salavatqetir
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 2 Eki 2010
- Mesajlar
- 1,596
- Tepki puanı
- 1
- Puanları
- 0
- Yaş
- 31
"O'nu Görüyor Gibi"
Allah'u Zülcelal, Ayet-i Kerimede şöyle buyuruyor:
"Oysa göklerde ve yerde ne varsa ister istemez secde eder."(ra'd;15)
Allah-u Zülcelal nefsi günahlara meyilli olarak yaratmış olduğu için nefis secde etmek istemez.Fakat, Allah-u Zülcelal Peygamberler göndermiş, bize hakikati beyan ettirmiştir. Bu sayede, akıl ve ruhun zorlamasıyla, nefis istemeyerekte olsa secdeye gitmektedir.
Buradan da anlaşılıyor ki, insan daima nefsine çoban olmalıdır. Çünkü nefis, Allah'a ibadetten ve Allah'ın razı olacağı amel-i salihten kaçmaktadır.İnsan daima, nefsin boğazına bir ip bağlamalı, günahlardan muhafaza olması için ona daima baskı yapıp, onun çobanı olmalıdır. İnsan böyle yapmazsa, nefis onu günahlara sürükleyecek ve en sonunda Firavun'un 'Ben Rabb'ım dediği gibi deyinceye kadarda durmayacaktır.
Nefis sahibini daima Allah-u Zülcelal'in gazabına ve cehennem azabına müstahak etmek için uğraşır. Bunun için ona çobanlık etmemiz onu günahtan gerisin geri çevirmemiz lazımdır.
Evet, insan nefsini hapis altında tutmalı ve onu ibadete zorlamalıdır. Allah-u Zülcelal Ayet-i Kerimede, Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e şöyle buyurmasını emretmektedir:
"De ki; benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm, kesinlikle hep o alemlerin Rabbi olan Allah içindir."(En'am;162)
Demek ki insan, kendisini nefsin pisliğinden kurtardığı, temiz bir hale girdiği zaman;ibadeti, namazı, ölümü, hayatı, her şeyi Allah için olur. Böyle olmamız, bizim üzerimize bir vecibedir, zorunluluktur.
Allah'u Zülcelal, Ayet-i Kerimede şöyle buyuruyor:
"Oysa göklerde ve yerde ne varsa ister istemez secde eder."(ra'd;15)
Allah-u Zülcelal nefsi günahlara meyilli olarak yaratmış olduğu için nefis secde etmek istemez.Fakat, Allah-u Zülcelal Peygamberler göndermiş, bize hakikati beyan ettirmiştir. Bu sayede, akıl ve ruhun zorlamasıyla, nefis istemeyerekte olsa secdeye gitmektedir.
Buradan da anlaşılıyor ki, insan daima nefsine çoban olmalıdır. Çünkü nefis, Allah'a ibadetten ve Allah'ın razı olacağı amel-i salihten kaçmaktadır.İnsan daima, nefsin boğazına bir ip bağlamalı, günahlardan muhafaza olması için ona daima baskı yapıp, onun çobanı olmalıdır. İnsan böyle yapmazsa, nefis onu günahlara sürükleyecek ve en sonunda Firavun'un 'Ben Rabb'ım dediği gibi deyinceye kadarda durmayacaktır.
Nefis sahibini daima Allah-u Zülcelal'in gazabına ve cehennem azabına müstahak etmek için uğraşır. Bunun için ona çobanlık etmemiz onu günahtan gerisin geri çevirmemiz lazımdır.
Evet, insan nefsini hapis altında tutmalı ve onu ibadete zorlamalıdır. Allah-u Zülcelal Ayet-i Kerimede, Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e şöyle buyurmasını emretmektedir:
"De ki; benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm, kesinlikle hep o alemlerin Rabbi olan Allah içindir."(En'am;162)
Demek ki insan, kendisini nefsin pisliğinden kurtardığı, temiz bir hale girdiği zaman;ibadeti, namazı, ölümü, hayatı, her şeyi Allah için olur. Böyle olmamız, bizim üzerimize bir vecibedir, zorunluluktur.
Alıntı
Gülistan Dergisi
Gülistan Dergisi