Peygamber Efendimiz vefatına üç gün kala Cenab-ı Hak her gün Cebrail -aleyhisselam-'ı göndererek Resulü'nün hatrını sormuştu Son gün olunca Cebrail -aleyhisselam- bu sefer yanında ölüm meleği Azrail -aleyhisselam- da bulunduğu halde geldi.
Cebrail -aleyhisselam- :
"Ey Allah'ın Rasulü! Ölüm meleği senin yanına girmek için izin istiyor!Halbuki o,Sen'den önce hiçbir Ademoğlunun yanına girmek için istememiştir! Sen'den sonrada istemeyecektir! Kendisine İzin veriniz!" dedi.
Ölüm meleği içeri girip Peygamber Efendimiz - aleyhissalatu vesselam- 'ın önünde durdu ve :
- Ya RasulAllah! Yüce Allah beni Sana gönderdi ve Sen'in her emrine itaat etmemi bana emretti!Sen istersen ruhunu alacağım! İstersen ruhunu Sana bırakacağım! " dedi.
Peygamber Efendimiz - sallAllahu aleyhi ve sellem - :
" - Ey ölüm meleği! Sen (gerçekten)böyle yapacakmısın?" diye sordu.
Azrail - aleyhisselam - :
" - Ben,emredeceğin her hususta Sana itaatla emrolundum! " dedi.
Cebrail - aleyhisselam - :
" - Ey Ahmed ! Yüce Allah ve gök ehli seni özlüyor ! " dedi.
Peygamber Efendimiz - aleyhisselatü vesselam - :
" Allah katında olan,daha hayırlı ve daha devamlıdır.Ey ölüm meleği ! Haydi,emrolunduğun şeyi yerine getir!
Ruhumu , canımı al ! " buyurdu.
Peygamber Efendimiz - sallAllahu aleyhi ve sellem -, yanındaki su kabına iki elini batırıp ıslak ellerini yüzüne sürdü ve :
" - La ilahe illAllah ! Ölümün, akılları başlarından gideren ıztıap ve şiddetleri var! " buyurduktan sonra,elini kaldırdı, gözlerini evin tavanına dikti ve :
" - Ey Allah'ım! Refik-i A'la , Refik-i A'la (yani yüce dost , yüce dost)!.." diye diye Rabb'ine duyduğu aşk ve iştiyakın tezahürü olan nice ulvi hatıralarla dolu bir ömrü ardında bırakarak bu fani alemden hakiki aleme hicer etti.
ve Peygamber efendimiizn ölümü bile kızgın yünlerin yandıgıı gibii imiş ALLAH BİZELERE BÜTÜN DİN KARDESLERİMİZE YARDIM ETSİİİNN
Hayatın gayesi, güzel bir kul olarak yaşamak ve güzel bir kul olarak can verebilmektir.
.
Cebrail -aleyhisselam- :
"Ey Allah'ın Rasulü! Ölüm meleği senin yanına girmek için izin istiyor!Halbuki o,Sen'den önce hiçbir Ademoğlunun yanına girmek için istememiştir! Sen'den sonrada istemeyecektir! Kendisine İzin veriniz!" dedi.
Ölüm meleği içeri girip Peygamber Efendimiz - aleyhissalatu vesselam- 'ın önünde durdu ve :
- Ya RasulAllah! Yüce Allah beni Sana gönderdi ve Sen'in her emrine itaat etmemi bana emretti!Sen istersen ruhunu alacağım! İstersen ruhunu Sana bırakacağım! " dedi.
Peygamber Efendimiz - sallAllahu aleyhi ve sellem - :
" - Ey ölüm meleği! Sen (gerçekten)böyle yapacakmısın?" diye sordu.
Azrail - aleyhisselam - :
" - Ben,emredeceğin her hususta Sana itaatla emrolundum! " dedi.
Cebrail - aleyhisselam - :
" - Ey Ahmed ! Yüce Allah ve gök ehli seni özlüyor ! " dedi.
Peygamber Efendimiz - aleyhisselatü vesselam - :
" Allah katında olan,daha hayırlı ve daha devamlıdır.Ey ölüm meleği ! Haydi,emrolunduğun şeyi yerine getir!
Ruhumu , canımı al ! " buyurdu.
Peygamber Efendimiz - sallAllahu aleyhi ve sellem -, yanındaki su kabına iki elini batırıp ıslak ellerini yüzüne sürdü ve :
" - La ilahe illAllah ! Ölümün, akılları başlarından gideren ıztıap ve şiddetleri var! " buyurduktan sonra,elini kaldırdı, gözlerini evin tavanına dikti ve :
" - Ey Allah'ım! Refik-i A'la , Refik-i A'la (yani yüce dost , yüce dost)!.." diye diye Rabb'ine duyduğu aşk ve iştiyakın tezahürü olan nice ulvi hatıralarla dolu bir ömrü ardında bırakarak bu fani alemden hakiki aleme hicer etti.
ve Peygamber efendimiizn ölümü bile kızgın yünlerin yandıgıı gibii imiş ALLAH BİZELERE BÜTÜN DİN KARDESLERİMİZE YARDIM ETSİİİNN
Hayatın gayesi, güzel bir kul olarak yaşamak ve güzel bir kul olarak can verebilmektir.
.