Peygamberimizi hislendiren bir yakarış
Ey dereceleri yükselten / bereketleri indiren Ey gökleri ve yerleri / yaratan ALLAH’ım!
Sesler, türlü türlü / dillerle gürüldeyip sana doğru yükseliyor./ Senden dileklered bulunuyor./ Benim dileğim de, / Dünya halkının / beni unuttuğu / imtihan yurdunda Senin beni hatırlamandır...
Ey ALLAH’ım! / Sen sözümü işitiyor, yerimi görüyor, / gizli açık neyim varsa biliyorsundur. / İşlerimden hiçbiri / sana gizli değildir...
Ben çaresizim, yoksulum / Senden yardım ve aman diliyorum! / Korkuyorum, kusurlarımı itiraf ediyorum.
Bir çaresiz / senden nasıl isterse, / ben de öyle istiyorum.../ Günahını bilen bir günahkâr sana nasıl yalvarırsa / ben de öyle yalvarıyorum...
Senin yüce huzurunda / boynumu bükmüş senin için / gözlerinden yaşlar boşanan, senin uğrunda / bütün varlığını yok sayan, senin için acizliğini ilan eden / bir kulun sana nasıl dua ederse, / ben de öyle dua ediyorum...
Ey Rab’bim! / Duamı kabul buyurmaktan beni mahrum kalma... / Bana Rauf ve Rahim ol.
Ey istenilenlerin / en hayırlısı! / Ve verenlerin / en cömerti!
Sana karşı kim kendisini / övebilir? / Ben ancak / kendimi kınarım!
Dilim günahlarla dolu / sana ulaşacak ne işe yarar / bir amelim / ne de ümitten başka bir şefaatcım var...
Biliyorum ki / kusurlarım yüzünden / ne huzurunda yerim / ne de senden özür dilemeye/ yüzüm kalmıştır!
Fakat sen / cömertlerin cömertisin!
Ben, rahmetine yetişebilmeye / ehliyetli değilsem / rahmetin bana yetişebilir...
Çünkü senin rahmetin / her şeyi kuşatacak kadar / geniştir...
Ben de rahmetini bekleyenlerdenim.
Benim kusurum / ne kadar büyük olsa da senin affının yanında / küçük kalır. / Sen onları bana bağışlayıver / ey kerem sahibi ALLAH!
Sen kerem sahibi / ALLAH’sın... / Ben ise, aciz bir kul’umdur. / Ben günah ve kusur işler durursam, sen de/ bağışlar durursun...
Sen ancak sana itaatlı olanlara / rahmet ve merhamet edeceksen / günahkârlar kime sığınacaklar?