Gün doğuyor, güneş batıyor
Seherin ilk adımları ve gecenin pervazları
Düşünmek için zorluyor, bazen muştu ve bazen sancı veriyor
İdrakim ne kadar biliyor, izanım nerelerde geziyor, yüzüm kızarıyor
Ne kadar kalbimin farkındaysam, aşk babından kaçınsam da yine olmuyor
Ruhumu huzur kuşatıyor
Fevkaladelik neler söylüyor, hissettiriyor
Hiçbir ses ve titreşim duyulmuyor, sinem meşk hazzına eriyor
Sualler peş peşe zihnimde sıralanıyor, muvazenemde ahenk buluyor
Ne kadar kaçsam ve hatta nazlanarak saklansam kalbim hiç geçit vermiyor
Aşk vuslattır kul için
Sevda feda olmaktır hakikate durma seçin
İradeyi maslahat insanın hukukuna vasıl olmasıdır asliyetin
Siyaset politika değildir ve ilmi siyaset kalbi tanzim için berekettir
Kalbin derinliklerinde suhulet tadımdır letafet aşk yaşandıkça çok başkadır
Gördüğün aleve aldanma
Ateş, sadece düştüğü yeri yakar sanma
Aşkın gailesinden uzaklaşma, şayet hakkıyla kulsan usanma
Sabrın heyecanını yudumla, kanaatin ülfetinden yılma, umudun var ya
Ne kadar beklersen bekle katiyen solma ve direniş niye başkadır yaklaşsana
Ey edebine ram olduğum
Aşk zadeliğinde neden mahzunum söyle
Elin elime değmese de, nefesin hissiyatımda renklenmese de
Sen yinede halimin fakirliğini unutma, hasretin adımlarında soldurma
Ne kadar gözden ırak olsam, tahayyülümde sen varsın, halim içinde farksın
Hala esininle yazıyorum
Ve neler yazdığımı o an aşkla anıyorum
Yine sessizliğin sahnesinde aşkın süruruna adımlıyorum
Nereye gitsem hazzı hasretin kollarına bırakıyorum, öylece susuyorum
Çektiğim sancılar acıtmıyor, aksine kalbimde manalaşıyor, aşk coşturuyor
Anlıyorum ki cefa rahmettir
Ecir kulluğuma gerekçedir, şevk direniştir
Gönül aşkla delalettir, sevebilmek şefkatin kadridir, kul onu bilir
La derken reddiyeyi, illallah derken aşkı kabulü ihsan içinde yaşar ve anar
Yaşamanın niteliğine kanar, aşkı bu manada gönüller ikliminde farkını anlar
Mustafa CİLASUN
Seherin ilk adımları ve gecenin pervazları
Düşünmek için zorluyor, bazen muştu ve bazen sancı veriyor
İdrakim ne kadar biliyor, izanım nerelerde geziyor, yüzüm kızarıyor
Ne kadar kalbimin farkındaysam, aşk babından kaçınsam da yine olmuyor
Ruhumu huzur kuşatıyor
Fevkaladelik neler söylüyor, hissettiriyor
Hiçbir ses ve titreşim duyulmuyor, sinem meşk hazzına eriyor
Sualler peş peşe zihnimde sıralanıyor, muvazenemde ahenk buluyor
Ne kadar kaçsam ve hatta nazlanarak saklansam kalbim hiç geçit vermiyor
Aşk vuslattır kul için
Sevda feda olmaktır hakikate durma seçin
İradeyi maslahat insanın hukukuna vasıl olmasıdır asliyetin
Siyaset politika değildir ve ilmi siyaset kalbi tanzim için berekettir
Kalbin derinliklerinde suhulet tadımdır letafet aşk yaşandıkça çok başkadır
Gördüğün aleve aldanma
Ateş, sadece düştüğü yeri yakar sanma
Aşkın gailesinden uzaklaşma, şayet hakkıyla kulsan usanma
Sabrın heyecanını yudumla, kanaatin ülfetinden yılma, umudun var ya
Ne kadar beklersen bekle katiyen solma ve direniş niye başkadır yaklaşsana
Ey edebine ram olduğum
Aşk zadeliğinde neden mahzunum söyle
Elin elime değmese de, nefesin hissiyatımda renklenmese de
Sen yinede halimin fakirliğini unutma, hasretin adımlarında soldurma
Ne kadar gözden ırak olsam, tahayyülümde sen varsın, halim içinde farksın
Hala esininle yazıyorum
Ve neler yazdığımı o an aşkla anıyorum
Yine sessizliğin sahnesinde aşkın süruruna adımlıyorum
Nereye gitsem hazzı hasretin kollarına bırakıyorum, öylece susuyorum
Çektiğim sancılar acıtmıyor, aksine kalbimde manalaşıyor, aşk coşturuyor
Anlıyorum ki cefa rahmettir
Ecir kulluğuma gerekçedir, şevk direniştir
Gönül aşkla delalettir, sevebilmek şefkatin kadridir, kul onu bilir
La derken reddiyeyi, illallah derken aşkı kabulü ihsan içinde yaşar ve anar
Yaşamanın niteliğine kanar, aşkı bu manada gönüller ikliminde farkını anlar
Mustafa CİLASUN