Evliyaullahtan bir zat, Ramazan günü talebeleriyle birlikte bir şehre gitmek için yola çıktılar.
Şehre yaklaştıklarında akın akın insanların kendilerini karşılamak üzere yollara döküldüklerini gördüler.
Mübarek zat, hemen çıkınından kuru ekmeğinin çıkararak ağzına attı. Bunu gören ahali:
-Biz de bu zatı, alim bir veli bilirdik, Ramazan günü oruç tutmuyor, üstelik açıktan oruç yiyor.
Böyle birisi ile konuşulur mu hiç!
diyerek dağıldılar.
Talebeleri yaptıgı hareketin sebeb-i hikmetini sorduklarında:
- O kadar insanın bizim için yollara döküldüğünü gördüğümde kalbime kibir ve büyüklenme gelmesinden korktum, onların gözünden düşüp nefsimi aşağılatmak için bunu yaptım.
Ekmeği ısırdım ama yutmadım.Herkes ekmeği yediğimi sandı. Kalbime kibir yerleşerek Allah'ü Teala'nın gazabına sebep olsaydım, halim ne olurdu, dedi.
Şehre yaklaştıklarında akın akın insanların kendilerini karşılamak üzere yollara döküldüklerini gördüler.
Mübarek zat, hemen çıkınından kuru ekmeğinin çıkararak ağzına attı. Bunu gören ahali:
-Biz de bu zatı, alim bir veli bilirdik, Ramazan günü oruç tutmuyor, üstelik açıktan oruç yiyor.
Böyle birisi ile konuşulur mu hiç!
diyerek dağıldılar.
Talebeleri yaptıgı hareketin sebeb-i hikmetini sorduklarında:
- O kadar insanın bizim için yollara döküldüğünü gördüğümde kalbime kibir ve büyüklenme gelmesinden korktum, onların gözünden düşüp nefsimi aşağılatmak için bunu yaptım.
Ekmeği ısırdım ama yutmadım.Herkes ekmeği yediğimi sandı. Kalbime kibir yerleşerek Allah'ü Teala'nın gazabına sebep olsaydım, halim ne olurdu, dedi.
Selam ve dua ile