nakşibendi
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 12 Mar 2006
- Mesajlar
- 1,946
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
ÖLÜM
İnsanı en çok etkileyen konulardan biri de ölüm konusudur. Ama üzerinde çok az ya da hiç düşünmediğimiz konu yine ölümdür. Nasıl aklımıza gelsin ki, dünya işlerine kendimizi öyle kaptırıyoruz, zamanın nasıl geçtiğini anlamıyoruz. Tabi geçen zamanın bizden neler çaldığını da anlamıyoruz. Geçen her dakikanın her saniyenin bizi ölüme biraz daha yaklaştırdığını biliyor muydunuz?
İnsanın sağlığı iyiyken pek aklına gelmez ölüm. Gelmesini de istemez zaten. Hastalığın ani gelmesiyle ölümde aniden gelebilir. Siz hiç sesiz ve sakin bir ortamda kendinizi ölüm düşüncesine verdiniz mi? Aklınızdan hiç bir saat, bir günüm daha geride kaldı belki de yarın son günüm düşüncesi geldiği oldu mu? Olmadıysa da düşünmek için hala geç sayılmış olmaz. Topluca tatilden dönen bir aile trafik kazasında hayatını kaybedebiliyor. Düne kadar koşup oynadığın, kızdığında bağırdığın kardeşinin yaşamadığını öğreniyorsun. Başından adeta kaynar sular boşanıyor. Birden ölemez ölmemeli diye mırıldanıyorsun.
Feryat, figan,
Ama nafile,
Giden gitmiştir bir kere,
Dövünsen de dönmez geriye.
İsterseniz bir birini deli gibi seven iki kişiyi ele alalım.
Ölüm bile ayıramaz bizi derdin
Sensizce çekip giderken
Bir haber bile vermedin.
Bütün canlılar hayata ölmek için gelmez mi zaten. Gece uyumamız bir ölüm sabah uyanmamız bir diriliş değil mi? Sonbaharda sararıp solan her yaprak ölüm döşeğinde yatan hasta, baharda yeşeren, filizlenen her bitki dünyaya gözlerini açan bir çocuktur. Ve toprağa bir tohum düşer(insan cenazesi)bir müddet toprakta bekler(kıyamete kadar). Adeta baharı bekliyordur. O an bir haşir müjdesi iner yeryüzüne, bulut ile yağmur ulaşır imdada. O şuursuz, bilinçsiz tohum(ölü), yeniden doğmuş gibi açar gözlerini hayata. Sanki baharın geldiğini müjdeler kuşlara, arılara. Bunda: İbretle bakmasını bilenler için bir ibret yok mu? Ölüm yok oluştur diyenlere sesleniyorum: Gördünüz mü yüce yaratıcı ölüleri nasıl diriltiyor. Bunca mahlûkatı dirilten Allah canlıların en üstünü olan insanı diriltmesin mi?
Kendi nefsime hitaben yazdığım şiiri siz değerli okuyucularımla paylaşmak istiyorum.
Dünyaya neden gelir insan
Sadece yemek içmekten ibaretsen
Dört ayaklılar senden daha insan......
İnsanı en çok etkileyen konulardan biri de ölüm konusudur. Ama üzerinde çok az ya da hiç düşünmediğimiz konu yine ölümdür. Nasıl aklımıza gelsin ki, dünya işlerine kendimizi öyle kaptırıyoruz, zamanın nasıl geçtiğini anlamıyoruz. Tabi geçen zamanın bizden neler çaldığını da anlamıyoruz. Geçen her dakikanın her saniyenin bizi ölüme biraz daha yaklaştırdığını biliyor muydunuz?
İnsanın sağlığı iyiyken pek aklına gelmez ölüm. Gelmesini de istemez zaten. Hastalığın ani gelmesiyle ölümde aniden gelebilir. Siz hiç sesiz ve sakin bir ortamda kendinizi ölüm düşüncesine verdiniz mi? Aklınızdan hiç bir saat, bir günüm daha geride kaldı belki de yarın son günüm düşüncesi geldiği oldu mu? Olmadıysa da düşünmek için hala geç sayılmış olmaz. Topluca tatilden dönen bir aile trafik kazasında hayatını kaybedebiliyor. Düne kadar koşup oynadığın, kızdığında bağırdığın kardeşinin yaşamadığını öğreniyorsun. Başından adeta kaynar sular boşanıyor. Birden ölemez ölmemeli diye mırıldanıyorsun.
Feryat, figan,
Ama nafile,
Giden gitmiştir bir kere,
Dövünsen de dönmez geriye.
İsterseniz bir birini deli gibi seven iki kişiyi ele alalım.
Ölüm bile ayıramaz bizi derdin
Sensizce çekip giderken
Bir haber bile vermedin.
Bütün canlılar hayata ölmek için gelmez mi zaten. Gece uyumamız bir ölüm sabah uyanmamız bir diriliş değil mi? Sonbaharda sararıp solan her yaprak ölüm döşeğinde yatan hasta, baharda yeşeren, filizlenen her bitki dünyaya gözlerini açan bir çocuktur. Ve toprağa bir tohum düşer(insan cenazesi)bir müddet toprakta bekler(kıyamete kadar). Adeta baharı bekliyordur. O an bir haşir müjdesi iner yeryüzüne, bulut ile yağmur ulaşır imdada. O şuursuz, bilinçsiz tohum(ölü), yeniden doğmuş gibi açar gözlerini hayata. Sanki baharın geldiğini müjdeler kuşlara, arılara. Bunda: İbretle bakmasını bilenler için bir ibret yok mu? Ölüm yok oluştur diyenlere sesleniyorum: Gördünüz mü yüce yaratıcı ölüleri nasıl diriltiyor. Bunca mahlûkatı dirilten Allah canlıların en üstünü olan insanı diriltmesin mi?
Kendi nefsime hitaben yazdığım şiiri siz değerli okuyucularımla paylaşmak istiyorum.
Dünyaya neden gelir insan
Sadece yemek içmekten ibaretsen
Dört ayaklılar senden daha insan......