Sarf ettiğin nefesin nedametinde
Hissiyatın sağanağında boynun bükülmüşse
Hasret sineni hicran deminde dağlayan kederse yinede üzülme
Henüz zaman geçmiş değil, ömür sayfaları bitmiş değil, gönül sönmüş değil
Halimde kalmışsa bir heyecan, ram olacaktır ona sevdalı can, aşk şevkine inan
Ey süzülen hüzün halimde fevksin
Ne kadar nida etsem de, sükûtumla bütünsün
Neden içimde feyizsin, tefekkürümde ülfetsin, muvazenemdesin
Aşk suhuletinde iffetsin, edebin senasında serinsin, bahtın bahsinde badesin
Terennüm ettiğim yudumlar, gözlerden boşalan yaşlar henüz geçmediğini söyler
Nasıl bir sevdadır bu ey yarabbi
Her deminde sen varsın, ilkbahar misali nazsın
Aşk ferahlığında davamsın, ruhun adımlarında var olan aşksın
Umman için serapsın, umudun kavlinde farksın, sen biçare gönlün sağanısın
Kim dönerse, kalbin derinliğinden eğlediğim mukabelemle hüzünle anılan ramsın
Ruhum göçebeliğinde mahzun
Kalbim aşkın letafetiyle şimdilerde hazza doygun
Attığım adımlar ve sarf ettiğim soluklar mefkûrem için solgun
Aklım kifayet etmiyor, iradem zafiyet içinde çöküyor, idrak kalbime aşk diyor
Lakin gözlerim fersiz dizlerim takatsiz sözlerim edep için kifayetsiz vakit istiyor
Ah ederek halini her anışımda
Bir âşık misali her yanışımda gözyaşlarım dinmiyor
Yıllar unutturamadı, edebin kalbime sürur kattı, hasretim kat be kat arttı
Hali kuşatan sevdan neleri hatırlattı, aşk kalbin sağanağında ölümle arkadaştı
Issız sokaklar ufkumda seninle arkadaştı, sakin köşeler düşüncelerime seni anlattı
Ömrün kalanında bahar şevktir
Vaktin müddetinde umutlar sürur ilkiyle letafettir
Bahtım senin sessizliğinde fevkalade gariptir, aşk kutsiyeti kalbime şereftir
Kime ne anlatsam elbette ki sancı çekilecektir, lakin aşkı ancak yaşayan bilecektir
Ömür bitse de, kalbim inlese de, şayet aşk ruhuma refakat etmeyince kabrim fakirdir
Yıllara borçluluğum aşk acısıdır
Hasretin sılasına yolculuğum hep kalbimde sancıdır
Nihayetinde ne bir kış ve ne de bir naaş kalacaktır, insan aşkla bir başkadır
Kim darda koyuyorsa, kulun halini anlamadan nara atıyorsa, aşka muhtaçtır
Aşk, kulluk letafetinde fevkalade farktır ve tensellik bakımından hayli bir uzaktır
Mustafa CİLASUN
Hissiyatın sağanağında boynun bükülmüşse
Hasret sineni hicran deminde dağlayan kederse yinede üzülme
Henüz zaman geçmiş değil, ömür sayfaları bitmiş değil, gönül sönmüş değil
Halimde kalmışsa bir heyecan, ram olacaktır ona sevdalı can, aşk şevkine inan
Ey süzülen hüzün halimde fevksin
Ne kadar nida etsem de, sükûtumla bütünsün
Neden içimde feyizsin, tefekkürümde ülfetsin, muvazenemdesin
Aşk suhuletinde iffetsin, edebin senasında serinsin, bahtın bahsinde badesin
Terennüm ettiğim yudumlar, gözlerden boşalan yaşlar henüz geçmediğini söyler
Nasıl bir sevdadır bu ey yarabbi
Her deminde sen varsın, ilkbahar misali nazsın
Aşk ferahlığında davamsın, ruhun adımlarında var olan aşksın
Umman için serapsın, umudun kavlinde farksın, sen biçare gönlün sağanısın
Kim dönerse, kalbin derinliğinden eğlediğim mukabelemle hüzünle anılan ramsın
Ruhum göçebeliğinde mahzun
Kalbim aşkın letafetiyle şimdilerde hazza doygun
Attığım adımlar ve sarf ettiğim soluklar mefkûrem için solgun
Aklım kifayet etmiyor, iradem zafiyet içinde çöküyor, idrak kalbime aşk diyor
Lakin gözlerim fersiz dizlerim takatsiz sözlerim edep için kifayetsiz vakit istiyor
Ah ederek halini her anışımda
Bir âşık misali her yanışımda gözyaşlarım dinmiyor
Yıllar unutturamadı, edebin kalbime sürur kattı, hasretim kat be kat arttı
Hali kuşatan sevdan neleri hatırlattı, aşk kalbin sağanağında ölümle arkadaştı
Issız sokaklar ufkumda seninle arkadaştı, sakin köşeler düşüncelerime seni anlattı
Ömrün kalanında bahar şevktir
Vaktin müddetinde umutlar sürur ilkiyle letafettir
Bahtım senin sessizliğinde fevkalade gariptir, aşk kutsiyeti kalbime şereftir
Kime ne anlatsam elbette ki sancı çekilecektir, lakin aşkı ancak yaşayan bilecektir
Ömür bitse de, kalbim inlese de, şayet aşk ruhuma refakat etmeyince kabrim fakirdir
Yıllara borçluluğum aşk acısıdır
Hasretin sılasına yolculuğum hep kalbimde sancıdır
Nihayetinde ne bir kış ve ne de bir naaş kalacaktır, insan aşkla bir başkadır
Kim darda koyuyorsa, kulun halini anlamadan nara atıyorsa, aşka muhtaçtır
Aşk, kulluk letafetinde fevkalade farktır ve tensellik bakımından hayli bir uzaktır
Mustafa CİLASUN