mustafa11
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 18 Ocak 2007
- Mesajlar
- 3,063
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 62
- Konum
- istanbul-maltepe
- Web Sitesi
- www.mobilyaonarim.com
S.a Sevgili Arkadaşlar Bugün Yaşadiğim Bir Olay Beni çok Etkiledi.ve Kendimden Korktum Nedenmi ?nedeni Sanki Insanliğimi Unutmuşum Gibi Hissetmemdi.bugün Bir Iş Için Unutulmuşlar Evine Gittim şimdi Orasi Neresi Diye Soracaksiniz Evet Yanliş Yazmadim Gerçekten Unutulmuşlar Ve Bir Kenara Atilmişlar Evi Gerçek Adi Sözde Huzur Ve Düşkünler Evi Ama Hiçde öyle Değil.bugün Gördüklerim Ve Yaşadiklarim çok Korkunçtu.evet çok Ta üzüldüm Ve Kendi Kendime Dedimki şu Dünyada Nasil Insanlar Var Diye .insan Annesini Babasini Bile Bile öyle Bir Yere Nasil Birakir Demekki Insanlar Bu Kadar Acimasiz Ve Zalim Olabiliyormuş.çünkü Zalim Ve Acimasiz Biri Böyle Birşey Yapabilir.o Insanlar Ne Kadar üzgün Ne Kadar çaresizler Bir Görseniz Benim Içim Dayanmadi .bazilariyla Konuştum Hepsi Evlatlarindan Dertli Ve şikayetçiler.bu Gün Ben Kendim Için Bir Karar Aldim Her Ay Bir Pazar Günümü çocuklarimla Beraber Gidip Onlarin Yaninda Geçirmeye Karar Verdim .ve Bu Konuyu Sizlerlede Paylaşmak Istedim. Belki Birgün Tesadüfen önünden Geçerseniz Ne Olur Bir Uğrayin Sizleri Inanin O Kadar Büyük Bir Sevgiyle Hasretle Karşilayacaklarki Biliyorum çünkü Ben Yaşadim Bunu.allah Hepinizden Razi Olsun......