Ölüm de Var! ! !
Hazreti Ömer Halife olunca,
Ölümü onun aklına gelice,
Parasıyla bir adam tutuverdi.
Adamcaz ödevini yutuverdi...
Hergün der ki; 'Ya Ömer, ölüm de var! ! '
Ömer bu uyarıyı hergün duyar.
Ölüm korkusu Adalet getirdi,
Onun ömründen neler götürdü...
Hazreti Ömer bir Ayna'ya baktı,
Sakalına düşen beyaza taktı...
Tuttuğu adamı hemen çağırdı,
Adama verdiği cevap ağırdı;
'Bundan sonra senin görevin bitti! !
Çünkü benim sakalım isyan etti...
Beyaz giyili askerim anlatır,
Bu kıl bana Ölümü hatılatır...'
Sesleniyor; 'Ya Ömer Ölüm de var! ..'
Ölümün de elbet Şereflisi var...
13.3.2002
Mehmet Demir Atmalı
Bu şiirin hikayesi:
Hz. Ömer Halife olunca, adaletten şaşmamak için bir çözüm yolu aradı. Adaletten şaşmamanın en etkili yolunun, her gün ölümü hatırlamak olduğunu keşfetti. Bir adam tuttu ve cebinden maaşını verdi. Adama şunu söyledi:
-Senin görevin, bana her gün Birkaç defa ölümü hatırlatmak olacak...
Adam her gün Birkaç defa Hz. Ömerin huzuruna çıkıp:
-“Ya Ömer Ölüm de var! ” diyor.
Bir gün Hz. Ömer, sabah temizliği yaparken Ayna'ya bakmış ki, sakalına bir beyaz kıl düşmüş. Derhal adamı çağırmış:
-Artık senin görevin bitti!
Adam:
-Görevim sırasında bir kusur mu işledim efendim?
Hz. Ömer:
-Hayır, bir kusurun yok senin. Bu çeneme düşen beyaz kıl var ya? İşte o, bundan sonra senin görevini yapar ve her gün bana ölümü hatırlatır. Demiş.
Bizim sakalımızda, saçımızda bize her gün ölümü hatırlatan o kadar beyaz giyili Asker var ki...
Ve bize haykırıyorlar:
-“Ya sahip, ölüm de var! ! ! ”
Hazreti Ömer Halife olunca,
Ölümü onun aklına gelice,
Parasıyla bir adam tutuverdi.
Adamcaz ödevini yutuverdi...
Hergün der ki; 'Ya Ömer, ölüm de var! ! '
Ömer bu uyarıyı hergün duyar.
Ölüm korkusu Adalet getirdi,
Onun ömründen neler götürdü...
Hazreti Ömer bir Ayna'ya baktı,
Sakalına düşen beyaza taktı...
Tuttuğu adamı hemen çağırdı,
Adama verdiği cevap ağırdı;
'Bundan sonra senin görevin bitti! !
Çünkü benim sakalım isyan etti...
Beyaz giyili askerim anlatır,
Bu kıl bana Ölümü hatılatır...'
Sesleniyor; 'Ya Ömer Ölüm de var! ..'
Ölümün de elbet Şereflisi var...
13.3.2002
Mehmet Demir Atmalı
Bu şiirin hikayesi:
Hz. Ömer Halife olunca, adaletten şaşmamak için bir çözüm yolu aradı. Adaletten şaşmamanın en etkili yolunun, her gün ölümü hatırlamak olduğunu keşfetti. Bir adam tuttu ve cebinden maaşını verdi. Adama şunu söyledi:
-Senin görevin, bana her gün Birkaç defa ölümü hatırlatmak olacak...
Adam her gün Birkaç defa Hz. Ömerin huzuruna çıkıp:
-“Ya Ömer Ölüm de var! ” diyor.
Bir gün Hz. Ömer, sabah temizliği yaparken Ayna'ya bakmış ki, sakalına bir beyaz kıl düşmüş. Derhal adamı çağırmış:
-Artık senin görevin bitti!
Adam:
-Görevim sırasında bir kusur mu işledim efendim?
Hz. Ömer:
-Hayır, bir kusurun yok senin. Bu çeneme düşen beyaz kıl var ya? İşte o, bundan sonra senin görevini yapar ve her gün bana ölümü hatırlatır. Demiş.
Bizim sakalımızda, saçımızda bize her gün ölümü hatırlatan o kadar beyaz giyili Asker var ki...
Ve bize haykırıyorlar:
-“Ya sahip, ölüm de var! ! ! ”