SAHABELERİN İCMASINDAN BAŞKA HİÇBİR İCMA ŞER’Î DELİL DEĞİLDİR
--------------------------------------------------------------------------------
Sahabelerin icmâsından başka hiçbir icmâ Şer’î delil değildir. Çünkü onun Şer’î delil olduğuna dair katî delil getirilmedi. Bu hususta delil olarak ileri sürdüklerinin hepsi zannî delildir. Katî delil değil de zannî delil oldukları halde, onları delil olarak ileri sürmelerinden dolayı, iddia ettikleri icmânın Şer’î delil olduğuna dair o delillerle delil getirmelerinin bir anlamı yoktur.
“Ümmetin icmâsı”, “hal ve akd ehlinin icmâsı”, “müçtehitlerin icmâsı” hususlarında şöyle diyorlar:
* İcmâ’i Ümmet, Şer’î hüccettir, deyip buna Allah’u Teâla’nın şu sözünü delil getiriyorlar: وَمَنْ يُشَاقِقْ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيرًا “Kendisi için hidayet belli olduktan sonra, kim Rasule karşı çıkar ve mü’minlerin yolundan başka bir yola giderse, onu o yönde bırakırız ve cehenneme sokarız, o ne kötü bir yerdir.”[1]
Bu ayeti şu şekilde delillendiriyorlar: “Allah’u Teâla mü’minlerin yolundan başkasına tabi olmayı tehdit etti. Eğer o haram kılınmış olmasaydı, o fiili azap ile tehdit etmezdi. Onunla Rasul’e karşı gelmenin haram oluşu azap ile tehditte birleşmesi uygun olmazdı. Aynen küfür ile mubah olan ekmek yemenin azap ile tehditte birleştirilmenin uygun düşmemesi gibi. Dolayısıyla mü’minlerin yolundan başkasına tabi olmak haram olmaktadır. Onların yolundan başkasına tabi olmak haram kılındığında onların yoluna tabi olmak farz olur. Çünkü o iki yoldan başkası yoktur. Yani o iki yolun ortası da yoktur. Onların yoluna tabi olmanın vacib oluşundan ümmetin icmâsının hüccet olması gerekmektedir. Çünkü bir şahsın yolu, onun söz, fiil ya da itikattan seçtiğidir.”
SLM AHSYET / SAHABELERN CMASINDAN BAKA HBR CMA ER DELL DELDR
--------------------------------------------------------------------------------
Sahabelerin icmâsından başka hiçbir icmâ Şer’î delil değildir. Çünkü onun Şer’î delil olduğuna dair katî delil getirilmedi. Bu hususta delil olarak ileri sürdüklerinin hepsi zannî delildir. Katî delil değil de zannî delil oldukları halde, onları delil olarak ileri sürmelerinden dolayı, iddia ettikleri icmânın Şer’î delil olduğuna dair o delillerle delil getirmelerinin bir anlamı yoktur.
“Ümmetin icmâsı”, “hal ve akd ehlinin icmâsı”, “müçtehitlerin icmâsı” hususlarında şöyle diyorlar:
* İcmâ’i Ümmet, Şer’î hüccettir, deyip buna Allah’u Teâla’nın şu sözünü delil getiriyorlar: وَمَنْ يُشَاقِقْ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيرًا “Kendisi için hidayet belli olduktan sonra, kim Rasule karşı çıkar ve mü’minlerin yolundan başka bir yola giderse, onu o yönde bırakırız ve cehenneme sokarız, o ne kötü bir yerdir.”[1]
Bu ayeti şu şekilde delillendiriyorlar: “Allah’u Teâla mü’minlerin yolundan başkasına tabi olmayı tehdit etti. Eğer o haram kılınmış olmasaydı, o fiili azap ile tehdit etmezdi. Onunla Rasul’e karşı gelmenin haram oluşu azap ile tehditte birleşmesi uygun olmazdı. Aynen küfür ile mubah olan ekmek yemenin azap ile tehditte birleştirilmenin uygun düşmemesi gibi. Dolayısıyla mü’minlerin yolundan başkasına tabi olmak haram olmaktadır. Onların yolundan başkasına tabi olmak haram kılındığında onların yoluna tabi olmak farz olur. Çünkü o iki yoldan başkası yoktur. Yani o iki yolun ortası da yoktur. Onların yoluna tabi olmanın vacib oluşundan ümmetin icmâsının hüccet olması gerekmektedir. Çünkü bir şahsın yolu, onun söz, fiil ya da itikattan seçtiğidir.”
SLM AHSYET / SAHABELERN CMASINDAN BAKA HBR CMA ER DELL DELDR