artık
Bastonları çalınmış yaşlı bir ihtiyar gibiyim
Hareketsiz, yarı ölü.
Nefesim kesilmeye başladı yavaş yavaş
Konuşmaya halim kalmadı,
Sustukça da boğuluyor gibiyim.
Git hadi, görmeni istemiyorum bu hallerimi.
Ama şunu unutma;
Seni çok seviyorum…
Zaten bu aralar kendimde değilim
Yapraklarını döküp de uzaklaşma şehrimden.
Herkes çekip gitti zaten,
Bari sen unutup da gitme benden…
Ama biliyorum sende gideceksin
Ne için gelmiştin ki zaten?
Hapsolmuş benliğim küçük bir yüreğin ortasında
Kurtulmak ne fayda
Beni de benden alıp götüreceksin.
Seni de suçlamıyorum aslında
Aynı ipte oynamaya çalışan iki cambaz gibiydik seninle
Birimiz bir gün düşecekti elbet
Adı ayrılık olacaktı.
Küsecekti günlerimiz
Susacaktı dillerimiz.
Öyle feryat figanlar kopacaktı ki yüreğimizde,
Gelmişine geçmişine küfredecektik bu kahpe dünyanın.
Ama sen yinede gitmemeye çalış
Bilirsin yalnızlığı sevmem ben bunalırım
Bazen ağlarım kendi kendime, hani ağlamamı hiç sevmezsin sen. Üzülürsün.
Üşürüm bazen üstümü örten olmaz
Korkarım yanımda kimse olmaz.
Anlamıyor musun?
Sensiz hep eksik kalırım
Bir sen daha bulamam bu yüreğe.
Sevmem senden sonra bu hayatı.
Hayatın anlamı sendin zaten
Senden önce ne yaşadım ki ben?
Gitme diyorum sana, ne olur gitme…
İstersen sevme beni
Ama gitme sana ihtiyacım var, gitme yanımda kal.
Tozlanmasın bu sevda, silen olmaz sonra.
Pas tutmasın yüreğim, körelmesin.
Sen gidince susuz kalırım, sulamazlar,
Tekrar yeşertemez kimseler yüreğimi.
Her şey sana söz verdiğim gibi.
Ağlamamaya çalışıyorum elimden geldiğince
Ayaktayım durabildiğim kadar
Ama uyumuyorum da.
Evden çıkmıyorum iki gündür
Bir gözüm telefonda,
Belki ararsın da “gitmiyorum” dersin demeni bekliyorum.
İçimden bir ses “unut artık” diye ortalığı yıksada unutamıyorum seni.
Unutmayacağım da zaten, istemiyorum.
Kapılar kapanacak şimdi
Ziyaretçi saatlerim sana açık olmayacak.
Senin uğruna ya,
Adı sen oldu ya bu müebbedin, korkmam! çekerim bir ömür boyu.
Ama bundan sonra yanımda olmayacağını düşünmek nasıl koyuyor bir bilsen.
Yine de her şey için teşekkür ederim sana.
İyi ki tanımışım seni
İyi ki girmişsin hayatıma.
Elveda mı desem ? kendine iyi bak mı desem? Bilmiyorum.
Dinlemezsin beni her zaman ki gibi,
O yüzden susuyorum.
Sesim kısılana kadar bağıracağım arkandan yinede “gitme” diye. Duymayacaksın.
Duvarlarda parçalayacağım ellerimi
Sonra biraz daha göz yaşı ve de birkaç kadeh içki.
Zamanla alışacağım yokluğuna.
Bak işte şiirin bu satırlarında ağlamaya başladım bile.
Çünkü önüne geçemedim bu ayrılığın
Sende mutluluklarımı alıp gidiyorsun bavulunda.
Git hadi, madem çok istiyorsun hiç durma git!!!
Merak etme beni, neyi tam yaşadım ki seni yaşayayım.
“Ağlamak yok “demiştin, “ağlamayacağız”.
Sen ağlama, ben senin yerinede ağlarım her gün her dakika.
Razıyım her şeye,
Ben bile bile sevdim seni, elbet katlanırım olacaklara.
Kimse söküp atamayacak seni yüreğimden, hiç kimse çıkaramayacak aklımdan.
Ne desem faydası kalmadı artık
Bastonları çalınmış yaşlı bir ihtiyar gibiyim
Hareketsiz, yarı ölü.
Nefesim kesilmeye başladı yavaş yavaş
Konuşmaya halim kalmadı,
Sustukça da boğuluyor gibiyim.
Git hadi, görmeni istemiyorum bu hallerimi.
Ama şunu unutma;
Seni çok seviyorum…
