Sefine-i Hayat
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 20 Kas 2006
- Mesajlar
- 987
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 37
S.A. İnşaallah Beğenirsiniz.B)
Adam yeni kamyonuna bakmak için evinden çıktığında,üç yaşındaki oğlunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle,kamyonunun kaportasını mahvettiğini görmüş.Hemen oğlunun yanına koşmuş ve o sinirle çocuğun eline çekiçle vurmaya başlamış.Biraz sakinleşince oğlunu hemen hasteneye kaldırmış.Doktor,çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalıştıysa da,elinden birşey gelmemiş.Çocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmış.
Çocuk ameliyattan çıkıp,gözlerini açtığında,bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet masum bir ifadeyle:"Babacığım,kamyonuna zarar verdiğim için çok üzğünüm." demiş ve sonra babasına şu soruyu sormuş:"PARMAKLARIM NE ZAMAN YENİDEN ÇIKACAK?"
Babası eve dönmüş ve intihar etmiş.
Çok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizi anladığınızda,önce biraz düşünün.Kamyonlar,eşyalar onarılabilir.Ama kırılan kemikler ve incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz...B)
ALINTI