Secdeye in, göğe yüksel...
Yüzünü toprağa sür şimdi.
Evine koş.
Sılana koş.
''Subhane Rabbiye'l Alâ ''Başını yere koyarak sıfırla kendini.
Rabbine deki;''Sen varsın,Sen Alâsın.
Eksikliklerden uzaksın,noksanlıktan muallasın,kusurdan mukaddessin.
Kusur bende.
Benden yana eksiklik.
Bende saklı acizlik.
Bende bekler fakirlik.
Yalnız sana muhtaç olma zengimliğimdir secdem.
Yalnız sana kul olma şerefimdir secdem...
Secdeler ruhun saltanatıdır.
Kendi varlığını O'nun huzurunda hiçlediğin andır secden''
Rabbinin şah damarı yakınlığından''kalbine''yakınlık emdiğin yerdir secden''...
Ruhunun muştular bulduğu demdir secden.
Miracının ''kab-ı kavseyn-i''dir secde...
Seni-beni aradan çıkardığın yerdir secde...
Deki;Dediğini yapıyorum,secde edip yaklaşıyorum.
Tüm uzaklıkları uzaklara bırakıyorum.
Tüm aldanışları tuzaklara bırakıyorum.
Deki;Yüzümde secdelerimin izini bırak Ey Rabbim !
Alnıma rahmetinin nefhasını bırak Ey Rabbim !
Kalbime en sevgili'nin aşkını bırak Ey Rabbim !
Secdemde dirilt beni.
Secdemde durult beni.
Secdemde doldur beni...!
Alnının değdiği yer kadar elle dokunulurdur artık teslimiyetin.
''Sübhane Rabbiye'l Alâ''ifadesine emanet edersin kanayan sızılarını,ağlayan yakarışlarını,konuşmaya korkan arzularını,yüz üstü bıraktığın özlemlerini.
O'ki Sübhan'dır;düşeceğin bütün karanlıklardan ayağını çekecektir.
O'ki Sübhan'dır;korktuğun cümle zulümlerden bedenine kurtuluşlar sunacaktır.
O'ki Sübhan'dır;titrediğin,ürktüğün bütün yalnızlıklardan kalbini inşirahla sevindirecektir.
O'ki Sübhan'dır;omzuna yük ettiğin tüm ağırlıkları taze bahar kelebekleri gibi,ılık ikindi yağmurları gibi hafifletip ellerine ve alnına koyacaktır.
O'ki Sübhan'dır;alnın gibi varlığında toprağa değdiğinde,seni yalnız bırakmayacak,senin yalnız bırakmaktan korktuklarını da ebedî bahçelerde buluşturacaktır.
O'ki Sübhan'dır;secde seni yakınlığına kabul ettiği gibi,kutsî cemalinin eşiğinde,dost bildiklerinin yanında seni ebediyyen ağırlayacaktır.
Secde varlığın baş köşesine taşır seni...
Alıntı.