Hz. Musa'nın (a.s) zamanında İsrailoğulları içinde adamın biri ki yüz sene isyan içinde yaşamıştı. Öyle ki imandan başka hayırlı bir ameli bilinmiyordu. Bu adam ölünce İsrailoğulları onu ayağından tutup bir çöplüğe attılar. Bunun üzerine yüce Allah Hz. Musa'ya (a.s), ''Ey Musa ! Git; felanca yere atılan kulumu yıka, kefenle ve bütün İsrailoğulları ile beraber cenaze namazını kıl !'' diye vahyetti.Hz. Musa verilen emri yerine getirdi. İsrailoğulları bu duruma hayret edip Hz. Musa'ya bu toplumda bundan daha günahkar birisinin bulunmadığını haber verdiler. Hz. Musa da, ''ben bunu biliyorum, ancak Allah bana böyle yapmamı emretti'' dedi.İsrailoğulları,''Bunun durumunu Rabbine sor da öğrenelim '' dediler. H.z Musa (a.s)
Rabbine,'' Ey Rabbim, ne dediklerini biliyorsun, bu kulun durumunu bize bildir'' diye dua etti. Yüce Allah Hz. Musa'ya şöyle vahyetti :
''Onlar doğru söylüyorlar. O tam iki yüz sene bana isyan etti. Ancak günlerden bir gün Tevrat'ı açıp orada yazılı olan ''Habibim Muhammed'in'' ismine baktı ; onu öptü ve hürmetle başına koydu. Ben buna karşılık onun iki yüz senelik günahlarını affettim.''