Sana en çok yakışanı bulmak için düştüm yollara bu kez EFENDİM...Seni ifade edebileceğim bütün kelimeleri gönlümün kütüphanesinden indirip en kıymetlisini aradım...Yorulmadım....Hangisinin manası tamamıyla seni ifade etmeye yeter ki…
Sordum umuda sende'midir diye...Umut...Bende bir garip umut yolunu gözlemekteyim dedi...Sordum hasrete sende'mi diye...Hasret...Sence ben neden hazanla birlikte anılıyorum sanıyorsun dedi.
Sevdanın kapısına gittim...Ey sevda yoksa sende'mi gizlidir dedim...Sevda buğulu bir sesle...Bende olsa böyle düştüğüm yüreği yakarmıyım dedi.
Kışa sordum...O olsa böyle üşürmüyüm dedi...Baharın gözlerine baktım...Ellerimde çiçeklerle neden bekliyorum zannediyorsun dedi.
Güne sorasım geldi....O'da özlem'im büyük olmasa geceye sarılırmıyım böylesine dedi....Geceyi yakalamaya kalktım...Yıldızlarım semadan neden ayrılıyor fark etmedin'mi dedi.
Güle sordum...Ben yıllardır kokusuyla yetinmekteyim dedi....Bülbülse Sence yanık namelerim kime'dir dedi....Adına yaratılan kâinata sordum boynum bükük...O s.a.v ebedi vuslattır dedi.
Sana en yakışan zamanı bulmak istedim...Olurda koylarında kendimi unutup, senden başkasını aramam diye...Seninle var olup...Seninle kaybolurum diye zamanın uçsuz bucaksız ummanlarına saldım kendimi…
Düne sordum seni...Bende misafir'di dedi...Bugüne sordum...Sen istediğin müddetçe yanımızda kalır dedi....Yarına sordum...Gelir mi, kalır mı bilinmez dedi.
Haftaya sordum...Sence neden yedi güne bölündüm zannediyorsun…Ben umudu...Sevgiyi....Özlemi...Ayrılığı...Hasreti...Hüznü...Vuslatı boşuna'mı yüreğime saldım dedi.
Aylara sormadan daha on iki karanfil birden boynunu büküverdi....Yıllar üç yüz atmış beş gün onu aramaya yetmiyor dedi...Asırların kapısına varınca…Bizim en şanslımız on dört asır evveldi dedi.
Galiba...Dün...Bugün...Yarın belirsiz kalıyor...Saat...Dakika...Saniye...Salise...An çok yalın kalıyor...Hafta...Ay...Yıl...Asır bir ihtimalde…Sana en çok sonsuzluk yakışıyor.
Sana en yakışanı aradım işte acizliğimle...Önüme ne çıktıysa sordum hesapsızca...Seni bulmalıydım en ihtiyaç duyduğum bu devirde ve yine sordum belli belirsizce…
Sordum ummana sen belki gördün diye...Beni ben yapan bağrımdaki hasret gözyaşlarımdır dedi.
Sordum dağa belki sana uğramıştır diye...Sence neden böyle arşa uzanmaktayım dedi....Çöllere sordum...Hasretinden yandım yandım küle döndüm dedi.
Rüzgârların önüne dikildim....Bulsaydık böyle bir öteye bir beriye savrulur muyduk dedi.
Yağmura sordum...Ben daha bulutları teselli edemiyorum dedi....Güneşe sordum...İçimi bir şeyler yakıyor” dedi.
Önüme çıkan seyyaha sordum....Yüreğine sor bir bakalım dedi....Yüreğime sorunca…Şimdiye kadar nerdeydin dedi.
O ne mekândadır, nede zamanda.....Buyuruyor ki....KİŞİ SEVDİĞİYLE BERABERDİR…Yani kişi sevdiğiyledir dedi…
Sana En Çok Ümmetinin Başında Olmak Yakışıyor...EFENDİM
alıntı
Sordum umuda sende'midir diye...Umut...Bende bir garip umut yolunu gözlemekteyim dedi...Sordum hasrete sende'mi diye...Hasret...Sence ben neden hazanla birlikte anılıyorum sanıyorsun dedi.
Sevdanın kapısına gittim...Ey sevda yoksa sende'mi gizlidir dedim...Sevda buğulu bir sesle...Bende olsa böyle düştüğüm yüreği yakarmıyım dedi.
Kışa sordum...O olsa böyle üşürmüyüm dedi...Baharın gözlerine baktım...Ellerimde çiçeklerle neden bekliyorum zannediyorsun dedi.
Güne sorasım geldi....O'da özlem'im büyük olmasa geceye sarılırmıyım böylesine dedi....Geceyi yakalamaya kalktım...Yıldızlarım semadan neden ayrılıyor fark etmedin'mi dedi.
Güle sordum...Ben yıllardır kokusuyla yetinmekteyim dedi....Bülbülse Sence yanık namelerim kime'dir dedi....Adına yaratılan kâinata sordum boynum bükük...O s.a.v ebedi vuslattır dedi.
Sana en yakışan zamanı bulmak istedim...Olurda koylarında kendimi unutup, senden başkasını aramam diye...Seninle var olup...Seninle kaybolurum diye zamanın uçsuz bucaksız ummanlarına saldım kendimi…
Düne sordum seni...Bende misafir'di dedi...Bugüne sordum...Sen istediğin müddetçe yanımızda kalır dedi....Yarına sordum...Gelir mi, kalır mı bilinmez dedi.
Haftaya sordum...Sence neden yedi güne bölündüm zannediyorsun…Ben umudu...Sevgiyi....Özlemi...Ayrılığı...Hasreti...Hüznü...Vuslatı boşuna'mı yüreğime saldım dedi.
Aylara sormadan daha on iki karanfil birden boynunu büküverdi....Yıllar üç yüz atmış beş gün onu aramaya yetmiyor dedi...Asırların kapısına varınca…Bizim en şanslımız on dört asır evveldi dedi.
Galiba...Dün...Bugün...Yarın belirsiz kalıyor...Saat...Dakika...Saniye...Salise...An çok yalın kalıyor...Hafta...Ay...Yıl...Asır bir ihtimalde…Sana en çok sonsuzluk yakışıyor.
Sana en yakışanı aradım işte acizliğimle...Önüme ne çıktıysa sordum hesapsızca...Seni bulmalıydım en ihtiyaç duyduğum bu devirde ve yine sordum belli belirsizce…
Sordum ummana sen belki gördün diye...Beni ben yapan bağrımdaki hasret gözyaşlarımdır dedi.
Sordum dağa belki sana uğramıştır diye...Sence neden böyle arşa uzanmaktayım dedi....Çöllere sordum...Hasretinden yandım yandım küle döndüm dedi.
Rüzgârların önüne dikildim....Bulsaydık böyle bir öteye bir beriye savrulur muyduk dedi.
Yağmura sordum...Ben daha bulutları teselli edemiyorum dedi....Güneşe sordum...İçimi bir şeyler yakıyor” dedi.
Önüme çıkan seyyaha sordum....Yüreğine sor bir bakalım dedi....Yüreğime sorunca…Şimdiye kadar nerdeydin dedi.
O ne mekândadır, nede zamanda.....Buyuruyor ki....KİŞİ SEVDİĞİYLE BERABERDİR…Yani kişi sevdiğiyledir dedi…
Sana En Çok Ümmetinin Başında Olmak Yakışıyor...EFENDİM
alıntı