Ölümü yastık altında saklıyorum
İçimde sıcaklığını hissettim ilk önce....bakışlarım değişti gizlice....aradığımı bulmuşluğun bir sevinci vardı yüreğimde...ama bulmuşlumuğun kaybetme korkusuda yakar kavurur beni derinlerde...
Güller bahçesinin efendisiydin sen....bense o bahçede bir toprak zerresi olmak için bile nelerimi vermezdimki....ömürler yaşandı dizinin ucunda...bizse ayrılığı yaşıyoruz sensiz uzaklarda....yanıyor içimiz...rüyalarda bi çare seni arıyor gözlerimiz.....hasrete el sallayan bir çocuk misali ürkektir yüreğimiz....olmaz yapamaz aşıklar sensiz....ne olur yalnızlığımızda boğulurken bir el uzansın yüreğimize...alsın bizi buralardan.....asrın bu en bunalımlı zamanında silsin gözyaşımızı sevdana sevdamızı ulaştıran melekler.....çare olsun dertlerimize "sen"in kokunu taşıyan güller....
sensiz güneşlere sabahladık hep.....güneş hasret oldu yaktı bizi....mutlu olduğumuzu sanarken ayrılığın hüzün mevsimlerine savurdu bizi....şimdi ise yaşıyoruz yalanlarla birlikte...gerçeği unutmuş ve solmuş bir şekilde...oysa ismin geçtimi gönüllerimizde bir düğüm işlemeydi sözlerimize..kelimeler çıkamamalıydı dilimizden...öyle içten yutkunmalıydıkki gözlerimiz dolmalıydı...bir damlada olsa sevdana dair yaş akmalıydı ravzana doğru.....
bilir misin sevgili bir yanım hep yetimdir ardında....kimse anlamaz ve bilmez o yetim yanımı...bir bebek masumluğunda bekliyorum gelip yetim yanımı okşamanı....gözlerimi yollarında bıraktım ben sevgili..yüreğimi duanda bıraktım...göz yaşlarımı biriktirdim sermayem olarak...ardından güllerin resmini çizdim yüreğine dermek için....kendime acıları seçtim seni en iyi anlamak için...
bilir misin sevgili sen olunca yolun sonunda acılar bile tebessüm verir insana..yeterki sen ol...dikenler gül kokusu salar yüreğime...yeterki sen ol ateşler serinlik verir hasretine...yeter ki sen ol ölüm cennet gelir gözlerime....
alıntı (yazan kişinin emeğine,yüreğine sağlık )
İçimde sıcaklığını hissettim ilk önce....bakışlarım değişti gizlice....aradığımı bulmuşluğun bir sevinci vardı yüreğimde...ama bulmuşlumuğun kaybetme korkusuda yakar kavurur beni derinlerde...
Güller bahçesinin efendisiydin sen....bense o bahçede bir toprak zerresi olmak için bile nelerimi vermezdimki....ömürler yaşandı dizinin ucunda...bizse ayrılığı yaşıyoruz sensiz uzaklarda....yanıyor içimiz...rüyalarda bi çare seni arıyor gözlerimiz.....hasrete el sallayan bir çocuk misali ürkektir yüreğimiz....olmaz yapamaz aşıklar sensiz....ne olur yalnızlığımızda boğulurken bir el uzansın yüreğimize...alsın bizi buralardan.....asrın bu en bunalımlı zamanında silsin gözyaşımızı sevdana sevdamızı ulaştıran melekler.....çare olsun dertlerimize "sen"in kokunu taşıyan güller....
sensiz güneşlere sabahladık hep.....güneş hasret oldu yaktı bizi....mutlu olduğumuzu sanarken ayrılığın hüzün mevsimlerine savurdu bizi....şimdi ise yaşıyoruz yalanlarla birlikte...gerçeği unutmuş ve solmuş bir şekilde...oysa ismin geçtimi gönüllerimizde bir düğüm işlemeydi sözlerimize..kelimeler çıkamamalıydı dilimizden...öyle içten yutkunmalıydıkki gözlerimiz dolmalıydı...bir damlada olsa sevdana dair yaş akmalıydı ravzana doğru.....
bilir misin sevgili bir yanım hep yetimdir ardında....kimse anlamaz ve bilmez o yetim yanımı...bir bebek masumluğunda bekliyorum gelip yetim yanımı okşamanı....gözlerimi yollarında bıraktım ben sevgili..yüreğimi duanda bıraktım...göz yaşlarımı biriktirdim sermayem olarak...ardından güllerin resmini çizdim yüreğine dermek için....kendime acıları seçtim seni en iyi anlamak için...
bilir misin sevgili sen olunca yolun sonunda acılar bile tebessüm verir insana..yeterki sen ol...dikenler gül kokusu salar yüreğime...yeterki sen ol ateşler serinlik verir hasretine...yeter ki sen ol ölüm cennet gelir gözlerime....
alıntı (yazan kişinin emeğine,yüreğine sağlık )