Kur’an Kerim’de Cenabı Hak şöyle buyuruyor:
“Bir kısım insanlar mü’minlere, ‘Düşmanlarınız size karşı toplandılar; aman sakının onlardan!’ dediklerinde bu, onların imanlarını bir kat daha artırmış ve ‘Allah bize yeter. O ne güzel vekildir!’ demişlerdir” (Ali İmran 173).
Açıklama: Rivayete göre Uhud savaşında, Müslümanların bir ara bozulduktan sonra tekrar toparlanmaları üzerine önemli bir sonuca ulaşamayan düşman ordusunun kumandanı Ebu Süfyan, savaş alanını terk ederken Hz. Peygamber’e, “Ey Muhammed! Önümüzdeki yıl Bedir’de seninle tekrar karşılaşacağız!” tehdidini savurmuş; Hz. Peygamber de, “İnşaallah” demişti. Ertesi yıl, Ebu Süfyan’ın böyle bir hazırlık içinde bulunduğu haberi Medine’ye ulaşınca, Hz. Peygamber, bir süvari birliğiyle düşmanı karşılamaya çıkmıştı. İşte yukarıdaki ayet, düşman tarafından gelen bu haber karşısında Müslümanların azim ve kararlılığını onların yüksek moral gücünü takdir ile ifade etmektedir. (Kur’anı Kerim ve Türkçe Açıklamalı Tercümesi Hey’et).
“Bunun üzerine kendilerine hiçbir fenalık dokunmadan, Allah’ın nimet ve keremiyle geri geldiler. Böylece Allah’ın rızasına uymuş oldular. Allah büyük kerem sahibidir” (Ali İmran 174). Açıklama: Hz. Peygamberin komutasındaki birlik, Ebu Süfyan ile bir yıl önce sözleşilen yerde onları bir hafta kadar bekledi, ancak bir miktar asker ile yola çıkan Ebu Süfyan’ın savaşmaktan korkarak geri dönmesi üzerine Müslümanlar da burada kurulan pazardan kârlı alış veriş yaparak Medine’ye geri döndüler. “İşte o şeytan, (şeytanlık eden o kimse) ancak kendi dostlarını korkutur. Şu halde, eğer iman etmiş kimseler iseniz onlardan korkmayın; benden korkun” (Ali İmran 175).
“(Resulüm) inkara kalkışanlar sana kaygı vermesin. Çünkü onlar, Allah’a hiçbir zarar veremezler. Allah onlara, ahirettten yana bir nasib bırakmak istemiyor. Onlar için çok önemli bir azab vardır” (Ali İmran 176 ).
“Şurası muhakkak ki, imanı verip inkarı alanlar, Allah’a hiçbir zarar veremezler” (Ali İmran 177).
“İnkar edenler sanmasınlar ki, kendilerine mühlet vermemiz onlar için daha hayırlıdır. Onlara ancak, günahlarını arttırmaları içim fırsat veriyoruz. Onlar için alçaltıcı bir azap vardır” (Ali İmran 178 ).
"Allah, kirlenmişi temizden ayırt etmeksizin mü’minleri bulunduğu halde bırakacak değildir. Bununla beraber Allah size gaybı da bildirecek değildir. Fakat Allah, elçilerinden dilediğini seçer. O halde Allah’a ve peygamberlerine iman edin. Eğer iman eder, takva sahibi olursanız, sizin için de çok büyük bir ecir vardır” (Ali İmran 178 ).
“Bir kısım insanlar mü’minlere, ‘Düşmanlarınız size karşı toplandılar; aman sakının onlardan!’ dediklerinde bu, onların imanlarını bir kat daha artırmış ve ‘Allah bize yeter. O ne güzel vekildir!’ demişlerdir” (Ali İmran 173).
Açıklama: Rivayete göre Uhud savaşında, Müslümanların bir ara bozulduktan sonra tekrar toparlanmaları üzerine önemli bir sonuca ulaşamayan düşman ordusunun kumandanı Ebu Süfyan, savaş alanını terk ederken Hz. Peygamber’e, “Ey Muhammed! Önümüzdeki yıl Bedir’de seninle tekrar karşılaşacağız!” tehdidini savurmuş; Hz. Peygamber de, “İnşaallah” demişti. Ertesi yıl, Ebu Süfyan’ın böyle bir hazırlık içinde bulunduğu haberi Medine’ye ulaşınca, Hz. Peygamber, bir süvari birliğiyle düşmanı karşılamaya çıkmıştı. İşte yukarıdaki ayet, düşman tarafından gelen bu haber karşısında Müslümanların azim ve kararlılığını onların yüksek moral gücünü takdir ile ifade etmektedir. (Kur’anı Kerim ve Türkçe Açıklamalı Tercümesi Hey’et).
“Bunun üzerine kendilerine hiçbir fenalık dokunmadan, Allah’ın nimet ve keremiyle geri geldiler. Böylece Allah’ın rızasına uymuş oldular. Allah büyük kerem sahibidir” (Ali İmran 174). Açıklama: Hz. Peygamberin komutasındaki birlik, Ebu Süfyan ile bir yıl önce sözleşilen yerde onları bir hafta kadar bekledi, ancak bir miktar asker ile yola çıkan Ebu Süfyan’ın savaşmaktan korkarak geri dönmesi üzerine Müslümanlar da burada kurulan pazardan kârlı alış veriş yaparak Medine’ye geri döndüler. “İşte o şeytan, (şeytanlık eden o kimse) ancak kendi dostlarını korkutur. Şu halde, eğer iman etmiş kimseler iseniz onlardan korkmayın; benden korkun” (Ali İmran 175).
“(Resulüm) inkara kalkışanlar sana kaygı vermesin. Çünkü onlar, Allah’a hiçbir zarar veremezler. Allah onlara, ahirettten yana bir nasib bırakmak istemiyor. Onlar için çok önemli bir azab vardır” (Ali İmran 176 ).
“Şurası muhakkak ki, imanı verip inkarı alanlar, Allah’a hiçbir zarar veremezler” (Ali İmran 177).
“İnkar edenler sanmasınlar ki, kendilerine mühlet vermemiz onlar için daha hayırlıdır. Onlara ancak, günahlarını arttırmaları içim fırsat veriyoruz. Onlar için alçaltıcı bir azap vardır” (Ali İmran 178 ).
"Allah, kirlenmişi temizden ayırt etmeksizin mü’minleri bulunduğu halde bırakacak değildir. Bununla beraber Allah size gaybı da bildirecek değildir. Fakat Allah, elçilerinden dilediğini seçer. O halde Allah’a ve peygamberlerine iman edin. Eğer iman eder, takva sahibi olursanız, sizin için de çok büyük bir ecir vardır” (Ali İmran 178 ).