Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm'ın Konuşma Şekli
Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm,
etkileyici bir üslup,
hikmetli ve kuvvetli bir hitab sahibiydiler..
Mübarek tebliğleri, insanlar üzerinde çok büyük bir etki oluşturur, mübarek sohbetlerinden, herkes çok büyük bir feyz alırlardı.
Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm,
etkileyici bir üslup,
hikmetli ve kuvvetli bir hitab sahibiydiler..
Mübarek tebliğleri, insanlar üzerinde çok büyük bir etki oluşturur, mübarek sohbetlerinden, herkes çok büyük bir feyz alırlardı.
Allah Resulü insanların en beliğ
(anlatmak istediği mânâyı, noksansız ve mükemmel sözlerle anlatan)
ve en düzgün konuşanı ve en tatlı sözlü olanıydı...
(anlatmak istediği mânâyı, noksansız ve mükemmel sözlerle anlatan)
ve en düzgün konuşanı ve en tatlı sözlü olanıydı...
Hz. Aişe (ra), Resulullah (sav)'in sözlerini şöyle tarif eder:
"O, sizlerin konuştuğunuz gibi lafları çabuk çabuk ve peş peşe sıralamazdı, sözleri az ve özdü. Halbuki sizler cümleleri birbirine ekleyip duruyorsunuz."
"Allah Resülü çok veciz (kısa, öz, az sözle çok mana ifadesi) konuşurdu. Böyle konuşmasını kendisine Allah katından Cebrail getirmişti. Kısa cümleler içinde bütün maksadını yansıtırdı.
Veciz sözlü cümleler söylerdi, sözlerinde ne fazlalık ne de eksiklik bulunurdu.
Mübarek kelimeleri bir ahenk içinde birbirini izler, sözcükleri arasında duraklar ve böylece dinleyenleri sözlerini belleyip ezberlerlerdi.
Mübarek sesi gürdü ve tatlıydı. Gerektiğinde konuşurdu, kötü sözler söylemezdi. Hiddetli ve hiddetsiz anlarında (nefsi için değil, Allah'ın için) hep hakkı söylerdi."
"Güzel olmayan sözler söyleyenlerde yüz çevirirdi.
Hoşlanmadığı, çirkin saydığı bir sözü konuşmak zorunda kaldığında onu kinaye yoluyla ifade buyururdu.
Kendisi sustuğunda huzurdakiler konuşurdu. Katında tartışma yapılmazdı.
Sahabelerin konuştuklarını beğenir,
dikkatle dinler, kendisini onlardan biri sayardı.
Hz. Aişe (ra) anlatıyor:
"Mübarek kelamları seçkindi. Her işiten onu anlardı."
Hz. Enes (ra) :
"Efendimiz (sav) halkın en latifecisi
(hoş sözlüsü, iltifat edeni) idi."
Hz. Ebu Umame (ra)'den:
"İnsanların en güleç yüzlüsü ve hoşcanlısı idiler."
Veciz sözlü cümleler söylerdi, sözlerinde ne fazlalık ne de eksiklik bulunurdu.
Mübarek kelimeleri bir ahenk içinde birbirini izler, sözcükleri arasında duraklar ve böylece dinleyenleri sözlerini belleyip ezberlerlerdi.
Mübarek sesi gürdü ve tatlıydı. Gerektiğinde konuşurdu, kötü sözler söylemezdi. Hiddetli ve hiddetsiz anlarında (nefsi için değil, Allah'ın için) hep hakkı söylerdi."
"Güzel olmayan sözler söyleyenlerde yüz çevirirdi.
Hoşlanmadığı, çirkin saydığı bir sözü konuşmak zorunda kaldığında onu kinaye yoluyla ifade buyururdu.
Kendisi sustuğunda huzurdakiler konuşurdu. Katında tartışma yapılmazdı.
Sahabelerin konuştuklarını beğenir,
dikkatle dinler, kendisini onlardan biri sayardı.
Hz. Aişe (ra) anlatıyor:
"Mübarek kelamları seçkindi. Her işiten onu anlardı."
Hz. Enes (ra) :
"Efendimiz (sav) halkın en latifecisi
(hoş sözlüsü, iltifat edeni) idi."
Hz. Ebu Umame (ra)'den:
"İnsanların en güleç yüzlüsü ve hoşcanlısı idiler."