Köyün birinde sarhoşmu sarhoş adamın birisi varmış ve köylü bu adamdan çok şikayetçi ve bıkkınmış ve birgün bizim sarhoş eve bitap ve sarhoş birşekilde gelmiş ve ogün bizim sarhoş yattığı yerden kalkmamış zavallı karısı budurumu anlatmak için köyün muhtarına gitmiş gözleri titrereyekten korku içinde ve muhtar kadıncağızı ağzını bile açmasına izin vermeden o sarhoş mendaburun namazı bile kılınmaz diyerekkadıncağızı kovmuştur. Kadıncağız aynı durumda köyün imamına gider ve yine aynı cevaplar, kadıncağız son çare evin yolunu tutmuş ve eve vardığında kocasını iyice yıkadıktan sonra evdeki temiz çarşaflardan birisine sarıp kocasını omuzlanmış köy mezarlığının yolunu tutmuş.
Kan ter içinde kocasını taşırken kadın tamda köy kahvehanesin önünden gecerken köy muhtarı kadının üstüne yürüyerek o sarhoşu köy mezarlığına gömmeyeceksin herhalde, kadın bitkin birhalde omzundan neredeyse düşmekte olan kocasını birdaha yüklenip köyün dışına doğru yürümeye başlamış ve sonnunda ıssız bir yerde bir çukur kazmaya başlamış ve o sırada kadının yanına bir çoban gelmiş.
Kadın bütün olan bitenleri çobana anlatmış ve üzülme teyze bensana yardım ederim demiş ve rahmetliyi gömmüşler ve çoban bir dua okuduktan sonra kadın köye dönmüş.O gece muhtarın rüyasına bizim sarhoş girmiş ve gülerek ben cennetteyim dercesine sözler söylemiş muhtar sabah erken köy imamına giderek gördüklerini anlatmış imamda aynı şeyleri gördüğünü birkaç kişininde aynı rüyayı görmüş olmasından dolayı hemenkadının yanına gitmişler kadın başından geçenleri anlatmış. Köylü bunların üzerine o cobanın hızır olduğunu düşünerek kadının tarif ettiği yere gitmişler ve çoban gene ordaymış çobana sormuşlar ne du ettin sen bu sarhoşa oda ben burdan geçenleri misafir ederim demiş.
Çoban allaha ben senin verdiklerinle ben inasaları misafir ediyorum ekmeğimi çayımı paylaşıyorum allahım sende bu garip kulunun yanına gönderdiğimiz bu kişiyi misafir et diye du ettim demiş.
( Biz biz olalım ve kimse hakkında ön yargıda bulunmayalım)