Ne kadar mahzundu
Ne vakit sessizce temaşa etsem içime dokunurdu
Yılların yorgunluğu vardı, sabrettiği cefalar artıksıradandı, niye ağlıyordu
Gönlü yıllarca hasret kaldığı şefkat ve muhabbete açtı,çaresizlik içinde nefeslenen bir hicrandı, fakat yılmıyordu
Her vakit suallerim olmuştur
Yalnızlığına, yüreğinde demlediği hüzün dalgalarına
İçini titreten acılara, sinesinde derlenen umudunyorgunluğuna bakarken dağlanırdım
Babam suskun ve kendi halinde bir nefesti, dünya adınahesabı olmayan sakindi, annem yükün altında ki garipti ne yapardım
Annem bazen duyduğu nağmede
Sanki sinesinde sakladığı feryadı yakalar ve duygulanırdı
Yolda gördüğü bir düşküne, yardıma muhtaç bir yaşlıyarastlarsa çırpınırdı
Zaten bahtı aşikardı, beş günlükken anasız kalmak ve ikianalığın elinde yetişmek yazgısıydı
Annem aklıma geldikçe içim kabarır
Ruhum daralır, nefesim başkalaşır, vefasızlığım sızlandırır
Hiç beklemediği bir zamanda trafik kazasına uğraması ve komahalinde bulunması ne müthiş dramdır
Aplam kardeşim yetiş annem hastanede dediğinde yüreğimtitremiş ve malum hal gözlerimin önüne gelmişti
Annem yine garip bir nefes olarak hakkın Rahmetineulaşmıştır…
Mustafa CİLASUN