Ölümden kaçış ve ölüme çare yoktur. Öyle olsa idi tabipler ve hekimlerin piri Lokman Hekim aramızda hala yaşayan birisi olurdu. Ölmemenin bir tek yolu ve çaresi vardır; o da Allah’a ve ahiret gününe iman etmektir. Fena fillah ve beka billah makamına ermektir.
Ehl-i sünnet alimlerine göre; rûh bakidir, yok olmaz. Zira; yaş ağaca nüfuz eden bir su gibi; insanın bedenine ana karnında iken üflenilen ruh ölmez, aslına rücû eder. İyilerin ruhu İlliyyin makamında, kötülerin ruhu da Siccin makamında tutulur ve toplanır. Bu sebeple Horasan erlerinden Derviş Yunus (r.aleyh):
“Yunus öldü deyû salâ verirler
Ölen hayvan imiş aşıklar ölmez.” demiştir.
Ölüm, arının kovanını terketmesi misali, dünya denilen gurbet ilinden daha güzel/sıcak iklimlerin yaşandığı vatan-ı aslî’sine dönmesidir. Yani...
İş bu söze Hak tanıktır...
Bu can gövdeye konuktur,
Bir gün ola çıka gide;
Kafesten kuş uçmuş gibi...
Miskin Adem oğulların,
Benzetmişler ekinciye,
Kimi biter, kimi yiter;
Yere tohum saçmış gibi...
(Yunus Emre)
O halde insan olarak bize düşen görev; Allah’u Teala’nın bize tertemiz olarak verdiği ruhumuzu kirletmeden, bu can emanetine ihanet etmeden ölüm meleğine teslim etmeliyiz. Ahiret hayatına hazırlıklı olmalıyız. Ruhumuzu vahiy kaynağından beslemeli, güzel ahlak örnekleri ile süslemeliyiz. Değilse...
Ölüm demez yiğit, koca
Ya gündüz gelir yahut gece,
Eli makaslı bir Hoca;
Kefenini biçer bir gün.
Hani Ali hani Osman?
Onlar oldu hepsi yeksan,
Çorak yere ekme bostan;
Elin boşa çıkar bir gün.
(Yunus Emre)
Ehl-i sünnet alimlerine göre; rûh bakidir, yok olmaz. Zira; yaş ağaca nüfuz eden bir su gibi; insanın bedenine ana karnında iken üflenilen ruh ölmez, aslına rücû eder. İyilerin ruhu İlliyyin makamında, kötülerin ruhu da Siccin makamında tutulur ve toplanır. Bu sebeple Horasan erlerinden Derviş Yunus (r.aleyh):
“Yunus öldü deyû salâ verirler
Ölen hayvan imiş aşıklar ölmez.” demiştir.
Ölüm, arının kovanını terketmesi misali, dünya denilen gurbet ilinden daha güzel/sıcak iklimlerin yaşandığı vatan-ı aslî’sine dönmesidir. Yani...
İş bu söze Hak tanıktır...
Bu can gövdeye konuktur,
Bir gün ola çıka gide;
Kafesten kuş uçmuş gibi...
Miskin Adem oğulların,
Benzetmişler ekinciye,
Kimi biter, kimi yiter;
Yere tohum saçmış gibi...
(Yunus Emre)
O halde insan olarak bize düşen görev; Allah’u Teala’nın bize tertemiz olarak verdiği ruhumuzu kirletmeden, bu can emanetine ihanet etmeden ölüm meleğine teslim etmeliyiz. Ahiret hayatına hazırlıklı olmalıyız. Ruhumuzu vahiy kaynağından beslemeli, güzel ahlak örnekleri ile süslemeliyiz. Değilse...
Ölüm demez yiğit, koca
Ya gündüz gelir yahut gece,
Eli makaslı bir Hoca;
Kefenini biçer bir gün.
Hani Ali hani Osman?
Onlar oldu hepsi yeksan,
Çorak yere ekme bostan;
Elin boşa çıkar bir gün.
(Yunus Emre)